Ηθοποιός που είχε στο ενεργητικό της περισσότερους από 115 ρόλους για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση – χωρίς να λάβει κανείς υπόψη του το θέατρο- η Ισπανίδα Μαρίσα Παρέδες, η μεγάλη ντάμα του ισπανικού κινηματογράφου και η μεγάλη πρωταγωνίστρια των ταινιών του Πέδρο Αλμοδόβαρ, άφησε στα 78 της την τελευταία πνοή της στην Μαδρίτη, όπου είχε γεννηθεί στις 3 Απριλίου του 1946.

Κόρη θυρωρού η Μ. Παρέδες μεγάλωσε στην πάμπτωχη εργατική συνοικία Πλάζα Ντε Σάντα Ανα στο κέντρο της Μαδρίτης. Η πρώτη της επιτυχία ήταν το αριστούργημα του Φερνάντο Φερνάν Γκόμεζ «El Mundo Sigue» (1965), αλλά το τερέν της ήταν θεατρικές παραστάσεις έργων των Αντον Τσέχοφ, Φίοντορ Ντοστογιέφσκι και Ερρίκου Ίψεν.

Εχοντας περισσότερα από 20 χρόνια εργασίας στον καλλιτεχνικό χώρο, η Παρέδες είδε την μεγάλη, διεθνή της αναγνώριση στη δεκαετία του 1990, χάρη στην συμμετοχή της σε αρκετές ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Είχε ήδη υπάρξει στο καστ της ταινίας «Αμαρτωλές καλόγριες» (1983) αλλά μερικά χρόνια αργότερα, μαζί με την Βικτόρια Αμπρίλ, η Παρέδες έπλασε το φοβερό ντουέτο της ταινίας «Ψηλά τακούνια» (1991).

Πάνω από όλα όμως, η Παρέδες υπήρξε η ηθοποιός που πρωταγωνίστησε στην ταινία που σημανε την στροφή του Αλμοδόβαρ προς μια πιο ώριμη κατεύθυνση στο «Μυστικό μου λουλούδι» (1996). Για αυτόν τον ρόλο προτάθηκε για το βραβείο Γκόγια.

Η συνεργασία Παρέδες – Αλμοδόβαρ θα συνεχιζόταν στο αριστούργημα του Ισπανού δημιουργού «Όλα για την μητέρα μου» (1999), όπως επίσης στις ταινίες του «Μίλα της» (2002) και «Το δέρμα που κατοικώ» (2011).

Παράλληλα με την επιτυχία της στο πλευρό του Αλμοδόβαρ, η Παρέδες εμφανίστηκε σε εξίσου μεγάλες ταινίες όπως η δημοφιλέστατη «Η ζωή είναι ωραία» (1998) του Ρομπέρτο Μπενίνι και το θρίλερ «Στη ράχη του διαβόλου» (2002) του Γκιγιέρμο Ντελ τόρο. Υπήρε επίσης σημαντική μορφή της τηλεόρασης στην οποία δούλευε ως το τέλος με την φετινή επιτυχία «Vestidas de azul».

Παρά τον αέρα της γοητείας της, ωστόσο, η Παρέδες δεν ξέχασε ποτέ τη καταγωγή της. Το 2003 ως εκλεγμένη πρόεδρος της Ισπανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, υποστήριξε επί σκηνής τις διαμαρτυρίες πολλών νικητών απέναντι στην υποστήριξη της εισβολής στο Ιράκ από την κεντροδεξιά κυβέρνηση του Χοσέ Μαρία Αθνάρ.