Στις 12 Δεκεμβρίου 1915 γεννιέται ο Φράνσις Άλμπερτ Σινάτρα. Ο άνθρωπος που κατάφερε να μείνει στην ιστορία ως «Η φωνή», κερδίζοντας έντεκα βραβεία Grammy και μαζί με αυτά, την αγάπη και τον θαυμασμό του κόσμου που κρεμόταν από τα χείλη του στο άκουσμα των τραγουδιών του.
Ο γαλανομάτης σταρ σημείωσε επιτυχίες εκτός από τον χώρο του τραγουδιού και στην υποκριτική συμμετέχοντας σε δεκάδες ταινίες και μιούζικαλ, ενσαρκώνοντας μεταξύ άλλων εμβληματικούς ρόλους , αποκτώντας μάλιστα για έναν από αυτούς βραβείο Όσκαρ.
Όπως όλες οι λαμπερές προσωπικότητες βέβαια, είχε και ο Φρανκ Σινάτρα σκοτεινές πλευρές. Το όνομά του συνδέθηκε με τη Μαφία, όταν ήρθαν στο φως σκάνδαλα στα οποία είχε άμεση ανάμειξη ο σούπερ σταρ του τραγουδιού.
Από την πυγμαχία στην ορχήστρα του Χάρι Τζέιμς
«ΤΑ ΝΕΑ» της 16ης Μαΐου 1998, γράφουν για τη ζωή του μεγάλου καλλιτέχνη:
«Ο Φρανκ Σινάτρα γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 1915. Και δεχόταν συνεχώς παροτρύνσεις από τον Σικελό πυροσβέστη και ερασιτέχνη του μποξ πατέρα του να ασχοληθεί με την πυγμαχία. Αν και ο ίδιος ονειρευόταν να γίνει αθλητικογράφος, δούλεψε βοηθός στα γραφεία της εφημερίδας “Χάντσον Ομπζέρβερ”. Αλλά λάτρεψε τον Μπιγκ Κρόσμπι, την Μπίλι Χαλιντέι και ίδρυσε ένα κουαρτέτο με γειτονόπαιδα από το Χόμποκεν.
»Το κουαρτέτο δεν είχε διάρκεια. Όμως ο Σινάτρα τραγούδησε σε έναν ραδιοφωνικό διαγωνισμό ερασιτεχνών και βρήκε δουλειά τραγουδιστή – σερβιτόρου σε ένα εστιατόριο. Ο δρόμος του Σινάτρα περνάει το 1939 από την ορχήστρα του Χάρι Τζέιμς. Την ίδια χρονιά βγάζει τον πρώτο του δίσκο με τα τραγούδια “From the Bottom of my Heart” και “Melancholy Mood”.
»Δεν είχαν περάσει έξι μήνες με τον Τζέιμς και άρχισε να “φλερτάρει” με το αντίπαλο δέος, τον Τόμι Ντόρσεϊ. Εκείνη την εποχή, στα χρόνια του ΄40, ο Σινάτρα προκαλεί αίσθηση αναπτύσσοντας το δικό του στυλ, αγγίζοντας τις ψηλές νότες μαλακά, γλιστρώντας πάνω στα φωνήεντα και σέρνοντας τη φωνή του ευγενικά στις χαμηλότερες νότες, χωρίς να μασάει τις τελευταίες συλλαβές».
Η φωνή των δεκαετιών
Στο «ΒΗΜΑ» της 14ης Μαΐου 2003 δημοσιεύεται αφιερωματικό άρθρο με αφορμή τα πέντε χρόνια από τον θάνατο του, χωρισμένο σε τρεις στήλες: «Ο τραγουδιστής», «Ο ηθοποιός», «Ο άνδρας».
