«Επιτέλους μια σειρά που τη βλέπεις το βράδυ και αποφορτίζεσαι από την υπόλοιπη μέρα! Εγώ το ήθελα», «Ο ορισμός της comfort σειράς, από εμένα είναι ναι», «Πόσο γέλιο έχει αυτή η σειρά», «Νομίζω ότι στο «Έχω παιδιά» του MEGA βλέπουμε την καθημερινή ζωή του Λάμπρου Φισφή, από τότε που έγινε πατέρας, με έναν κάπως κωμικό τρόπο».
Μετά την προβολή κάθε επεισοδίου, το Χ γεμίζει με memes, βίντεο και «μας παρακολουθούν, δεν εξηγείται αλλιώς» σχόλια για την κωμική σειρά του MEGA. Μια σειρά που έχει αγαπηθεί κι έχει γίνει ένας υπέροχα κωμικός καθρέφτης μας.
Ο Λάμπρος Φισφής υπογράφει το σενάριο και υποδύεται τον Σταύρο, κολλητό φίλο του Μιχάλη. Ίσως σε «ένα παράλληλο σύμπαν αυτός ο χαρακτήρας θα ήμουν εγώ στην πραγματικότητα», αναφέρει στο ΒΗΜΑ ο Λάμπρος Φισφής.
Μιλάμε για την κωμωδία, για το πολύτιμο στοιχείο της ταύτισης, για τα όρια, την ενσυναίσθηση που «και ναι και όχι» έχει αλλάξει με την πάροδο των χρόνων στην κωμωδία.
Επιστρέφεις ως σεναριογράφος στο MEGA έπειτα από 14 χρόνια, όταν και είχες γράψει τη σειρά «Η γενιά των 592 ευρώ». Τι έχει αλλάξει ως προς τον τρόπο που αντιμετωπίζεις την κωμωδία;
Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό που θα πω αλλά δεν έχω αλλάξει πολλά στον τρόπο που αντιμετωπίζω την κωμωδία. Και τότε και τώρα έγραφα ιστορίες που αντλούσα από τη ζωή μου και τη ζωή των ανθρώπων γύρω μου.
Απλά τότε ήμουν ένας τριαντάρης ανέμελος χωρίς οικογένεια και παιδιά και τώρα είμαι στον κόσμο και το σύμπαν του «Έχω Παιδιά».
Και στις δύο σειρές στόχος ήταν και είναι να γελάσει ο θεατής, να ξεχαστεί για λίγο και να δει ίσως και ένα κομμάτι της δικής του ζωής μέσα από τις ιστορίες των χαρακτήρων της σειράς.
Διαχρονικό και απαραίτητο στοιχείο της για να προκαλέσει γέλιο παραμένει η ταύτιση;
Ναι για εμένα ξεκάθαρα. Το πιο βασικό κομμάτι είναι η ταύτιση. Οι χαρακτήρες πρέπει να είναι φτιαγμένοι ώστε ο θεατής να νιώθει ότι τον αντιπροσωπεύουν. Να ζουν ιστορίες που και ο θεατής μπορεί να έχει ζήσει.
Το πιο ωραίο μήνυμα που λαμβάνω με αυτή τη σειρά είναι γονείς που μου γράφουν ότι νιώθουν σαν να έχω βάλει κάμερες στα σπίτια τους και να μεταφέρω τις ζωές τους στη σειρά.
Photo Credits: Γιώργος Καπλανίδης
Θεωρείς ότι η σειρά «Έχω παιδιά» έχει αγαπηθεί τόσο πολύ για αυτόν ακριβώς τον λόγο; Οι φράσεις-αντιδράσεις «αυτό το έχω ζήσει» ή «κάποιος παρακολουθεί τη ζωή μας» είναι σημάδια ότι κάτι έχει πάει πολύ καλά;
Έπρεπε να έχω διαβάσει αυτή την ερώτηση πριν απαντήσω την προηγούμενη. Σίγουρα αυτά που περνάνε οι ήρωες είναι καταστάσεις που αρκετοί γονείς έχουν περάσει ή θα περάσουν.
Προσπαθούμε να φτιάξουμε ιστορίες που έχουν σαν αρχή κάτι αληθινό και μετά βάζουμε κάποια κωμικά φίλτρα και μια κωμική υπερβολή για να βγει αστείο και όχι ντοκιμαντέρ ή δράμα. Ή δραματικό ντοκιμαντέρ.
