Την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ανακοίνωσε από τη Σύνοδο Κορυφής για την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) στο Παρίσι ότι η ΕΕ θέλει να κινητοποιήσει 200 δισ. ευρώ για επενδύσεις στην τεχνητή νοημοσύνη στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου ενός νέου ευρωπαϊκού ταμείου 20 δισ. ευρώ για «gigafactories AI».
Κατά την ομιλία της χαιρέτισε την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία AI Champions, η οποία υπόσχεται 150 δισ. ευρώ από τους παρόχους, τους επενδυτές και τη βιομηχανία, καθώς και τη νέα πρωτοβουλία Invest AI που υπόσχεται 50 δισ. ευρώ, δηλαδή συνολικά 200 δισ. ευρώ για επενδύσεις τεχνητής νοημοσύνης στην Ευρώπη.
«Θα εστιάσουμε σε βιομηχανικές και κρίσιμες εφαρμογές. Θα είναι η μεγαλύτερη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στον κόσμο για την ανάπτυξη αξιόπιστης Τεχνητής Νοημοσύνης», είπε η Πρόεδρος της Κομισιόν.
Πώς η ΕΕ έχασε το τρένο της ΑΙ
Δυστυχώς οι ανακοινώσεις αυτές έρχονται πολύ αργά, όταν το πλοίο έχει πια σαλπάρει και η ΕΕ έχει μείνει στο περιθώριο την ίδια στιγμή που οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι έχουν ήδη παρουσιάσει τεράστιες καινοτομίες στον συγκεκριμένο τομέα.
Καθώς η επανάσταση στο πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης έχει περάσει σε άλλο επίπεδο στις ΗΠΑ και στην Κίνα, η Ευρώπη ασχολείται ακόμα με νομοθετικές παρεμβάσεις για τους κανόνες χρήσεις των συστημάτων ΑΙ.
Μπορεί το ΑΙ Act να είναι μια φιλόδοξη νομοθετική πρωτοβουλία, στην ουσία όμως παραμένει απλά μια κίνηση παρατηρητή και όχι ενός πρωταγωνιστή. Πολλοί ειδικοί ευλόγως θέτουν το ερώτημα: ποιος ο λόγος να νομοθετείς για κάτι πριν ακόμα το αποκτήσεις;
Και δυστυχώς η Ευρώπη απέχει μακράν του να κατέχει τη δική της έρευνα, τεχνολογία, τεχνογνωσία και εμπειρία. Κυρίως απουσιάζουν σχεδόν πλήρως από την ΕΕ οι εταιρείες που ασχολούνται σοβαρά με την παραγωγή καινοτόμων συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης.
Θα λέγαμε ότι, στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης, η Ευρώπη παραμένει ακόμα στον Μεσαίωνα, ενώ ΗΠΑ και Κίνα έχουν φτάσει στον Διαφωτισμό.
Από την Ευρώπη απουσιάζουν πλήρως οι τεχνολογικοί κολοσσοί που θα μπορούσαν να συναγωνιστούν με επιτυχία τους αντίστοιχους σε Κίνα και Αμερική, απουσιάζουν πλήρως εταιρείες που θα μπορούσαν να παράγουν τα microchips που είναι απαραίτητα στην ανάπτυξη της υπολογιστικής δύναμης ή τα γιγάντια data centers που διαθέτουν ήδη οι αντίπαλοι.
Μέχρι στιγμής η στάση της Ευρώπης όσον αφορά στις νέες τεχνολογίες, κυρίως εκείνες που έχουν να κάνουν με το Διαδίκτυο είναι να παρακολουθεί παθητικά τις εξελίξεις και να νομοθετεί για τη χρήση προϊόντων και υπηρεσιών που ανήκουν σε άλλους.
Που είναι η Ευρωπαϊκή Google; Που είναι τα ευρωπαϊκά Facebook, το X ή το TikTok;
Που είναι η Ευρωπαϊκή Google; Που είναι τα ευρωπαϊκά κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook, το X ή το TikTok; Τι έχει να επιδείξει η ΕΕ απέναντι σε αυτούς τους γίγαντες που μονοπωλούν τη συμμετοχή των χρηστών σε παγκόσμιο επίπεδο; Που είναι οι ευρωπαϊκές εταιρείες που κατασκευάζουν microchips;
Δυστυχώς όλα αυτά απουσιάζουν από το ευρωπαϊκό «γήπεδο» και η ΕΕ έχει μείνει να παίζει τον ρόλο του διαιτητή σε παιχνίδια που παίζονται σε ξένα γήπεδα από ξένες ομάδες.
Οι αντίπαλοι πρώτα καινοτομούν και στη συνέχεια ρυθμίζουν. Η ΕΕ επιβάλλει ρυθμιστικούς κανόνες πριν καν επενδύσει σε νέες τεχνολογίες. Σίγουρα δεν αποτελεί και την πιο νικηφόρα στρατηγική.
Γι’ αυτό και οι αναλυτές αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις πρόσφατες εξαγγελίες της προέδρου της Κομισιόν. Όπως αναφέρουν αρκετοί από αυτούς το νέο πρόγραμμα Invest AI δεν θα είναι παρά ακόμα ένα πρόγραμμα επιδοτήσεων, πολύπλοκο και ανεπαρκές και ένας ακόμα θρίαμβος της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.
Τελικά η ευρωπαϊκή ήπειρος θα συνεχίσει να είναι και Γηραιά και αρτηριοσκληρωτική. Και μάλιστα σε μια κρίσιμη για το μέλλον εποχή, όταν οι ανταγωνιστές έχουν κάνει ήδη γιγάντια βήματα στην πιο σημαντική τεχνολογία του αιώνα μας.
