Ο Λάκης Λαζόπουλος πιστεύει πως η σάτιρα δεν έχει όρια και από τότε που κατάλαβε ότι δρόμος του είναι το γράψιμο, βρήκε τον τρόπο να επικοινωνήσει με τον κόσμο. Φέτος εκτός από το θέατρο -«Ένας ήρωας με παντούφλες» στο Βέμπο, ξαναβρήκε την θέση του στην τηλεόραση και στο Mega με το «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» για να κάνει αυτό που ξέρει: Να σχολιάζει και να σατιρίζει όλα εκείνα που μας συμβαίνουν, όλους εκείνους που μας κυβερνούν, μικρά και μεγάλα γεγονότα της καθημερινότητας, της πολιτικής και της ζωής μας. Με τον τρόπο του. Μιλά για όλα αυτά στο ΒΗΜΑ Talks.
Όταν γράφετε, όταν φτιάχνετε το «Αλ Τσαντίρι Νιουζ», σας διακατέχει η αγωνία να βγάλει γέλιο η ατάκα; Να γελάσει ο κόσμος;
Βλέπω 1.000 βίντεο κάθε φορά, τουλάχιστον, και αυτό για το οποίο έχω αγωνία είναι ότι πρέπει να χρησιμοποιήσω τα σωστά βίντεο, στη σωστή σειρά, για να παραχθεί ένα υλικό με το οποίο να μπορεί να γελάσει κανένας, και όσον αφορά το πολιτικό σκέλος, να μην είναι ανοημάτιστο.
Πώς ήταν το χρονικό διάστημα της απουσίας σας από την ενεργό δράση -τηλεόραση, θέατρο. Κάνατε την αυτοκριτική σας; Γιατί πιστεύετε ότι έπρεπε να απομακρυνθείτε. Ήταν επιλογή σας ή όχι; Σας έλειψε;
Μου δόθηκε πάρα πολύς χρόνος για αυτοκριτική. Τόσος πολύς που σχεδόν έμοιαζε σαν εκδίωξη από τον δημόσιο λόγο, που δεν νομίζω ότι χαλούσε από την δική μου σκέψη. Ασφαλώς και δεν ήταν επιλογή μου. Και το ξέρετε.
«Με κυνήγησε η δεξιά, με κυνήγησε το ΠΑΣΟΚ, με κυνήγησε και η αριστερά»
«Πληρώσατε» την ταύτισή σας με ένα κόμμα -τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα;
Αυτήν την χιλιοστή φορά που μου τίθεται το ίδιο ερώτημα, λέω να μην απαντήσω. Άλλωστε για έναν δημοσιογράφο, σημασία έχει να είναι γραμμένη η ερώτηση. Αυτή η μη απάντηση μου διατηρεί ακέραια την ερώτηση σας σε κάθε περίπτωση.
Τι άλλαξε και επιστρέψατε; Πόσο ελεύθερος αισθάνεστε; Αυτό που βλέπουμε φτιάχνεται χωρίς παρεμβάσεις ή «λογοκρισία»; Πόσο καθοριστικός είναι ο ρόλος της τεχνολογίας πια στο «Τσαντίρι»;
Μου έγινε μια πρόταση από το MEGA, η οποία τηρούσε όλους τους όρους αξιοπρέπειας. Οι κωλοτούμπες είναι πολύ σοβαρή αντένδειξη όταν έχεις γράψει πολλά χιλιόμετρα στη σάτιρα. Με κυνήγησε η δεξιά, με κυνήγησε το ΠΑΣΟΚ, και όσο και να μην το πιστεύετε με κυνήγησε και η αριστερά! Ούτε το ΚΚΕ σηκώνει κουβέντα! Πάντα ο σατιρικός συγγραφέας κάνει λάθος! Πάντα ο σατιρικός συγγραφέας βρίσκεται στην «λάθος» πλευρά της ιστορίας.
Σήμερα πώς σας φαίνεται ο χώρος της αριστεράς -ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Κασσελάκης…
Είναι αστείες εκδοχές μιας παλαιάς ιστορικής αναγκαιότητας!
Ποιοι είναι σήμερα οι σταρ της πολιτικής, οι σταρ της ζωής;
Κυρίαρχος ακόμη ο Μητσοτάκης! Σταρ; Ας μην πληρώνανε τα ΜΜΕ και θα σου ‘λεγα το ποιος.
Πως βλέπετε τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Τον Ανδρουλάκη, την Κωνσταντοπούλου, τον Χάρη Δούκα; Τους δύο νέους προέδρους Νικήτα Κακλαμάνη και Κώστα Τασούλα;
Ξεχωρίζω ως εντιμότερους τον Κακλαμάνη και την Κωνσταντοπούλου.
Μιλάμε συχνά για τα όρια της σάτιρας: Υπάρχουν; Ποιος τα βάζει; Εσείς τα έχετε ξεπεράσει;
Επαναλαμβάνω. Δεν υπάρχουν όρια στην σάτιρα. Και ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει κανένα όριο στην αλαζονεία. Δεν έχω λάβει κάποια κλήση για υπέρβαση ορίων, αλλά αν θεωρήσετε ότι οι μηνύσεις σηματοδοτούν κάτι τέτοιο, έχω τελείως άλλη άποψη. Οι μηνύσεις δείχνουν το πρόβλημα του ανθρώπου που τις κάνει γιατί έχει μάθει να μιλάει μόνο αυτός και να βγάζουν το σκασμό οι άλλοι!