Μιλώντας με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου μάς επιβεβαίωσε ότι ενσωματώνεις στο σενάριο στοιχεία από τη ζωή με τις κόρες σου. Έχουν ζητήσει δικαιώματα ή σε έχουν αφήσει να κινείσαι ελεύθερα;
Είναι ακόμα μικρές οπότε δεν νομίζω ότι ξέρουν ότι μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα το μάθουν σύντομα. Έχω βάλει όμως μερικές ζωγραφιές τους στο στούντιο που κάνουμε τα γυρίσματα. Για αυτά ίσως μου ζητήσουν δικαιώματα.
Να πω βέβαια ότι εκτός από τα δικά μου βιώματα έχω πάρει και πάρα πολλές ιδέες και ιστορίες από τους ανθρώπους γύρω μου. Από φίλους, συγγενείς, γονείς συμμαθητών των παιδιών μου, τους δικούς μου γονείς.
Γενικά όποιον γνωρίζω και είναι γονιός απλά τον αφήνω να μιλάει για να του πάρω τις ιστορίες.
Ο Σταύρος της σειράς τι άνθρωπος είναι;
Είναι ο κολλητός του Μιχάλη ο οποίος αρνείται να καταλάβει ότι ο φίλος του έχει προχωρήσει με τη ζωή του, έχει παντρευτεί και έχει παιδιά.
Ζει ακόμα σε μια άλλη πραγματικότητα όπου οι δυο τους είναι 30 χρονών και θέλει να κάνουν πράγματα συνεχώς μαζί. Με μια έννοια είναι ένας μπελάς στη ζωή του Μιχάλη και μπορεί κάποιος να τον δει και σαν το τρίτο του παιδί.
Ως χαρακτήρας είναι μοναχικός, ανασφαλής και loser. Καμιά φορά νιώθω ότι σε ένα παράλληλο σύμπαν αυτός ο χαρακτήρας θα ήμουν εγώ στην πραγματικότητα.
Photo Credits: Γιώργος Καπλανίδης
«Κάθε επεισόδιο του «Έχω παιδιά» δίνει τόσα πολλά memes», γράφει ένα από τα πολλά Xs. Κατά τη διάρκεια κάθε επεισοδίου γίνεται «πάρτι» στα social media. Μπαίνεις, διαβάζεις σχόλια;
Όταν κάναμε το Κάψε το Σενάριο και το τότε Twitter ήταν στα ντουζένια του κάθε εβδομάδα τρώγαμε ανελέητο κράξιμο οπότε κάπου εκεί σταμάτησα και να το παρακολουθώ.
Έχω ακούσει ότι πλέον στο Χ οι άνθρωποι είναι λίγο πιο ευγενικοί και γράφουν και κανένα καλό σχόλιο αλλά ακόμα φοβάμαι να μπω. Χαίρομαι πολύ τώρα που μου λες ότι ο κόσμος γράφει ωραία πράγματα.
Γενικά πάντως όλα αυτά τα χρόνια ακούω τη γνώμη και τα σχόλια του κόσμου που μπορεί να συναντήσω στον δρόμο και με το «Έχω Παιδιά» το χαίρομαι πολύ αυτό.
Με το «ο πρώτος έλληνας κωμικός στη νεότερη ιστορία του Ηρωδείου που εμφανίστηκε στη σκηνή του» και μάλιστα με sold out παράσταση, πώς νιώθεις;
Ήταν μια μοναδική εμπειρία. Χαίρομαι απίστευτα που καταφέραμε να γίνει κάτι τέτοιο. Που το stand up comedy μπήκε σε έναν τόσο ιστορικό χώρο, που ήρθαν να δουν την παράσταση άνθρωποι που δεν είχαν ξανά μπει ποτέ στο Ηρώδειο.
Αυτό που θέλω να κάνω σε κάθε παράστασή μου είναι να κάνω το κοινό να νιώθει σαν μια μεγάλη παρέα και το Ηρώδειο παρότι είναι πάρα, πάρα πολύ μεγάλο είναι ο πιο σωστός χώρος που έχω παίξει ποτέ για να καταφέρεις κάτι τέτοιο.
