Με επιτυχία, για μια ακόμη χρονιά, ολοκληρώθηκε την περασμένη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου το 3ο Πανόραμα Ταινιών Μικρού Μήκους, μια πρωτοβουλία της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών που όπως και τις δύο προηγούμενες χρονιές φιλοξενήθηκε στο Ιστορικό Κτίριο της ΕΕΣ στην οδό Τοσίτσα.
Ήρεμα, (κινηματογραφο) φιλικά, χαμογελαστά και με την έννοια της σύμπνοιας να δίνει τον παλμό της διοργάνωσης, το Πανόραμα κατά την διάρκεια των ελαχίστων ημερών διαρκείας του, έφερε για λίγο κοντά το «ώριμο» και το «άγουρο», το έμπειρο και το χωρίς πείρα, το παρελθόν και το παρόν, όπως και το μέλλον.
Στη μια πλευρά οι δημιουργίες νέων, γεμάτων όρεξη κινηματογραφιστών με ταινίες που αναδεικνύουν ζητήματα κοινωνικών ομάδων όπως η LGBTQ+ κοινότητα και οι μετανάστες αλλά και ποικιλία κινηματογραφικών ειδών, από την επιστημονική φαντασία ως το πειραματικό και το κινούμενο σχέδιο.
Στην άλλη πλευρά, πρόσωπα που έχουν γράψει και (κάποια) εξακολουθούν να γράφουν την δική τους Ιστορία στο ελληνικό σινεμά, τιμήθηκαν από την δική τους κοινότητα.
Όπως πρέπει να γίνεται
Άνθρωποι όπως ο διεθνώς αναγνωρισμένος και από φέτος Ακαδημαϊκός στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής («Ελ Γκρέκο», «Καζαντζάκης», «Καβάφης» κ.α.) του οποίου την τελευταία ταινία, «Ιωάννης Καποδίστριας» πολύς κόσμος περιμένει με αγωνία, ή ο σκηνοθέτης Νίκος Ζερβός («Ο δράκουλας των Εξαρχείων», «Γυναίκες δηλητήριο» κ.α.), αποτραβηγμένος ίσως πλέον από την ενεργό δράση, αλλά που επί σειρά ετών με τους πειραματισμούς, τον σαρκασμό και το βιτριολικό χιούμορ του έχει και αυτός αφήσει τον δικό του λίθο στην ελληνική κινηματογραφική Ιστορία.
Παράλληλα, η ΕΕΣ δεν λησμόνησε την απώλεια. Ειδική αναφορά έγινε σε τρεις προσφάτως αποθανόντες σκηνοθέτες, των οποίων έργα προβλήθηκαν: Ανδρέας Μαριανός («Παραλυσία»), Θανάσης Ρακιντζής («Το Πακέτο»), Δημήτρης Γιαμλόγλου ( «Ιμάντες»).
Και όλα αυτά χωρίς αψιμαχίες, χωρίς εντάσεις, χωρίς ανταγωνισμούς και ζήλιες, χαρακτηριστικά περασμένων εποχών που προτιμότερο να μην θυμόμαστε. Όλα έγιναν με βαρόμετρο το ίδιο το σινεμά, το ελληνικό σινεμά που όπως πάντα εξακολουθεί να αγωνίζεται, να ξεπερνά εμπόδια, να δίνει μάχες και να υπάρχει.
«Το ιστορικό σωματείο της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών, έκλεισε ήδη μισό αιώνα ζωής» ανέφερε κάποια στιγμή στην βράβευση του Γ. Σμαραγδή ο κ. Χάρης Παπαδόπουλος, ο επί σειρά ετών πρόεδρός του που πλέον δείχνει πραγματικά … αναντικατάστατος.
»Όλα ξεκίνησαν μέσα σε ζοφερούς καιρούς. Την ώρα που η φοβέρα και η σκλαβιά πλάκωνε τα πάντα, οι Έλληνες Σκηνοθέτες ενωμένοι και αλληλέγγυοι, οργανώθηκαν και σήκωσαν κεφάλι και με τα σπέρματα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου έδωσαν πνοή και όραμα στον πολιτισμό, βοηθώντας έτσι τον λαό και κυρίως τους νέους, να απελευθερωθούν από κάθε είδους κελί.»
Αυτήν ακριβώς την φιλοσοφία προσπαθεί ακόμα και σήμερα να υπερασπιστεί η Εταιρία Ελλήνων Σκηνοθετών και κινήσεις της σαν το Πανόραμα Ταινιών Μικρού Μήκους (έτσι όπως γίνεται), αποτελούν περίτρανα παραδείγματα ότι τα καταφέρνει._
