Καλώς να δεχθούμε το 2025. Η καθημερινότητά μας θα συνεχίσει άραγε να μας εκπλήσσει με γεγονότα που ξεπερνούν την κανονικότητα, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε διεθνές, αλλά και με φυσικά φαινόμενα, μοιραία αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής;
Το δυσάρεστο είναι ότι οι εκπλήξεις αυτές επεκτείνονται και στην καθημερινότητά μας, καθώς καλούμαστε να εκσυγχρονιστούμε κάπως βίαια με την τεχνολογία, κάτι ομολογουμένως δύσκολο για τις μεγάλες, τουλάχιστον, ηλικίες. Για μια συνάντηση, για παράδειγμα, που θα πρέπει να κάνεις σε μια δημόσια υπηρεσία ή σε μια τράπεζα, απαιτείται διαδικτυακή προσυνεννόηση. Σε περιπτώσεις εξάλλου, που επιτρέπεται τηλεφωνική επικοινωνία, αγκαλιάζεις το ακουστικό επί ώρα, σαν ερωτευμένος, επιλέγεις πρώτα τον αριθμό που σε καλούν να πατήσεις για το θέμα σου και όταν τελικά φθάσεις στον προορισμό σου, δεν βρίσκεις άνθρωπο για να μιλήσεις αλλά τον τηλεφωνητή που αρχίζει να αραδιάζει διάφορα θέματα που έχει στη λίστα του… Εσύ όμως δεν θέλεις τίποτα από αυτά, και εκθέτεις το δικό σου θέμα. Τότε εκείνος αντιλέγει: «πείτε συγκεκριμένα τι θέλετε». Απαντάς και πάλι εσύ, και αναμένεις να ανταποκριθεί… εις μάτην, ο τηλεφωνητής θυμωμένος… σου λέει: «δεν σας καταλαβαίνω, μπορείτε να το διατυπώσετε διαφορετικά;». Ξαναρχίζεις, και χάνοντας την υπομονή σου κλείνεις το τηλέφωνο χωρίς να έχεις λύσει το πρόβλημά σου.
Η ανυπαρξία των παραδοσιακών περιπτέρων στη χώρα μας είναι ένα άλλο φαινόμενο της εποχής. Οτιδήποτε χρειάζεσαι και συνήθιζες να το αγοράζεις από το περίπτερο της γειτονιάς σου εύκολα και γρήγορα, τώρα πρέπει να το αναζητήσεις στο σούπερ μάρκετ, ακόμη και τα τσιγάρα σου! Και το τηλέφωνο στο περίπτερο που εξυπηρετούσε κάποτε τους περαστικούς, τώρα είναι άχρηστο, αφού ακόμη και τα παιδάκια διαθέτουν κινητό. Οι μικροί επιχειρηματίες θυσιάζονται στον βωμό των μεγάλων και ισχυρών!
Οπως διάβασα πρόσφατα σε σχετικό άρθρο από την στήλη αυτή, τα 9.904 περίπου περίπτερα που λειτουργούσαν το 2010 σε πανελλαδικό επίπεδο, το 2023 ανέρχονται συνολικά σε 4.358. Διαβαίνοντας επί ώρα το κέντρο της Αθήνας, πού να βρεις περίπτερο!
Αυτά είναι μερικά από την καθημερινότητά μας, και «ποιος το ξέρει; ποιος το ξέρει;» τι άλλο θα μας συμβεί… Χρησιμοποιώ τον εμπνευσμένο τίτλο του πρόσφατου αυτοβιογραφικού βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη, γιατί δένει με τους συλλογισμούς μου. Ποιος το ξέρει, ποιος το ξέρει, αλήθεια, τι μάς περιμένει και τη νέα χρονιά;
Η κυρία Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, έφορος Σχολών Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.