Μακάρι αυτό να είναι η αρχή και να μπουν και άλλες αντίστοιχες παραστάσεις στο μέλλον στο πρόγραμμα.
Έχεις μιλήσει για το μπούλινγκ που βίωνες στα παιδικά χρόνια σου. Το χιούμορ ήταν για ‘σενα άμυνα και «ασφαλές πάτημα» για το παρακάτω;
Όταν ήμουν στο σχολείο εγώ αλλά και σήμερα πιστεύω το μπούλινγκ δυστυχώς ήταν μέρος της ζωής όλων. Σίγουρα το χιούμορ ήταν μια άμυνα για εμένα αλλά ήταν και κάτι που μας ένωνε και μας ενώνει ακόμα και σήμερα με την παρέα μου.
Οι φίλοι που έχω από τότε είναι ιδιαίτερα αστείοι άνθρωποι. Και γενικά θεωρώ στο περιβάλλον μιας παρέας οι πιο πολλοί άνθρωποι είναι αστείοι.
Συντάσσεσαι με τη φράση του Βασίλη Ραφαηλίδη «δεν υπάρχει τίποτα ενδιαφέρον ή αστείο στο να μειώνεις έναν άνθρωπο που ήδη βάλλεται»;
Φαντάζεσαι να απαντούσα όχι; Γενικά το να μειώνω κάποιον άνθρωπο που βάλλεται ή όχι δεν είναι κάτι που με τραβάει. Προσπαθώ να βρω τρόπους να κάνω κωμωδία που δεν προσβάλλει το κοινό.
Τις πιο πολλές φορές μιλάω για τις δικές μου αδυναμίες. Δεν θέλω να φεύγει κόσμος από τις παραστάσεις ή αφού έχει δει ένα επεισόδιο που έχω γράψει και να είναι στενοχωρημένος επειδή κάτι που είπα ή έγραψα τον πλήγωσε και τον στενοχώρησε.
Θέλω ο κόσμος να γελάει με πράγματα που μας ενώνουν.
Μέσα στα χρόνια θεωρείς ότι έχει αλλάξει η ενσυναίσθηση στην κωμωδία;
Και ναι και όχι. Υπάρχουν πάρα πολλοί δρόμοι στην κωμωδία. Πολλά είδη. Είναι σαν τη μουσική. Στα χρόνια μας μπορούμε να δούμε πολλούς κωμικούς που έχουν πιο αυξημένη αίσθηση ενσυναίσθησης σε σχέση με παλιά και άλλους που μπορεί να πηγαίνουν προς την άλλη κατεύθυνση.
Και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει και ένα κοινό που ακολουθεί το ένα ή το άλλο. Και αν με ρωτάς, που δεν με ρώτησες δηλαδή αλλά λέω να απαντήσω στην μη ερώτησή σου λέγοντας ότι αυτό είναι οκ.
Είναι ωραία η πολυφωνία, τα διαφορετικά είδη και το να μπορεί ένας θεατής να βρει τι του αρέσει να παρακολουθεί και με τι γελάει.
Ποιος θέτει τελικά τα όρια της κωμωδίας;
Ο κωμικός και το κοινό. Δεν υπάρχουν όρια στην κωμωδία. Έχω δει κωμικούς να κάνουν αστεία με τα πάντα και έχω δει κοινό να γελάει με τα πάντα. Το θέμα είναι να βρεθεί η σωστή σχέση ανάμεσα στον κωμικό, το υλικό του και το κοινό. Όταν αυτά είναι σε αρμονία όλα είναι καλά.
Τι θα δούμε στο comedy show «Πολύ καλύτερα τώρα» στο Θέατρο Τζένη Καρέζη;
Έναν μονόλογο stand up comedy για τις λεπτομέρειες της ζωής. Εκεί πάντα ψάχνω να βρω την κωμωδία γιατί θεωρώ ότι εκεί μπορώ να βρω και όλα αυτά τα μικρά καθημερινά πράγματα που μας ενώνουν, μας κάνουν μια παρέα και μας κάνουν να γελάμε.
INFO:
«Έχω παιδιά» στο MEGA, αυτή την εβδομάδα με νέα επεισόδια Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00.
*Αγοράστε εισιτήρια για όλες τις κορυφαίες εκδηλώσεις στο inTickets.gr.