«Ο πρώτος δίσκος του τυπώθηκε το 1939 και έκτοτε καταχωρίστηκαν με το όνομα του περισσότερες από 1.800 ηχογραφήσεις, κέρδισε εννέα Γκράμι και χαρακτηρίστηκε από τους περισσότερους κριτικούς ως η φωνή του 20ου αιώνα. Η πιο σωστή απόφαση στη σχεδόν 60χρονη καριέρα του ήταν να συνεργαστεί με τον τρομπονίστα Τόμι Ντόρσι στις αρχές της δεκαετίας του ’40, μια κίνηση που έδωσε ώθηση σε μια από τις σημαντικότερες καριέρες της σόουμπιζ.
»Με ίνδαλμα του τον Μπιγκ Κρόσμπι, ο Σινάτρα χαρακτήρισε μια ολόκληρη γενιά τραγουδιστών και υπήρξε ο κυριότερος εκπρόσωπος των απανταχού κρούνερ με τη ζεστή, βαθιά και εκφραστική φωνή του. Ελάχιστα απομένουν να πει κανείς για τραγούδια όπως τα “My Way”, “New York, New York”, “Night And Day”, “The Lady Is A Tramp”, “Strangers In The Night” ή το “Something Stupid”, το περίφημο ντουέτο με την κόρη του, Νάνσι, που ακούσαμε ξανά από τον Ρόμπι Γουίλιαμς και τη Νικόλ Κίντμαν.
Ο Σινάτρα στη μεγάλη οθονη
»Όσο επιτυχημένος υπήρξε ο Σινάτρα στη μουσική, άλλη τόση επιτυχία γνώρισε και στη μεγάλη οθόνη. Περισσότερες από 60 ταινίες – από τις πιο ελαφρές κωμωδίες ως τα πιο σκοτεινά δράματα – χαρακτηρίστηκαν από την ερμηνεία του Σινάτρα σε μια καριέρα που ξεκίνησε το 1944 με την ταινία “Higher And Higher”. Οι πρώτοι ρόλοι του σε ταινίες όπως το “Βίρα τις άγκυρες” και “Υψηλή κοινωνία” υποδύεται τον εαυτό του, έναν επιτυχημένο και ταλαντούχο τραγουδιστή.
»Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 δείχνει τα πρώτα σοβαρά δείγματα του υποκριτικού ταλέντου του, κυρίως μέσα από την τανία “Όσο υπάρχουν άνθρωποι” στον ρόλο του Ιταλοαμερικανού Αντζελο Μάτζιο, για τον οποίο κέρδισε και το Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου. Η άλλη μεγάλη στιγμή του είναι αναμφίβολα η ερμηνεία του στην ταινία του Οτο Πρέμινγκερ “Ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι”, στην οποία ερμηνεύει έναν ηρωινομανή. Έχασε, όμως, το Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου από τον Έρνεστ Μπόγκναϊν για την ταινία “Μάρτι”.
»“Πίστευα ότι η ηθοποιία είναι σαν το παιχνίδι που κάναμε μικροί” δήλωσε, μεγάλος πια, στον Λάρι Κινγκ, “ωριμάζοντας όμως κατάλαβα ότι πρόκειται για κάτι σοβαρό. Για κάθε ταινία που έπαιξα από τη στιγμή που το συνειδητοποίησα ταυτιζόμουν απολύτως με τον κάθε ρόλο”».
Οι γυναίκες της ζωής του
Ο Σινάτρα αγαπήθηκε πολύ και ιδιαίτερα από το γυναικείο φύλο. Πολλές γυναίκες πέρασαν από το κρεβάτι του, ωστόσο λίγες κατάφεραν να μείνουν για καιρό στη ζωή του.
