Η τηλεοπτική εμφάνιση του Πρωθυπουργού έρχεται να δικαιώσει τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που πήραν μέρος στις συγκεντρώσεις της Κυριακής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επιβεβαίωσε τη δύναμη που μπορεί να έχει η κοινωνία των πολιτών. Το άθροισμα σκεπτόμενων ανθρώπων, ενεργών πολιτών, από όλες τις ηλικίες, όλες τις κοινωνικές τάξεις που απαιτούν το οξυγόνο της δημοκρατίας. Τη διαφάνεια, και τη λογοδοσία.
Η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου, η εικόνα από τις πλατείες, έδειξε ότι κανένας επικοινωνιακός μηχανισμός, όσα πλοκάμια και αν διαθέτει, όσο οργανωμένος και αν είναι, όποιες μεθόδους και αν χρησιμοποιεί δεν μπορεί να νικήσει μια πραγματικότητα που, για να το πω απλά, «κάνει μπαμ». Η ήττα όσων επιχείρησαν είτε να υποβαθμίσουν τις συγκεντρώσεις είτε να τις αποδώσουν πολιτικά κίνητρα, είτε ακόμα με τις συγκρίνουν με το μίσος που εξέπεμπαν οι συγκεντρώσεις των «αγανακτισμένων», ήταν συντριπτική.
Ήταν φανερό ότι ο κόσμος που συμμετείχε στις διαδηλώσεις δεν είχε σκοπό ούτε να εκπέμψει μίσος, ούτε να αναβιώσει το κίνημα των αγανακτισμένων, ούτε να ρίξει την κυβέρνηση, ούτε να ζητήσει την παραίτηση του Πρωθυπουργού, ούτε να πει στον Χαρίτση να καταθέσει πρόταση μομφής στη Βουλή.
Ο κόσμος γέμισε τις πλατείες για να στείλει το μήνυμα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναδιπλούμενος, κωδικοποίησε σε τρείς λέξεις. «Δεν υπάρχουν βεβαιότητες». Αυτό το μήνυμα ήθελε να στείλει ο κόσμος. Ότι σε όλη αυτή τη τραγική ιστορία, για την οποία μοναδικός φταίχτης είναι το κράτος, δεν επιτρέπονται οι σκιές. Τα πάντα θα πρέπει να εξεταστούν υπό το φως των νέων στοιχείων που κάνουν πιθανό κάθε απίθανο σενάριο. Και οι ευθύνες, όπου υπάρχουν να καταλογιστούν χωρίς να συναντήσουν κανένα πολιτικό εμπόδιο.
Η κυβερνητική γραμμή άλλαξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε αποστάσεις από λειτουργείες στη Βουλή, άδειασε πρόσωπα και έστειλε και ένα μήνυμα στα πρωτοπαλίκαρα των επιθέσεων εναντίον των γονέων των θυμάτων της τραγωδίας και ειδικά κατά της κυρίας Καρυστιανού. «Έχασε το παιδί της. Βάζω τίτλους τέλους σε αυτό και να βάλουν και άλλοι. Δεν πρόκειται ποτέ εγώ προσωπικά να κατηγορήσω γονιό που έχει χάσει το παιδί του σε ένα δυστύχημα που υπάρχει και ευθύνη του κράτους».
Οι πλατείες έφεραν, λοιπόν, πολιτικό αποτέλεσμα. Η διερεύνηση της τραγωδίας των Τεμπών, μετά την κυβερνητική αναδίπλωση, μπαίνει σε νέες ράγες. Θα έχει ενδιαφέρον το πώς κάποιοι λαλίστατοι υπουργοί θα ανατρέψουν τον εαυτό τους αν και δεν είναι η πρώτη φορά που θα το κάνουν. Άλλα δεν είναι η ουσία εκεί, εκεί είναι το θέαμα. Η ουσία είναι πολιτικό σύστημα και θεσμοί να σταθούν στο ύψος που στάθηκαν οι πολίτες που γέμισαν τις πλατείες την Κυριακή. Να κινηθούν με τους ρυθμούς και την υπευθυνότητα που απαιτεί αυτό το «συλλογικό τραύμα».