Τον Τάσο Γιαννίτση προτείνει το ΠαΣοΚ ως υποψήφιο για την Προεδρία της Δημοκρατίας, όπως αποφασίστηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα που συνεδριάζει στην αίθουσα 111 της Βουλής, υπό τον πρόεδρο του κόμματος, Νίκο Ανδρουλάκη.

Στη μία το μεσημέρι έχει προγραμματιστεί συνάντηση Ανδρουλάκη  – Γιαννίτση, στο γραφείο του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή, ενώ αναμένεται και δήλωση του προέδρου του ΠαΣοΚ στην ΕΡΤ, κατά την οποία θα ανακοινώσει επισήμως την πρόταση της «πράσινης» παράταξης για πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η επιλογή του ομότιμου καθηγητή του ΕΚΠΑ και πρώην υπουργού είχε τελεσιδικήσει από χθες, κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαν οι δύο πολιτικοί.

Ήταν άλλωστε ακαριαία η αντίδραση της Χαριλάου Τρικούπη, στο άκουσμα της είδησης πως η επιλογή της κυβέρνησης είναι το πρόσωπο του σημερινού προέδρου της Βουλής, που ξεκαθάρισε αμέσως πως δε θα ψηφίσει μία καθαρά κομματική επιλογή ενός εν ενεργεία βουλευτή. Παράλληλα, επιτέθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη που δεν επέλεξε πρόσωπο από την κεντροαριστερά, ως είθισται σε τέτοιες περιστάσεις.

Ποιος είναι ο Τάσος Γιαννίτσης

Ο πολυγραφότατος και με σημαντικό ερευνητικό έργο ακαδημαϊκός και πολιτικός γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα, με καταγωγή από τη Θήβα και την περιοχή του Ναυπλίου. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών.

Σπούδασε Νομική και Οικονομικές-Πολιτικές Επιστήμες στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ στη συνέχεια απέκτησε Διδακτορικό Δίπλωμα στα Οικονομικά από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (1974).

Από το 1975, διετέλεσε μέλος Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με γνωστικό αντικείμενο την Οικονομική Ανάπτυξη. Αφυπηρέτησε το 2011, οπότε και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ομότιμου Καθηγητή.

Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών στην Αθήνα, το οποίο στις αρχές της δεκαετίας του 1980 παρουσίασε πρωτοποριακό έργο για το ρόλο τόσο των Ευρωπαϊκών Μεσογειακών χωρών όσο και των χωρών του Μεσογειακού Νότου.

Το Δεκέμβριο του 2009, παραιτήθηκε από μέλος του ΔΣ του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη για να αναλάβει πρόεδρος του ΔΣ στα Ελληνικά Πετρέλαια.

Στις 11 Νοεμβρίου 2011, ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Παπαδήμου, θέση την οποία διατήρησε έως τις 17 Μαΐου 2012.

Το Μάρτιο του 2015, ανέλαβε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου (μη εκτελεστικό μέλος) της εταιρείας LAMDA Development.

Στις 6 Νοεμβρίου 2017, ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Έχει λάβει το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Τιμής (Ιταλική Δημοκρατία) 2004, τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Τιμής (Δημοκρατία της Χιλής) 2004, τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Μακαρίου Γ’ (Κυπριακή Δημοκρατία) 2003, του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος της Αξίας (Ρουμανία) 2003, καθώς και το Μετάλλιο Χρυσής Δάφνης (Δημοκρατία της Βουλγαρίας) 2003.

Πολιτική Δραστηριότητα

Διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα. Το 1990, συμμετείχε ως μέλος της Επιτροπής Αγγελόπουλου για τη σύνταξη «Εκθεσης για τη σταθεροποίηση και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας». Το 1993 έως το 1994 ανέλαβε και πάλι καθήκοντα Προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, με Υπουργό τον Γιώργο Γεννηματά. Χρημάτισε οικονομικός σύμβουλος των πρωθυπουργών Ανδρέα Παπανδρέου, το 1994-95 και Κώστα Σημίτη, την περίοδο 1996-2000.

Διετέλεσε διαδοχικά Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (2000-2001), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (2001-2004) και Υπουργός Εξωτερικών (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2004) στην Κυβέρνηση του ΠαΣοΚ με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη.

Συγγραφικό Έργο

  • «Η ελληνική βιομηχανία: Ανάπτυξη και κρίση», 1983
  • «Τεχνολογικός μετασχηματισμός και οικονομική ανάπτυξη – Η ελληνική εμπειρία και διεθνείς προοπτικές», 1987
  • «Η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και επιπτώσεις στη βιομηχανία και στο εξωτερικό εμπόριο», Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών, 1988
  • «Η δυναμική των σχέσεων εξειδίκευσης Ελλάδας-Ισπανίας-Πορτογαλίας-Τουρκίας και ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα στη δεκαετία του 1980», EKEM, Αθήνα, 1992
  • «Τεχνολογικές δομές και μεταφορά τεχνολογίας στην ελληνική βιομηχανία» 1993
  • «Διαδρομές στη σιωπή», Πόλις 2001
  • «Η Ελλάδα και το Μέλλον, Πραγματισμός και ψευδαισθήσεις», Πόλις 2005,
  • «Η τέταρτη ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση», Κριτική 2005,
  • «Ανισότητες, φτώχεια, οικονομικές ανατροπές στα χρόνια της κρίσης», Εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2016,
  • καθώς και πολλά ξενόγλωσσα.

Στο επίκεντρο των επιστημονικών του εργασιών βρίσκονται τα θέματα της αναπτυξιακής θεωρίας και πολιτικής, τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τα διεθνή οικονομικά, θέματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και τα οικονομικά της τεχνολογίας.