«ΤΟ ΒΗΜΑ» της 14ης Μαίου 2003 γράφει για την προσωπική ζωή του Σινάτρα με τον τίτλο «Ο άνδρας»:
«Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο Φρανκ Σινάτρα μάλλον θα έπρεπε να διατηρεί φιλικές σχέσεις με όσες γυναίκες γνώριζε, παρά να τις παντρεύεται. Αυτό γιατί, με εξαίρεση τον γάμο με την πρώτη σύζυγό του και μητέρα των τριών παιδιών του, Νάνσι Μπαρμπέιτο, καμία άλλη σχέση του Σινάτρα δεν διήρκησε πολύ. Με την Μπαρμπέιτο γνωρίζονταν από έφηβοι και ήταν αυτή που ήξερε από πρώτο χέρι το όνειρο του να γίνει τραγουδιστής. Στα τέλη, όμως, της δεκαετίας του ’50 γνωρίζει την πληθωρική Αβα Γκάρντνερ και έξι ημέρες μετά το διαζύγιό του με τη Νάνσι, την παντρεύεται τον Νοέμβριο του 1951. Μια σχέση θυελλώδης που κράτησε μόνο δύο χρόνια – ο γάμος έξι – και τροφοδότησε τα πρωτοσέλιδα των ταμπλόιντ.
»Ο Σινάτρα συνδέθηκε ερωτικά με όλες τις καλλονές του Χόλιγουντ, όπως η Μάρλεν Ντίντριχτ, η Λορίν Μπακόλ, η Λάνα Τάρνερ και η Μέριλιν Μονρόε, όμως ο γάμος που συζητήθηκε περισσότερο ήταν αυτός με τη Μία Φάροου στη δεκαετία του ’60, όταν αυτός ήταν 50 ετών και εκείνη 20. Ακόμη και ο φίλος του Ντιν Μάρτιν είχε πει χαρακτηριστικά ότι “έχω ένα σκοτς ουίσκι γηραιότερο από τη Μία Φάροου”».
Τα «μπλεξίματα»
Όσο γνωστός υπήρξε ο Σινάτρα για την μελωδική του φωνή και το υποκριτικό του ταλέντο, άλλο τόσο, τη φήμη του συνόδευσαν οι πληροφορίες που διέρρεαν κάθε τόσο για τα μπλεξίματα και τις σχέσεις που είχε με τη μαφία.
O «Ταχυδρόμος» της 3ης Ιουνίου 1992 αναφέρει σχετικά:
«Το 1947 μια βόμβα έσκαγε στον Τύπο και το Χόλλυγουντ. Οι εφημερίδες έγραφαν ότι ο Φράνκι είχε περάσει από το Μέξικο Σίτυ στην Αβάνα και έκανε παρέα με τον αρχιμαφιόζο Τσάρλυ “Λάκυ” Λουτσιάνο, και μάλιστα μετέφερε για λογαριασμό του δύο εκατομμύρια σε μια βαλίτσα. Ο Λουτσιάνο είχε απελαθεί από τις ΗΠΑ στη Νάπολι, αλλά σχεδίαζε επιστροφή μέσω Κούβας. Οι αρχές μόλις το έμαθαν επέβαλαν εμπάργκο φαρμάκων στην Κούβα μέχρι να απελαθεί ο Λουτσιάνο. Όσο για τον Σινάτρα θα το αρνιόταν, ακόμη και όταν το 1962, δίπλα στον νεκρό Λουτσιάνο βρισκόταν μια χρυσή ταμπακιέρα με την αφιέρωση: “Στον Τσάρλυ, από τον κολλητό του φίλο Φρανκ Σινάτρα”».
Ο φάκελος στο FBI
«ΤΑ ΝΕΑ» της 9ης Δεκεμβρίου 1998 δημοσιεύουν πληροφορίες από τον φάκελο του FBI για τον Φρανκ Σινάτρα:
«Όλα όσα ο διάσημος Αμερικανός τραγουδιστής Φρανκ Σινάτρα προσπάθησε να κρύψει στη ζωή του, αποκαλύπτει ο φάκελος που είχε σχηματίσε εις βάρος του το FBI, το οποίο έδωσε χθες στη δημοσιότητα 1.275 σελίδες των αρχείων του που αφορούν τον μεγάλο καλλιτέχνη, ο οποίος συνδέεται από τους ομοσπονδιακούς πράκτορες με τους νονούς της Μαφίας, τους μεγιστάνες του Χόλιγουντ και τις μηχανορραφίες στα καζίνο του Λας Βέγκας.
