Μόλις λίγες ημέρες πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ προσφέρει μία πρόγευση των σχεδίων του και της αντίληψης που τον διαπνέει.
Προβάλλει την στρατιωτική ισχύ της υπερδύναμης που θα διοικήσει την προσεχή τετραετία και απειλεί με κατάληψη της διώρυγας του Παναμά και της Γροιλανδίας, επειδή θεωρεί ότι πρόκειται για περιοχές ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Υπό κανονικές συνθήκες, ή εν πάση περιπτώσει με βάση τα όσα ίσχυσαν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα, και μόνο οι δηλώσεις τέτοιου είδους από τον ηγέτη του ελεύθερου κόσμου θα θεωρούνταν αδιανόητες.
Στην σημερινή συγκυρία πρόκειται για δείγματα της απόλυτης ανισορροπίας του θαυμαστού νέου κόσμου και των κινδύνων επικράτησης του νόμου της ζούγκλας και της περιφρόνησης κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου.
Ασχέτως του αν οι απειλές του αμερικανού Προέδρου θα υλοποιηθούν ή όχι, η διεθνής νομιμότητα είναι η κρισιμότερη παράμετρος και αφορά τους πάντες. Η ανατροπή του διεθνούς πλέγματος ασφαλείας και η εξασθένηση κάθε αντίβαρου απέναντι στην στρατιωτική και οικονομική ισχύ, διαμορφώνει απειλές πρωτόγνωρες και πολλαπλές.
Σε ό,τι αφορά την περιοχή μας, η προσοχή θα πρέπει να στραφεί στα μηνύματα που εκπέμπονται από την Ουάσιγκτον και, κυρίως, στο πώς αυτά θα ερμηνευτούν από την Τουρκία και τον Πρόεδρό της, τον οποίο επανειλημμένως επαινεί ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου.
Όσο η Ελλάδα επικαλείται – και ορθώς – το διεθνές δίκαιο και η Ουάσιγκτον το περιφρονεί επιδεικτικά, η στάση της Τουρκίας και οι επιδιώξεις της ως περιφερειακής υπερδύναμης, μετατρέπονται σε έναν μεγάλο άγνωστο Χ, με ό,τι αυτό μπορεί να σημάνει για την ισορροπία και την ασφάλεια στην περιοχή.
Είναι προφανές ότι απαιτείται εγρήγορση και επίγνωση των απειλών από το σύνολο της ελληνικής πολιτικής τάξης.
