Οι διαταραχές της ακοής πιθανώς συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο για νόσο του Πάρκινσον. Αυτό έδειξε μια νέα μελέτη ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Parkinsonism and Related Disorders» – πρόκειται για μια από τις πρώτες μελέτες που εξέτασαν αν αισθητηριακές διαταραχές όπως η απώλεια της ακοής μπορούν να αποτελούν πρώιμο σημάδι της νευροεκφυλιστικής νόσου.
Διπλασιασμός των περιπτώσεων ως το 2030
Η νόσος του Πάρκινσον είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη, σε ό,τι αφορά τον αριθμό νέων περιπτώσεων, νευρολογική πάθηση παγκοσμίως. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 1 εκατομμύριο άνθρωποι στην Ευρώπη πάσχουν από Πάρκινσον, αριθμός που αναμένεται να διπλασιαστεί ως το 2030.
Δεδομένα από τη Βιοτράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ ανέλυσαν δεδομένα από τη Βιοτράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου, μια τεράστια βάση βιοϊατρικών δεδομένων περισσότερων από 500.000 κατοίκων του Ηνωμένου Βασιλείου. Επικεντρώθηκαν συγκεκριμένα σε στοιχεία 159.395 συμμετεχόντων οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε τεστ ακοής και δεν είχαν διαγνωστεί με Πάρκινσον κατά τη στιγμή διεξαγωγής του τεστ.
Αύξηση του κινδύνου κατά 57%
Κατά τη διάρκεια μιας μέσης περιόδου παρακολούθησης 14,24 ετών 810 εθελοντές διαγνώσθηκαν τελικά με νόσο του Πάρκινσον. Η ανάλυση αποκάλυψε αύξηση του κινδύνου για Πάρκινσον κατά 57% για κάθε αύξηση της μείωσης της ακοής κατά 10 ντεσιμπέλ.
Σημαντικά ευρήματα
Οπως ανέφερε η δρ Μέγκαν Ρίντμαν, μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Λάνκαστερ που ηγήθηκε της μελέτης «τα ευρήματα αυτά είναι άκρως σημαντικά. Καταρχάς, αυτή είναι μια από τις πρώτες μελέτες που εξετάζουν πώς οι διαταραχές της ακοής μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο για Πάρκινσον ή να αποτελούν πρώιμο σημάδι της νόσου. Κατά δεύτερον, όπως μαρτυρούν τα αποτελέσματά μας, η σύνδεση της απώλειας της ακοής με την Πάρκινσον είναι πολύπλοκη. Ετσι θα ήταν καλό όταν γίνεται η διάγνωση της Πάρκινσον αλλά και κατά τη μετέπειτα παρακολούθηση των ασθενών να λαμβάνονται υπόψη η ακουστική ικανότητα και η διαχείριση των προβλημάτων ακοής».
Δεν έχει αποδειχθεί αιτιώδης σχέση
Πάντως η δρ Ρίντμαν τόνισε ότι δεν είναι σαφές αν η σύνδεση μεταξύ Πάρκινσον και απώλειας ακοής είναι αιτιώδης ή αν υπάρχει μόνο κάποια συσχέτιση. «Δεν γνωρίζουμε αν η απώλεια της ακοής μπορεί να προκαλέσει Πάρκινσον ή αν υπάρχει μια κοινή υποβόσκουσα αιτία και για τις δύο παθήσεις».
Σύνδεση της απώλειας ακοής με αρκετές διαταραχές
Από την πλευρά του ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λάνκαστερ Κρίστοφερ Πλακ, που ήταν εκ των συγγραφέων της νέας μελέτης, σημείωσε ότι «καθίσταται σαφές πως η απώλεια της ακοής σχετίζεται με αρκετές άλλες διαταραχές. Η κατανόηση αυτών των σχέσεων είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να παρέχουμε αποτελεσματική φροντίδα στους ασθενείς βελτιώνοντας την ανεξαρτησία τους και την ποιότητα ζωής τους».
Ανοίγει ο δρόμος για καλύτερη πρόληψη και φροντίδα
Εντοπίζοντας παράγοντες που συνδέονται με την εμφάνιση της Πάρκινσον, όπως οι διαταραχές της ακοής, οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα ανοίξουν τον δρόμο για νέες στρατηγικές πρόληψης και φροντίδας των ασθενών.
