Η μοιραία πτήση Jeju Air flight 7C2216 οδήγησε στο θάνατο 179 ανθρώπους και ήδη οι ερευνητές προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις για τους λόγους που οδήγησαν στην πτώση του αεροσκάφους στη Νότια Κορέα.

Οι αρχές της Νότιας Κορέας ανακοίνωσαν σήμερα πως σχεδιάζουν «ειδικές επιθεωρήσεις» όλων των Boeing 737-800 που χρησιμοποιούνται στη χώρα, μετά τον θάνατο 179 ανθρώπων στη συντριβή επιβατικού αεροσκάφους του τύπου αυτού αμέσως μετά την αναγκαστική προσγείωσή του χθες Κυριακή στην πόλη Μουάν.

Συνολικά «101 αεροσκάφη Boeing 737-800 χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή στη Νότια Κορέα» και «εξετάζουμε επιλογές για να διενεργήσουμε ειδικές επιθεωρήσεις» όσον αφορά την ασφάλειά τους, εξήγησε σε δημοσιογράφους ο Τζου Τζονγκ-γουάν, αξιωματούχος αρμόδιος για τον τομέα των αερομεταφορών στο υπουργείο Μεταφορών στη χώρα της Ασίας.

Πώς σώθηκαν τα δύο μέλη του πληρώματος

Χρησιμοποιώντας το βίντεο που έχει δοθεί στη δημοσιότητα από το δυστύχημα, αλλά και από τα στοιχεία που υπάρχουν εμπειρογνώμονες από όλο τον κόσμο προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις στα πολλά ερωτήματα που υπάρχουν.

Αναλυτές μιλώντας στο Reuters επεσήμαναν ότι οι δύο επιζώντες ήταν αρκετά τυχεροί. Όπως βλέπεται και στο σχετικό γράφημα η ουρά του αεροπλάνου αποκόπηκε λίγο πριν από το σημείο που κάθονταν τα δύο μέλη του πληρώματος την ώρα της σύγκρουσης. Αυτό ήταν που έσωσε και τη ζωή των δύο μοναδικών επιζώντων του δυστυχήματος.

Τα τελευταία 17 δευτερόλεπτα της πτήσης

Από τα βίντεο που υπάρχουν αποτυπώνονται τα τελευταία 17 δευτερόλεπτα της μοιραίας πτήσης. Μελετώντας τα καρέ οι εμπειρογνώμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι κανένα από τα συστήματα προσγείωσης του αεροπλάνου δεν λειτούργησε.

Αφού έστειλε σήμα κινδύνου για πρόσκρουση με πουλιά στις 8:59 π.μ., το αεροπλάνο έκανε αναστροφή και ζήτησε άδεια προσγείωσης από το αντίθετο άκρο του μοναδικού διαδρόμου του αεροδρομίου. Το αεροπλάνο ήρθε σε επαφή με τον διάδρομο προσγείωσης περίπου στα 1.200 μέτρα στο συνολικού μήκους 2.800 μέτρων διάδρομο.

Στη συνέχεια, το αεροπλάνο έκανε προσγείωση με την κοιλιά και γλίστρησε ως το τέλος του, προτού τελικά προσκρούσει στο σύστημα ενόργανης προσγείωσης (ILS) σε ένα υπερυψωμένο τσιμεντένιο ανάχωμα.

«Το τέλος του διαδρόμου και το ανάχωμα του ILS απείχαν τουλάχιστον 250 μέτρα μεταξύ τους, σύμφωνα με τους κανονισμούς ασφαλείας», δήλωσαν οι αρχές του αεροδρομίου Muan.

Τα ερωτήματα για το σύστημα προσγείωσης και η σύγκρουση με σμήνος πτηνών

Τόσο οι τροχοί, όσο και τα πτερύγια φαίνεται να μην έχουν ενεργοποιηθεί κάτι που αυξάνει τα ερωτήματα. Ο Φαίδων Καραϊωσηφίδης, αεροναυπηγός και διερευνητής αεροπορικών ατυχημάτων, μίλησε στην πρωινή εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA» για το αεροπορικό δυστύχημα και για το γεγονός ότι δεν κατέβηκε το σύστημα πέδησης και για τον τοίχο στον αεροδιάδρομο.

«Δεν ήταν μόνο το σύστημα προσγείωσης που δεν κατέβηκε. Αν προσέξετε, στο αεροπλάνο και άλλα πράγματα δεν είχαν κατέβει. Δεν είχαν κατέβει όλες αυτές οι επιφάνειες ελέγχου που βοηθούν το αεροπλάνο στην προσγείωση έτσι ώστε να έχει πολύ μικρή ταχύτητα όταν πιάνει στον διάδρομο» είπε.

«Εδώ έχουμε ένα αεροπλάνο που προσγειώνεται με την «κοιλιά». Από την στιγμή που το αεροπλάνο θα πατήσει στον διάδρομο -και θα σας πω μετά για το γεγονός ότι πατάει καθυστερημένα- χωρίς τροχούς, δεν έχει την δυνατότητα πέδησης, ελέγχου, δεν μπορεί να στρίψει ούτε να ελεγχθεί, άρα απλώς γλιστράει στον διάδρομο. Σε αυτή την περίπτωση καταλήγει 300 μέτρα μετά την άκρη του διαδρόμου και μετά καταλήγει στον «τοίχο». Αυτό που βλέπουμε δεν είναι τοίχος. Ο τοίχος βρίσκεται στην συνέχεια. Εκεί ακριβώς βρίσκεται ένα ανάχωμα το οποίο ήταν πάνω από μία μπετονένια κατασκευή η οποία είχε περίπου 60-70 πόντους πάχος τοίχων, ήταν σαν «καταφύγιο». Δεν μπορεί να εξηγηθεί αυτό το πράγμα» ανέφερε.