Ένα νεόνυμφο ζευγάρι βλέπει τη σχέση του να διαταράσσεται όταν, κατά τη διάρκεια του γαμήλιου ταξιδιού τους στη Ρώμη, η νεαρή σύζυγος εκφράζει την επιθυμία να δει από κοντά τον Ποντίφικα! Σας θυμίζει κάτι; Πρόκειται για την υπόθεση της θρυλικής οπερέτας «Θέλω να δω τον Πάπα!» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, που ανεβαίνει στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ έναν αιώνα μετά την πρεμιέρα της, σε μια νέα παραγωγή, σε μουσική διεύθυνση Νίκου Βασιλείου και σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη.
Φάρσα και ιστορία
Ποιος δεν έχει τραγουδήσει κάποια στιγμή με κέφι τον περίφημο στίχο «Θέλω να τον δω, θέλω να τον δω, θέλω να δω τον Πάπα, τον Πάπα, τον Πάπα» από το ομώνυμο τραγούδι της πολύ δημοφιλούς μέσα στα χρόνια, οπερέτας, που σκανδάλισε το κοινό στην εποχή που παρουσιάστηκε, στις αρχές της δεκαετίας του 1920;
Το παρασκήνιο που συνοδεύει την καλλιτεχνική δημιουργία του Σακελλαρίδη και ο άδικος φόνος που συντελέστηκε με αφορμή το συγκεκριμένο τραγούδι, θα προσδιορίζει πάντα αυτή την παιχνιδιάρικη μελωδική φάρσα ως φαινόμενο των καιρών και κομμάτι της πολιτισμικής ιστορίας της Ελλάδας.
«Την εποχή που πρωτοπαρουσιάστηκε το έργο προκάλεσε σκάνδαλο καθώς ήταν πασιφανής η έντονη αμφισβήτησή του προς τον θεσμό της οικογένειας.»
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η υπόθεση αφορά την «επιθυμία της νεόνυμφης Άννας κατά τη διάρκεια του γαμήλιου ταξιδιού της στην Ιταλία, να δει από κοντά τον Πάπα. Όταν ο σύζυγός της δεν ανταποκρίνεται στην επιθυμία της, ο γάμος τους κινδυνεύει να διαλυθεί. Επιστρέφοντας στο αθηναϊκό περιβάλλον, οι οικείοι τους παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στην κλονισμένη σχέση του ζευγαριού, αποκαλύπτοντας με κωμικοτραγικό τρόπο όλες τις παθογένειες αλλά και την υποκρισία της αστικής τάξης.»
![](https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2025/01/30/papas-isaeva-1024x682.jpg)
Από τις πρόβες της οπερέτας «Θέλω να δω τον Πάπα!» στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής. Φωτ. Β. Ισάεβα
Ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης ξεδιπλώνει στην οπερέτα του μια πυκνή φάρσα όπου σατιρίζονται η υποκρισία, η υπερβολή και η άκριτη εξιδανίκευση κοινωνικών θεσμών. Την εποχή που πρωτοπαρουσιάστηκε το έργο προκάλεσε σκάνδαλο καθώς ήταν πασιφανής η έντονη αμφισβήτησή του προς τον θεσμό της οικογένειας και τα θεμέλια της αστικής ζωής.
Ο Πάπας παραμένει ο αφανής πρωταγωνιστής του έργου, «για να μας θυμίζει ότι συχνά η σύγχυση, το μπέρδεμα και οι παγίδες των κατεστημένων αξιών αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της ανθρώπινης επιθυμίας», όπως διαβάζουμε εμπεριστατωμένα στην περιγραφή του έργου από την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Η αστική σάτιρα του συνθέτη που υπογράφει και το λιμπρέτο του έργου, έχει τις ρίζες της στη φάρσα του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα Μωρίς Εννεκέν «Οικιακές χαρές» (1894), η οποία διασκευάστηκε για να έρθει στα μέτρα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.
![](https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2025/01/30/papas-photo-1024x682.jpg)
«Θέλω να δω τον Πάπα!» στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ. Φωτ. Βαλέρια Ισάεβα
Σύμφωνα με τη Λυρική, «ο Σακελλαρίδης επιδεικνύει ιδιαίτερη μουσικοθεατρική επινοητικότητα στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων που δυναμιτίζουν τις σταθερές της οικογενειακής ζωής» και «επιτυγχάνει μια ιδεώδη μουσικοθεατρική δραματουργία διανθίζοντας την πλοκή της οπερέτας με δεκαπέντε μουσικά νούμερα.»
