Η Κοσμητεία της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ με την αναγγελία της εκδημίας του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κυρού Αναστασίου (Γιαννουλάτου) συμμετέχει στο πένθος της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας και γενικότερα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, του Χριστιανικού κόσμου και της ευρύτερης κοινωνίας, όπου ο εκλιπών διαπρεπής Ιεράρχης υπήρξε ιδιαίτερα προσφιλής και αποδεκτός.
Ο μακαριστός Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Αλβανίας Αναστάσιος, Ομότιμος Καθηγητής της Ιστορίας των Θρησκευμάτων του ΕΚΠΑ (1971-1991), Επίτιμο Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και διατελέσας Πρόεδρος του ΠΣΕ, διακόνησε ως Επίσκοπος την Ορθόδοξη Εκκλησία επί 53 περίπου έτη. Έγινε γνωστός σε διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς κύκλους ως κήρυκας της ειρήνης και της σοφίας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, ακολουθώντας πιστά την εντολή του Αναστάντος Χριστού «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη», από τη νεανική του ηλικία πρωτοστάτησε με συνομηλίκους του, ανάμεσα στους οποίους οι μετέπειτα Πατριάρχης Αντιοχείας Ιγνάτιος Δ’ (Χαζίμ) και οι Μητροπολίτες Όρους Λιβάνου Γεώργιος Χόντρ και Αχελώου Ευθύμιος Στύλιος στη δημιουργία του Διορθοδόξου ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ νεολαίας (1960), με στόχο την ορθόδοξη μαρτυρία στον σύγχρονο κόσμο, τεκμηριώνοντας με θεολογικές του μελέτες την αναγκαιότητα της ιεραποστολής. Οι σπουδές του στην Αθήνα και στη Γερμανία στο πεδίο της Ιστορίας των Θρησκευμάτων, της Αφρικανολογίας και της Ιεραποστολικής, οι επιτόπιες έρευνές του για τα μεγάλα θρησκεύματα στην Αφρική, στην Ασία και τη Λατινική Αμερική, η γλωσσομάθειά του και η πρωτοποριακή ενασχόλησή του με το Ισλάμ τον εφοδίασαν με τα απαραίτητα προσόντα που πλαισίωσαν τη βαθιά του πίστη να μεταφερθεί το ευαγγέλιο της αγάπης, της ειρήνης και της ελπίδας στους εγγύς και τους μακράν. Το έτος 1991, ήδη ιεραπόστολος επί δέκα έτη στη Δυτική Αφρική και Τοποτηρητής Μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως (Κένυα, Ουγκάντα, Τανζανία), σε ηγετικές θέσεις στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και Διαθρησκειακών Συμβουλίων, υποψήφιο μέλος για την Ακαδημία Αθηνών, με απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ανέλαβε την αποστολή του Εξάρχου στην Αλβανία για να εξετάσει τί είχε απομείνει από την αθεϊστική μανία. Ύστερα από ένα χρόνο επώδυνων διαπιστώσεων, με αίτημα των Ορθοδόξων της Αλβανίας και έγκριση της αλβανικής κυβέρνησης εκλέχτηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Αρχιεπίσκοπος της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου της Αλβανίας, την οποία παρέλαβε θαμμένη στα ερείπια των σκληρών αθεϊστικών διωγμών και την ανασυγκρότησε σε όλους τους τομείς με ένα θαυμαστό τρόπο, όπως σήμερα μετά 32 χρόνια διαπιστώνεται.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος υπήρξε ευγενής στους τρόπους του, ήπιος χαρακτήρας που γνώριζε να ακούει και να μαθαίνει από τους συνομιλητές τους, μεταδίδοντάς του το φως της βιωμένης ορθόδοξης παράδοσης.
Συνέγραψε 24 βιβλία και περισσότερες από 200 μελέτες και άρθρα με θεολογικό και κοινωνικό περιεχόμενο όπου προσεγγίζονται καίρια ζητήματα: οι πόλεμοι, η φτώχεια, η τρομοκρατία η διαφθορά η αδικία , η παγκοσμιοποίηση με μία εναλλακτική θεώρηση. Έργα του έχουν δημοσιευθεί σε 17 γλώσσες. Επανειλημμένως έχει εκλεγεί σε διακεκριμένες θέσεις διεθνών οργανισμών, έχει τιμηθεί με 30 βραβεία και παράσημα διαφόρων χωρών. Έχει αναγορευτεί επίτιμος Διδάκτορας και Καθηγητής διαφόρων Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Το Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. είχε την τιμή να τον αναγορεύσει Επιτίμου Διδάκτορά του και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο να του απονείμει την ανώτατη διάκριση του Χρυσού Αριστοτέλη.
Ο αοίδιμος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κυρός Αναστάσιος συνέβαλε με τον ειρηνοποιό χαρακτήρα και τη σοφία του στη διεξαγωγή της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης και έκτοτε οι διαρκείς προσπάθειές του υπήρξαν ο σεβασμός του συνοδικού συστήματος, ο συντονιστικός ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και η ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Υπήρξε παράδειγμα φωτισμένου συγχρόνου Ορθοδόξου Ιεράρχου, ποιμένος, ιεραποστόλου, ακαδημαϊκού, διανοουμένου στη γραμμή των Πατέρων και των Διδασκάλων της Εκκλησίας μας.
Αιωνία η μνήμη αυτού
