Μετά το θερμό επεισόδιο στον Λευκό Οίκο ανάμεσα στον αμερικανό πρόεδρο και τον ουκρανό ομόλογό του, καθώς και το «πάγωμα» της αμερικανικής βοήθειας προς την Ουκρανία που ακολούθησε, καθίσταται σαφές πως ο Βολιντίμιρ Ζελένσκι είναι για τον Ντόναλντ Τραμπ το «ανεπιθύμητο πρόσωπο» μιας «ανεπιθύμητης χώρας».
Το «non grata» ντόμινο όμως δεν σταματά στην Ουκρανία. Με δεδομένη τη δήλωση Τραμπ πως «η ΕΕ φτιάχτηκε για να καταστρέψει τις ΗΠΑ», γίνεται προφανές πως η ίδια η Ευρώπη είναι για την αμερικανική ηγεσία μια «ανεπιθύμητη ήπειρος». Οι δασμοί στα ευρωπαϊκά προϊόντα δεν είναι από αυτήν την άποψη παρά ακόμη μία επιβεβαίωση αυτής της πραγματικότητας.
Σε αυτήν την πραγματικότητα αξίζει να συγκρατήσει κανείς δυο επισημάνσεις. Η μία είναι του ιστορικού Τίμοθι Σνάιντερ που είπε ότι πλέον δεν έχει σημασία τι πιστεύει η Αμερική αλλά τι κάνει η Ευρώπη. Η άλλη, του πολωνού πρωθυπουργού Ντόναλντ Τουσκ: «450 εκατ. Ευρωπαίοι», είπε, «ζητούν από 300 εκατ. Αμερικανούς να τους προστατεύσουν έναντι 150 εκατ. Ρώσων».
Ο κοινός παρονομαστής των δυο επισημάνσεων είναι πως η Ευρώπη πρέπει τώρα να φροντίσει την αμυντική της ισχύ. Καθώς κανένας δεν γνωρίζει πού και πόσο γρήγορα μπορεί να φτάσει το ντόμινο, η πρώτη μάχη που έχει να δώσει είναι με τον χρόνο.
