Καλά έκανε ο Κώστας Τασούλας και κατέφυγε στην ειρωνεία για να επιπλήξει τους βουλευτές της αντιπολίτευσης, οι οποίοι διέκοπταν τον Πρωθυπουργό την ώρα που μοίραζε απλόχερα τα λεφτά των τραπεζών. «Μην διακόπτετε, θα ανακοινώσει και άλλα…», τους είπε. Καλά έκαναν και οι βουλευτές της ΝΔ που τον χειροκρότησαν γελώντας, επειδή δεν κατάλαβαν ότι ο Πρόεδρος της Βουλής δεν έκανε χιούμορ. Ότι απλώς συντονίστηκε με το πνεύμα «δωσ’ τα όλα» της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος στην πράξη δεν έδωσε και τόσο πολλά. Δεν μπορεί να αποκλειστεί και η πιθανότητα να τρόλαρε τον Πρωθυπουργό και όχι την αντιπολίτεσυση, κάτι που είναι καλύτερα να μείνει αδιευκρίνιστο εξαιτίας της επίμονης προεδρολογίας, η οποία περιστρέφεται και γύρω από τον τρίτο πολιτειακό παράγοντα.
Ο Πρωθυπουργός, πάντως, έμεινε ανέκφραστος στην προεδρική παρέμβαση. Εκείνος είχε τον νου του στον συμπονετικό καπιταλισμό. Οι τράπεζες με μια «εθελοντική συνεισφορά σε μια μεγάλη εθνική προσπάθεια», θα δώσουν, όπως είπε, 100 εκατομμύρια ευρώ για την ανακαίνιση των υφιστάμενων ή για το χτίσιμο νέων σχολείων βάσει του προγράμματος «Μαριέττα Γιαννάκου».
Αυτό το ανακοίνωσε με ύφος διδακτικό στον «ανίδεο» Νίκο Ανδρουλάκη και στο κόμμα του που κατέθεσε μια τροπολογία, η οποία «ξεχείλιζε από δημαγωγία, από ερασιτεχνισμό και από παλινδρομήσεις». «Το μόνο που δεν είπατε ήταν να γίνουν όλα αυτά με έναν νόμο και ένα άρθρο», πρόσθεσε.
Ωστόσο, ήταν αρκετά και αυτά που δεν είπε ο Πρωθυπουργός. Όπως, γιατί εξήγγειλε τώρα τις μειώσεις στις προμήθειες των τραπεζών, ένα θέμα που σύμφωνα με την εμπειρία το θυμάται μόνο συγκυριακά, αν τύχει και έρθει στην επικαιρότητα, όπως συνέβη μετά την τροπολογία του ΠαΣοΚ, και στη συνέχεια το ξεχνάει. Ή από που διέγνωσε ότι το πρόβλημα της χώρας είναι τα σχολικά κτήρια, όταν οι γονείς παραπονιούνται για τη μέθοδο διδασκαλίας. Δηλαδή όχι για τα ντουβάρια αλλά για να μην μείνουν τα παιδιά τους ντουβάρια.
Επιπλέον, ο «εθελοντικός» σοσιαλισμός των τραπεζών, ο οποίος θα στοιχίσει 20 εκατομμύρια στην κάθε μια, πότε θα ξεκινήσει και πότε θα τελειώσει; Το ποσό θα δοθεί εφάπαξ ή σε δόσεις σε (πολύ) βάθος χρόνου; Όχι τίποτα άλλο, αλλά όπως είπε ο Κ. Μητσοτάκης στον πρόεδρο του ΠαΣοΚ «το ζήτημα είναι να πιάνουν τόπο τα λεφτά», και πράγματι κάποιος έλεγχος θα πρέπει να υπάρξει, ξεκινώντας από την εξειδίκευση των μέτρων από τους αρμόδιους υπουργούς.
Αυτή η λίστα μέτρων «τρεις το λάδι τρεις το ξύδι» για να ισοφαρίσει πάνω κάτω τα 250 εκατομμύρια ευρώ που υπολόγισε το ΠαΣοΚ ότι θα έπαιρνε από τις τράπεζες με την τροπολογία του, αν και εφόσον ήταν ρεαλιστική και εφαρμόσιμη, διαφημίστηκε πολύ τις προηγούμενες ημέρες ως η μεγάλη μυστική παρέμβαση του Πρωθυπουργού στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Άραγε είναι πιο σημαντικό για την οικονομία να χτιστούν σχολικά κτήρια, όταν φθίνει ο αριθμός των μαθητών λόγω δημογραφικού ή να στηριχτούν οι δραστήριες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι μισθοί των εργαζομένων και εν τέλει οι οικογένειες;
Αυτά τα θέματα δεν είναι αρμοδιότητα των τραπεζών να τα λύσουν, αλλά ούτε είναι δουλειά του Πρωθυπουργού να ρίχνει στάχτη στα μάτια των πολιτών με μια παλαιοπασοκικής έμπνευσης παροχολογία, την οποία σωστά αναγνώρισε ο πρόεδρος της Βουλής και υπερθεμάτισε, καθώς και το δικό του κόμμα την αντέγραψε πολλές φορές. Αν και την προηγούμενη φορά κάλεσε ο Πρωθυπουργός τον υπουργό να τα δώσει όλα και όχι ο πρόεδρος τον Πρωθυπουργό. Και δεν πήγε πολύ καλά, γιατί όταν μια κυβέρνηση χάνει το όραμά της και απλά διαχειρίζεται καταστάσεις δεν αρκεί να «μπουκώνει» τους πολίτες με 12 μειώσεις φόρων, 5 μέτρα για τις τράπεζες και 3 μέτρα για τους ένστολους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Ούτε να ειρωνεύεται και να λοιδορεί την αντιπολίτευση. Η κοινωνία θέλει αισιοδοξία και αυτή κανένας δεν είναι σίγουρος που μπορεί να την αναζητήσει.