Το σουξέ, οι αντιδράσεις και ο φόνος
Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Θέατρο Παπαϊωάννου στην οδό Πατησίων 27 και Καποδιστρίου από τον θίασο οπερέτας του κωμικού Γιάννη Παπαϊωάννου (1873-1931) στις 6 Ιουλίου του 1920 σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία με 72 παραστάσεις μέσα στη χρονιά. Το ομότιτλο τραγούδι έγινε το σουξέ και το σύνθημα της εποχής. Ωστόσο, η Καθολική Εκκλησία της Ελλάδας αντέδρασε καθώς θεωρήθηκε ότι σατίριζε τον προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.
«Το τραγικό στοιχείο της οπερέτας του Σακελλαρίδη είναι ότι το ομώνυμο τραγούδι έγινε η αφορμή για έναν φόνο έξω από την Καθολική Εκκλησία του Πειραιά…»
Το τραγικό στοιχείο της οπερέτας του Σακελλαρίδη είναι ότι το ομώνυμο τραγούδι έγινε η αφορμή για έναν φόνο έξω από την Καθολική Εκκλησία του Πειραιά, στις 11 Δεκεμβρίου 1921.
![](https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2025/01/30/opereta-elia.jpg)
Θέλω να δω τον πάπα. Οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ)- Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ)
Μια ομάδα εννέα σπουδαστών της Εμπορικής Σχολής Πειραιώς, από 12 έως 18 ετών, περνώντας έξω από τον Καθολικό Ναό στην οδό Φίλωνος, αποφασίζουν να τραγουδήσουν το «σκανδαλώδες» ρεφρέν. Ενοχλημένος και θεωρώντας ότι το τραγούδι θίγει τα πιστεύω του, ο Αντώνης Ρηγούτσος, καθολικός χριστιανός, λογοφέρνει με τους νεαρούς μέχρι που ένας από αυτούς τον μαχαιρώνει (οι αναφορές θέλουν το θύμα να πεθαίνει στο Τζάννειο νοσοκομείο).
Το συμβάν διαδίδεται ως το αποτέλεσμα θρησκευτικού φανατισμού με το «Θέλω να δω τον Πάπα!» να θεωρείται ως η γενεσιουργός αιτία αυτού, παρά τις μετέπειτα δημόσιες παρεμβάσεις τόσο του Καθολικού Αρχιεπισκόπου Λουδοβίκου Πετί όσο και του αστυνομικού διευθυντή Πειραιώς Μ. Γιαννουκάκου που διευκρίνισαν ότι επρόκειτο για παρεξήγηση και όχι για θρησκευτική διαμάχη. Τελικά οι παραστάσεις του έργου απαγορεύτηκαν και στη συνέχεια η οπερέτα ανέβηκε με διαφορετικούς τίτλους, από τους οποίους έμεινε ως πιο γνωστός ο τίτλος «Θέλω να τον δω».
Στην εποχή μας το τραγούδι μπορεί να είναι κυρίως γνωστό με τη φωνή της Δήμητρας Γαλάνη ωστόσο η πρώτη ηχογράφησή του έγινε το 1922 με τη φωνή του τενόρου Τέτου Δημητριάδη, που από τη Μικρά Ασία και την Κωνσταντινούπολη όπου γεννήθηκε βρέθηκε να κάνει καριέρα στην Αμερική ως μουσικοσυνθέτης και τραγουδιστής.
Ποιος ήταν ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης
Σύμφωνα με το βιογραφικό του που βρίσκουμε στην Εθνική Λυρική Σκηνή, ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1883. Υπήρξε σπουδαίος συνθέτης, αρχιμουσικός και ένας από τους πρωτεργάτες της ελληνικής και αθηναϊκής οπερέτας. Οι πληροφορίες για τη ζωή και τις σπουδές του είναι συγκεχυμένες: πήρε τα πρώτα μαθήματα μουσικής από τον πατέρα του ο οποίος υπήρξε μελοποιός και ιεροψάλτης, ενώ όπως αναφέρεται σπούδασε σε Αθήνα, Γερμανία και Ιταλία.
