Πενήντα τέσσερα χρόνια βάναυσης κυριαρχίας της δυναστείας Άσαντ έφτασαν στο τέλος τους. Οι δρόμοι της Δαμασκού πλημμύρισαν με πολίτες που πανηγυρίζουν, ο πρόεδρος έχει εγκαταλείψει τη χώρα (αν δεν είναι νεκρός σύμφωνα με τις φήμες περί κατάρριψης αεροπλάνου στο οποίο μπορεί να είχε επιβιβαστεί) και η πρωτεύουσα έχει πέσει.

Το τι θα επακολουθήσει προκαλεί μεγάλη ανησυχία σύμφωνα με τον ανταποκριτή του Sky News στη Μέση Ανατολή, Alistair Bunkall. Η Συρία είναι βαθιά διαιρεμένη, γεωγραφικά και κοινωνικά και αυτή είναι μια στιγμή τεράστιου κινδύνου.

Μόλις η ευφορία από την πτώση του «τυράννου», όπως τον αποκάλεσαν οι αντάρτες, καταλαγιάσει, θα υπάρξει βαθύ μίσος και οργή προς τους πρώην πιστούς του Άσαντ μετά από δεκαετίες δολοφονικής διακυβέρνησης. Η ανάσχεση αυτού του φαινομένου θα είναι δύσκολη.

Το ποιος θα κυβερνήσει τη Συρία είναι άγνωστο. Πολλαπλές ομάδες ανταρτών ελέγχουν διαφορετικά μέρη της χώρας και υποθετικά όλες θα θέλουν το δικό τους κομμάτι εξουσίας. Αυτό είναι μια συνταγή για περαιτέρω εμφύλιο πόλεμο, εκτός αν υπάρξει διαχείριση με ομαλό τρόπο.

Ο πρωθυπουργός της Συρίας, Μοχάμεντ Γάζι αλ-Τζαλάλι, παρέμεινε στη Δαμασκό και προσέφερε μια ειρηνική μετάβαση. Το πώς θα αντιμετωπιστεί θα είναι ένας καλός δείκτης του τι θα επακολουθήσει.

Η Hayat Tahrir al-Sham (HTS), η κύρια ομάδα που ξεκίνησε αυτή την εξέγερση με την κατάληψη του Χαλεπίου, ήταν κάποτε συνδεδεμένη με την Αλ Κάιντα. Έχει αποκηρύξει αυτές τις διασυνδέσεις, αλλά παραμένει μια απαγορευμένη τρομοκρατική οργάνωση από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες.

Τι θα κάνουν Ρωσία και Ιράν

Η Ρωσία και το Ιράν, οι δύο κύριοι κρατικοί χορηγοί του Άσαντ, τον εγκατέλειψαν όταν η μοίρα του φαινόταν αναπόφευκτη. Ωστόσο, είναι απίθανο να εγκαταλείψουν τη Συρία τόσο γρήγορα.

Η Μόσχα διαθέτει βασικές στρατιωτικές βάσεις στις ακτές της Μεσογείου, το να τις εγκαταλείψει θα ήταν ένα τεράστιο στρατηγικό πλήγμα.

Για το Ιράν η Συρία αποτελούσε κεντρικό σημείο στον άξονα αντίστασης, τη χοάνη μέσω της οποίας διοχετεύονταν όπλα στη Χεζμπολάχ και ζωτικό έδαφος στο τόξο επιρροής του. Όμως ο Άσαντ και η Χεζμπολάχ έχουν πλέον καταρρεύσει και το δίκτυο σιιτικής επιρροής του Ιράν είναι κουρελιασμένο.

Είναι μια νέα αυγή για τη Συρία, αλλά υπάρχουν σκοτεινά σύννεφα στον ορίζοντα.