Η πολιτική ορθότητα σας δεσμεύει; Φιλτράρετε παραπάνω σήμερα αυτά που λέτε;
Όχι, δεν με δεσμεύει. Πάντα σεβόμουν τους ανθρώπους, και πάντα ό,τι λέω, το λέω καλοπροαίρετα. Μην μπερδεύετε την κοινωνική σάτιρα, με την πολιτική σάτιρα. Το political correct χρησιμοποιείται από τις κυβερνήσεις για να βουλώνει οποιονδήποτε έχει αντίρρηση και είναι βαθύτατο χαρακτηριστικό αυταρχικού καθεστώτος.
Η δεκαετία του ΄90 σας καθόρισε: Θεατρικές παραστάσεις – επιθεωρήσεις – «Δέκα Μικροί Μήτσοι» στο Mega, όλα με μεγάλη επιτυχία. Υποσυνείδητα, ανταγωνίζεστε τον εαυτό σας;
Αλήθεια δεν ξέρω τι κάνει το υποσυνείδητο μου. Εργάζεται μακριά απ’ το συνειδητό μου.
Πότε ανακαλύψατε το ταλέντο σας στο γράψιμο, την υποκριτική, το χιούμορ, το κωμικό και την σάτιρα; Πότε συνειδητοποιήσατε ότι αυτός θα είναι ο δρόμος σας;
Στην A’ γυμνασίου έγραψα το πρώτο μου έργο, «Ο κύριος ιδιότροπος». Μ’ άρεσε πάντα να σκέφτομαι σενάρια, να φαντάζομαι ανθρώπους, να γράφω χαρακτήρες, να ζω με αυτούς, στους τέσσερις τοίχους μου.
«Είμαι πιο έτοιμος να τα παρατήσω και να πάω σπίτι μου να ηρεμήσω».
Ποιοι άνθρωποι καθόρισαν την πορεία σας; Ποιοι σας ενέπνευσαν; Ποιοι σας εμπνέουν;
Λογοθετίδης, Χατζηχρήστος, Μακρής, Αυλωνίτης, Νοταρά, Φωτόπουλος, Ηλιόπουλος, Βέγγος, Χορν, Λαμπέτη, Καρέζη και Βουγιουκλάκη! Μέλινα! Είναι οι δάσκαλοι μου, είναι η παρέα μου όταν νιώθω μόνος. Οι φωνές τους ζουν μέσα μου.
Εσείς με τι και με ποιους γελάτε; Τι σας διασκεδάζει;
Περνάω καλά με τους φίλους μου. Και γελάω μ’ αυτούς. Έχω αληθινούς φίλους από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Υπάρχουν ωραίοι άνθρωποι παντού! Το ίδιο και σκάρτοι. Παντού.
«Δεν έχω μπει στην ουρά για να γίνω ήρωας».
Τι σας εξοργίζει ακόμα; Με τι έχετε «συμβιβαστεί», τι από όσα σας ενοχλούσε έχετε αποδεχτεί; Βάλατε νερό στο κρασί σας;
Δεν με εξοργίζει τίποτα. Απλά, είμαι πιο έτοιμος να τα παρατήσω και να πάω σπίτι μου να ηρεμήσω. Μην νομίζετε ότι μ’ αρέσει να με σημαδεύουν με όπλο ούτε να αντιμετωπίζω στημένα «σκηνικά» πριν ή μετά από κάθε μου εμφάνιση. Ίσως να φαντάζεστε ότι μ’ αρέσει κιόλας. Ε όχι, δεν μ’ αρέσει.
Υπάρχουν σήμερα «Ήρωες με παντούφλες»;
Θα υπάρχουν, αλλά εγώ σίγουρα δεν ανήκω σ’ αυτούς, ούτε και έχω μπει στην ουρά για να γίνω ήρωας.
Πως βιώσατε τις απώλειες, πώς βιώνετε την έννοια του χρόνου; Κοιτάτε πίσω; Αναπολείτε;
Δεν αντέχονται οι απώλειες! Ο χρόνος είναι τρελή εφεύρεση! Ο καθένας μας φοράει ένα διαφορετικό ρολόι κι όμως για κάποια στιγμή νομίζουμε ότι έχουμε την ίδια ώρα! Όχι δεν αναπολώ! Κατηγορηματικά όχι!
Ποιος είναι τελικά ο Λάκης Λαζόπουλος;
Άλλος γι’ αυτούς που αγαπώ και μ’ αγαπούν. Και πάντα τίμιος με τους εχθρούς μου. Σε αντίθεση με αυτούς! Ξέρω όμως πως ό,τι αισθάνονται για μένα μαρτυράει τον εαυτό τους! Ίσως να ’μαι κι ο καθρέφτης της ψυχής τους!