«Είκοσι μόλις ετών, ο Σακκελαρίδης έδωσε συναυλίες με δικές του συνθέσεις και εναρμονισμένα δημοτικά τραγούδια στο Μόναχο, ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές έδωσε συναυλίες σε Ιταλία και Αίγυπτο.»
Είκοσι μόλις ετών, ο Σακκελαρίδης έδωσε συναυλίες με δικές του συνθέσεις και εναρμονισμένα δημοτικά τραγούδια στο Μόναχο, ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές έδωσε συναυλίες σε Ιταλία και Αίγυπτο. Έγραψε μουσική για το θέατρο, ενώ συνεργάστηκε ως αρχιμουσικός με διάσημους θιάσους της εποχής. Έγραψε δεκάδες οπερέτες με πιο αγαπητή ίσως τον «Βαφτιστικό» που υπήρξε τεράστια επιτυχία και έγινε και ταινία το 1952 από τη Μαρία Πλυτά με πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδράκη (ντουμπλαρισμένο από τον τενόρο Πέτρο Επιτροπάκη), όπερες, σκηνική μουσική, μουσική για επιθεωρήσεις και τον κινηματογράφο, καθώς και πολυάριθμα τραγούδια. Πέθανε το 1950 από καρκίνο του ήπατος.
Η αναβίωση της οπερέτας «Θέλω να δω τον Πάπα!» από την ΕΛΣ
Η οπερέτα «Θέλω να δω τον Πάπα!» πρωτοπαρουσιάστηκε από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 14 Φεβρουαρίου του 2015, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.
Αυτή την περίοδο το έργο ζωντανεύει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ σε μουσική διεύθυνση Νίκου Βασιλείου και μέσα από τη σκηνοθετική ματιά της Νατάσας Τριανταφύλλη. Την αποκατάσταση της ενορχήστρωσης και την προσαρμογή της για μικρό σύνολο υπογράφει ο Γιάννης Μπελώνης, ενώ τη δραματουργική επεξεργασία και διασκευή η Έλενα Τριανταφυλλοπούλου.
![](https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2025/01/30/Πρόβα_Θέλω-να-δω-τον-Πάπα__Φωτο-Β.-Ισάεβα-6-1024x683.jpg)
«Θέλω να δω τον Πάπα!» Φωτογραφία: Β. Ισάεβα
Για τη σκηνοθεσία της παράστασης, η Νατάσα Τριανταφύλλη σημειώνει: «Κάποτε, το 1920, ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης γράφει το Θέλω να δω τον Πάπα!. O Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει. Υπάρχει οικονομική δυσχέρεια, αλλά υπάρχει και ανάγκη για φυγή στην απόλαυση, για διασκέδαση ξέφρενη, για ευμάρεια και ευημερία. Αίθουσες χοροδιδασκαλείων ανοίγουν στην Αθήνα, κινηματογράφοι, καμπαρέ.
Η Άννα και ο Αδριανός παντρεύονται και πηγαίνουν γαμήλιο ταξίδι στη Ρώμη, στη Δύση. Κι όμως την ίδια στιγμή ελληνικά στρατεύματα έχουν αρχίσει να επιχειρούν στην Ανατολή, στη Μικρά Ασία. Τραγουδώντας μπορούμε να μιλήσουμε για τα ομορφότερα και τα χειρότερα. Να χορέψουμε. Χορεύοντας μπορούμε να καταλάβουμε τα περισσότερα. Να διαλέξουμε με ποιον θα χορέψουμε βαλς, με ποιον φοξ τροτ, με ποιον, κρατώντας τον ίδιο ρυθμό, θα μείνουμε σε απόσταση. Κι όμως, ξεχνιόμαστε και μένουμε πολλά λεπτά, πολλές μέρες, πολλούς μήνες, σιωπηλοί και ακούνητοι».
INFO «Θέλω να δω τον Πάπα!». Ημερομηνίες: 31 Ιανουαρίου & 1, 2, 7, 8, 9, 14, 15, 16 Φεβρουαρίου 2025. Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή: 19.30). Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
*Αγοράστε εισιτήρια για όλες τις κορυφαίες εκδηλώσεις στο inTickets.gr.