Πριν ακόμα βιώσουμε το μέγιστο, πρωτοφανές συλλαλητήριο της 28ης Φεβρουαρίου, ημέρας μνήμης των Τεμπών, ο λαός είχε μιλήσει με το πρώτο εξίσου εντυπωσιακό συλλαλητήριο και καταδίκασε τους κυβερνώντες με τις αποκαλύψεις του για το τραγικό δυστύχημα, αποκαλύψεις, που επαληθεύτηκαν και από το πόρισμα των επιστημόνων.
«Απλά γαρ εστί της αληθείας έπη», τα λόγια της αλήθειας είναι απλά, μας δίδαξε ο Αισχύλος, και ακριβώς, τα απλά λόγια του λαού φέρνουν στο φως την αλήθεια για την ανείπωτη τραγωδία.
Υπάρχει άραγε ακόμη αμφιβολία ότι υπήρξε συγκάλυψη; Ποια είναι η δικαιολογία για το μπάζωμα του χώρου του δυστυχήματος με εξαφάνιση όλων των απαραίτητων στοιχείων για την έρευνα, καθώς για τον επίμονο ισχυρισμό ότι η σιλικόνη ήταν υπεύθυνη για την πρωτοφανή για σύγκρουση τρένων πυρκαγιά; Αυτά ήταν τα τεχνάσματα για την καθυστέρηση της έρευνας, την αδυναμία διατύπωσης ακριβών εκτιμήσεων για τα αίτια του δυστυχήματος, και την παρακώληση των ενεργειών της Δικαιοσύνης για την απόδοση του δικαίου και την τιμωρία των ενόχων για τους νεκρούς, που έμειναν και άταφοι!
Στην αρχαία Ελλάδα ήταν ατιμωτικό να μείνει άταφο το σώμα του νεκρού και να γίνει τροφή για τα ζώα. Η αμέλεια μάλιστα από τους οικείους των νεκρών θεωρείτο βαρύ έγκλημα, με επιπτώσεις για τους ίδιους. Στην τραγωδία των Τεμπών, η αμέλεια βαρύνει τους κυβερνώντες. Και ουδείς από αυτούς ανέλαβε την ευθύνη και ουδείς παραιτήθηκε. Μόνον οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και στην Πυροσβεστική ευθύνονται. Εξάλλου, και να αποκαλυφθούν υπεύθυνοι υπουργοί… ο νόμος της νεότερης Ελλάδας να είναι καλά!
Όμως, μετά τα συλλαλητήρια, το έδαφος είναι ελεύθερο… αμπάζωτο! Ο λαός πέτυχε με την επίμονη υπευθυνότητα και ευαισθησία του να αντιμετωπίσει την επίμονη ανευθυνότητα και αναισθησία των κυβερνώντων, επί δύο ολόκληρα χρόνια. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ο λαός ενωμένος, χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις, δίνει τη λύση στα δύσκολα και… τεχνηέντως θεωρούμενα ακατόρθωτα.
Μεγάλη και βαθιά η συγκίνηση όλων μας, και μεγάλη η περηφάνια μας για το εθνικό συλλαλητήριο με παγκόσμια απήχηση, ενός λαού ενωμένου και μόνο στόχο του τον αγώνα για την αποκάλυψη της αλήθειας και το κράτος δικαίου. Οσα ελαττώματα και αν του αποδίδουμε, αδιαμφισβήτητες παραμένουν η ευαισθησία, η αλληλεγγύη, η ευγένεια, η αξιοπρέπεια, η φιλοτιμία, η περηφάνια, με άλλα λόγια, η βαθιά ανθρώπινη φύση του ελληνικού λαού.
Στην τραγωδία των Τεμπών πρωταγωνιστής είναι ο λαός. Η τιμωρία έρχεται, ως αποτέλεσμα της αλαζονείας, της ασέβειας και της ύβρης, που χαρακτηρίζουν σήμερα την εξουσία στη χώρα μας.
*Η κυρία Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, έφορος Σχολών Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.
