Η κοινή πρόσληψη βλέπει την Τεχνητή Νοημοσύνη ως μία μηχανή δεδομένων που απαντά γρήγορα και εμπεριστατωμένα σε πλήθος ερωτημάτων.
Πρόκειται βεβαίως για κάτι περισσότερο από αυτό. Οφείλει συνεπώς κανείς να επικεντρωθεί όχι σε αυτό που φαίνεται αλλά σε αυτό που προαναγγέλλεται: στη ριζική μεταβολή που θα επιφέρουν οι εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης από την καθημερινότητά μας έως την Ιατρική, την Οικονομία και την Αμυνα.
Η Σύνοδος Δράσης για την Τεχνητή Νοημοσύνη που φιλοξενείται στο Παρίσι με τη συμμετοχή αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, καθώς και επικεφαλής διεθνών οργανισμών και τεχνολογικών εταιριών, είναι από αυτήν την άποψη πρωτεύουσας σημασίας. Αν μη τι άλλο καταδεικνύει ότι η Ευρώπη αναζητεί τη δική της θέση στον ανταγωνισμό που βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα.
Η πρόκληση είναι διπλή. Όπως σημείωσε και ο έλληνας Πρωθυπουργός κατά την παρέμβασή του στη Σύνοδο, εάν από τη μία πλευρά είναι αναγκαία η επένδυση στην ανάπτυξη της καινοτομίας, από την άλλη είναι απαραίτητο ένα πλαίσιο δεοντολογίας και ασφάλειας ως προς τη χρήση της ΑΙ.
Με άλλα λόγια, το νέο κεφάλαιο στην ανθρώπινη ιστορία θα πρέπει να γραφτεί με κανόνες και όχι με όρους Αγριας Δύσης. Συγχρόνως, όμως, η Ευρώπη – και βεβαίως η χώρα μας – δεν θα πρέπει να μείνει πίσω σε αυτήν την κούρσα.
