Οι σχέσεις Πολιτείας – Εκκλησίας δεν ήταν πάντοτε ανέφελες. Η θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου, η αποποινικοποίηση της μοιχείας, η αξιοποίηση μοναστηριακής περιουσίας, η διαγραφή του θρησκεύματος από τα δελτία αστυνομικής ταυτότητας, το μάθημα των Θρησκευτικών ήταν μερικές μόνο από τις αιτίες που πυροδότησαν μετωπικές συγκρούσεις.
Η πρόταση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου προς τον Πρωθυπουργό να παραχωρηθούν ακίνητα της Εκκλησίας προκειμένου να στεγαστούν νέα ζευγάρια συνιστά ένα υπόδειγμα αγαστής συνεργασίας, ενώ υπογραμμίζει τον κοινωνικό της ρόλο: η Εκκλησία συμμετέχει έμπρακτα στην αντιμετώπιση ενός μείζονος κοινωνικού προβλήματος, όπως είναι η στεγαστική κρίση.
Υπενθυμίζει ακόμη – και αυτό είναι το πιο σημαντικό – πως υπάρχουν πόροι που μπορούν να αξιοποιηθούν στην ίδια κατεύθυνση. Η Εκκλησία δεν είναι ο μοναδικός οργανισμός που διαθέτει ακίνητα. Και άλλοι φορείς διαθέτουν σημαντική ακίνητη περιουσία μέσω κληροδοτημάτων ή δωρεών.
Πρόκειται για ακίνητα που δεν «βαραίνουν» από το καθεστώς της πολυιδιοκτησίας, όπως συμβαίνει με πολλά κλειστά σπίτια που έχουν περιέλθει σε πολλούς κληρονόμους. Μένουν ωστόσο εξίσου αναξιοποίητα.
Η χαρτογράφησή τους θα συνιστούσε ένα πρώτο βήμα, η υπαγωγή τους σε ένα συνολικότερο σχέδιο αντιμετώπισης της στεγαστικής κρίσης θα μπορούσε να είναι το δεύτερο.
Πρόκειται από κάθε άποψη για ένα ιερό καθήκον. Οι νεότερες γενιές στη χώρα μας – οι πιο παραγωγικές της κοινωνίας – αξίζουν μιας τέτοιας αλληλεγγύης.