Παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις των εκάστοτε υπευθύνων, η επιστημονική έρευνα αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως εργαλείο που πρέπει να εξυπηρετεί ευκαιριακές ανάγκες της «αγοράς», οι οποίες αποτελούν θέσφατο κι έχουν υπέρτατη αξία.
Η χρησιμοθηρική αυτή αντίληψη παραβλέπει την καίρια σημασία της ελεύθερης ποιοτικής έρευνας που προκύπτει από την επιστημονική περιέργεια και δημιουργεί σοβαρές στρεβλώσεις. Η πρόσφατη παραίτηση του Προέδρου και μελών του ΕΣΕΤΕΚ συνδέεται και με το γεγονός αυτό.
Επιπλέον, η αγοραία αντίληψη για την έρευνα έχει περιορισμένη εμβέλεια, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου βάση ανάπτυξης αποτελούν οι φθηνές υπηρεσίες, ο τουρισμός και δραστηριότητες τύπου «real estate» και όχι οι τεχνολογικές υπηρεσίες και προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Σε αντιδιαστολή κατά την περίοδο 2015-19, και παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, έγινε προσπάθεια για τη διαμόρφωση μιας διαφορετικής ερευνητικής πολιτικής σε ολόκληρη την ερευνητική αλυσίδα: από το πρώτο κρίσιμο στάδιο της ελεύθερης έρευνας μέχρι την αξιοποίηση της καινοτομίας που μπορεί να προκύψει.
Προτεραιότητα αποτέλεσε η έμπρακτη στήριξη του ανθρώπινου δυναμικού, κυρίως των νέων ερευνητών, και η ανάσχεση του brain drain με τη δημιουργία ελκυστικών ευκαιριών εργασίας, τόσο στο δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα. Αιχμή αυτής της προσπάθειας αποτέλεσε η δημιουργία του ΕΛΙΔΕΚ, το οποίο δυστυχώς σήμερα φυτοζωεί.