»Τα έγγραφα χρονολογουνται από το 1943, όταν το FBI ερεύνησε μία πληροφορία ότι ο θρυλικος τραγουδιστής είχε καταβάλει 40.000 δολάρια σ’ένα γιατρό για να πιστοποιήσει ότι αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματαώστε να μην υπηρετήσει τη θητεία του στον αμερικανικό στρατό.
»Έγγραφα του 1971 συνδέουν το όνομα του διάσημου καλλιτέχνη με τρεις διαβόητους αρχηγούς του οργανωμένου εγκλήματος – τους Ανιέλο Ντελακρότσε, Κάρλο Γκαμπίνο και Τζουζέπε Άλμπερτ – οι οποίοι εκβίαζαν έναν πρώην χρηματιστή με σκοπό να του αποσπάσουν 100.000 δολάρια.
»Τα έγγραφα αποκαλύπτουν ακόμα ότι ο Σινάτρα είχε δεχτεί πολλές απειλές κατά της ζωης του.
»Το 1969, μάλιστα, τον είχαν απειλήσει να τον σκοτώσουν, αν δεν έκανε δωρεά δύο εκατομμυρίων δολαρίων στο Βατικανό. Ο εκβιαστής δεν διώχθηκε ποινικά, αλλά υποχρεώθηκε να υποβληθεί σε ψυχιατρική θεραπεία».
Η στήριξη στους Κένεντι
Στα «ΝΕΑ» της 10ης Οκτωβρίου 2000, δημοσιεύονται αποσπάσματα από την αυτοβιογραφία της κόρης του Σινάτρα, “My Father’s Daughter”, στην οποία οι φήμες για την εμπλοκή του με τη μαφία, επιβεβαιώνονται αφού η Τίνα Σινάτρα γράφει ότι ο πατέρα της, της είχε ομολογήσει ότι «είχε συνεργαστεί με τη Μαφία για να βοηθήσει τον Τζον Φ. Κέννεντυ να κερδίσει τις κρίσισμες εκλογές του 1960 στη Δυτική Βιρτζίνια».
Κάποια δημοσιεύματα της εποχής αναφέρονται σε φιλία του λαμπερού καλλιτέχνη με τον Τζον Κένεντι, ενώ άλλα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο Σινάτρα είχε σοβαρούς λόγους να βρίσκεται κοντά στον Λευκό Οίκο. Υπάρχουν επίσης, φήμες για κρυφή σχέση του Σινάτρα με την αδερφή του Τζ. Κένεντι, Πατρίσια Κένεντι Λόφορντ. Ωστόσο, οι σχέσεις του Χολιγουντιανού σταρ με την οικογένεια Κέννεντυ έπαψαν, όταν ο Ρόμπερτ Κέννεντυ ανέλαβε το υπουργείο Δικαιοσύνης και διέταξε έρευνα για τις σχέσεις Μαφίας – Σινάτρα.
»Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Τίνας, ο Σινάτρα εκτελούσε και χρέη ταχυδρόμου για λογαριασμό της CIA, που (επειδή είχε τον έλεγχο δικού του ταξιδιωτικού γραφείου) του ζητούσε συχνά να μεταφέρει κάποιο πρόσωπο, συχνά κάποιον διπλωμάτη, ή χαρτιά χωρίς ποτέ ο Σινάτρα να αποκαλύψει το τι μεταφέρει».
Το τέλος
Στην αυτοβιογραφία της η Τίνα Σινάτρα, γράφει επίσης, για τις τελευταίες συναυλίες του πατέρα της. Ο Φρανκ Σινάτρα συχνά ξεχνούσε τους στίχους των τραγουδιών του.
» “Τον ικέτευα να σταματήσει”, αλλά εκείνος, παρά τη μεγάλη περιουσία του, επέμενε πως χρειαζόταν να κερδίσει κι άλλα χρήματα. “Κανείς μας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα έφθανε σε τέτοιο σημείο. Δεν μπορούσε να χαρεί τη ζωή, ήταν δυστυχισμένος. Νομίζω ότι έτσι έφθασε ως το τέλος. Κουρασμένος και έτοιμος να φύγει”».