Ήταν μία μουντή βροχερή ημέρα με προειδοποιητικά μηνύματα από το 112 για εκδήλωση επικίνδυνων καιρικών φαινομένων να φτάνουν στα κινητά τηλέφωνα των κατοίκων της Θεσσαλονίκης.
Η «λευκή νύχτα» που είχε προγραμματιστεί από τον Εμπορικό Σύλλογο και η φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην πλατεία Αριστοτέλους για να «γιορτάσει» η πόλη την πρώτη ημέρα λειτουργίας του μετρό ακυρώθηκαν.
Σε κάποιους σταθμούς οι οροφές άρχισαν να στάζουν νερά και εμφανίστηκαν… κουβάδες στις πλατφόρμες επιβίβασης – αποβίβασης. Σίγουρα οι περισσότεροι Θεσσαλονικείς δεν φαντάστηκαν έτσι τα εγκαίνια ενός έργου που «στοίχειωσε» την πόλη για περισσότερα από 30 χρόνια.
Ωστόσο από νωρίς χτες το πρωί, πριν ακόμη ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πατήσει το… κουμπί «εκκίνησης» του μετρό εκατοντάδες άτομα είχαν συγκεντρωθεί έξω από τους σταθμούς προκειμένου να κάνουν την παρθενική τους διαδρομή.
Άνθρωποι κάθε ηλικίας κάπως… μουδιασμένοι, όχι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με το καινούργιο μέσο σταθερής τροχιάς που θα τους εξυπηρετεί από εδώ και στο εξής. Εμφανώς έξω από τα νερά τους.
Ήδη έχουν περάσει 70 χρόνια από τότε που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ως υπουργός Υποδομών και Δημοσίων Έργων «ξήλωνε» το τραμ στη Θεσσαλονίκη, η οποία παρέμενε για πολλά χρόνια, η μοναδική πόλη στην Ευρώπη δίχως μέσο σταθερής τροχιάς.
«Το ζήσαμε και αυτό»
«Το ζήσαμε και αυτό. Δεν το πιστεύω». Αυτή ήταν η φράση κλισέ που άκουγες από τους περισσότερους μέσα στα βαγόνια ενώ τα κινητά τηλέφωνα πήραν φωτιά. Δικαιολογημένα. Ένα έργο το οποίο είχε πάρει ανεκδοτολογικό έως και… μυθολογικό χαρακτήρα είναι πια πραγματικότητα για τη Θεσσαλονίκη.
«Ακούω τους περισσότερους από τους συνεργάτες που τόσα χρόνια είχαμε στο μετρό να λένε “ήμουν νιος και γέρασα”. Νομίζω είμαι η επιτομή αυτού του σλόγκαν» είπε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών Νίκος Ταχιάος κατά την τελετή παράδοσης του έργου εξιστορώντας και τη δική του διαδρομή από την εποχή που εξελέγη δημοτικός σύμβουλος της παράταξης του Σωτήρη Κούβελα, ο οποίος έκανε την πρώτη απόπειρα κατασκευής του μετρό στα τέλη της δεκαετίας του ‘80.
Ένας άνδρας, παρόμοιας ηλικίας με το Νίκο Ταχιάο επιβιβάζεται σε έναν από τους συρμούς που αναχωρούν από το Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης και αφού κάθεται στις μπροστινές θέσεις του βαγονιού αρχίζει να βιντεοσκοπεί τη διαδρομή μέσα στα τούνελ. Δίπλα κάθεται ο γιος του περίπου 30 χρόνων.
«Είναι απίστευτο αυτό που ζούμε σήμερα. Περάσαν πάνω από 30 χρόνια που ακούω και διαβάζω γι’ αυτό το έργο» λέει. Ο σταθμός Βενιζέλου έγινε το κέντρο ενδιαφέροντος τους επιβατικού κοινού.
«Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Σαν να βρίσκεσαι σε αρχαιολογικό χώρο. Σαν να μπαίνεις σε άλλη εποχή. Δεν πειράζει, άξιζε η αναμονή τόσων χρόνων» λέει ο Γιώργος Πολυχρονίδης, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα σε δεκάδες άτομα που παρακολουθούν στην οθόνη του σταθμού ένα βίντεο με τα αρχαιολογικά ευρήματα που ανακαλύφθηκαν.
«Δεν θα με εξυπηρετεί αλλά χαίρομαι»
Πολλά νέα παιδιά στις πρώτες διαδρομές του μετρό δεν έκρυβαν τον ενθουσιασμό και τη χαρά τους. Κάποιοι ήταν αγέννητοι το 2006 όταν στήθηκαν τα πρώτα εργοτάξια στο κέντρο της πόλης.
«Μόλις γύρισα από την Αθήνα και είμαι ενθουσιασμένη επειδή διαπίστωσα ότι το δικό μας μετρό είναι πολύ καλύτερο. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Εμένα βέβαια δεν θα με εξυπηρετήσει αφού μένω στο Ρετζίκι αλλά είμαι χαρούμενη» λέει μία 18χρονη στο σταθμό Νέας Ελβετίας.
«Εμείς όταν άρχισε η συζήτηση για το μετρό δεν υπήρχαμε ούτε ως… ιδέα! Και εμείς μεγαλώσαμε ακούγοντας για μετρό και μετρό δεν βλέπαμε. Σήμερα όμως είναι μέρα χαράς. Ας ελπίσουμε ότι οι επεκτάσεις δεν θα αργήσουν τόσα χρόνια» λέει γελώντας ο φίλος της 18χρονης.
Τα χρόνια εργοτάξια τους… αποπροσανατόλισαν!
Αρκετοί από τους επιβάτες κατά την πρώτη ημέρα λειτουργίας του μετρό είχαν συμπεριφορά… επισκέπτη καθώς τα επί σειρά ετών εργοτάξια τους αποπροσανατόλισαν στην ίδια τους την πόλη.
Ο σταθμός Νέας Ελβετίας, ο οποίος μέχρι και την περασμένη εβδομάδα έμοιαζε με γιαπί, προκάλεσε τη μεγαλύτερη σύγχυση. Πολλοί δυσκολεύτηκαν να τον εντοπίσουν ακόμη και με τη βοήθεια του GPS καθώς παραμένει αχαρτογράφητος από την Google ενώ κάποιοι που αποβιβάζονται σε αυτόν έχαναν την αίσθηση… προσανατολισμού!
«Για να πάω στην Καλαμαριά ποιο δρόμο θα πάρω τώρα;» ρωτά ένας ηλικιωμένος μόλις βγαίνει στο περιβάλλοντα χώρο. «Η Πυλαία προς ποια κατεύθυνση βρίσκεται; Το πάρκο Νέας Ελβετίας είναι πίσω μας;» ρωτάει μία γυναίκα τη φίλη της με την οποία κάνανε ολόκληρη της διαδρομή του μετρό και ανοίγει στο κινητό της τους χάρτες τους GPS για να προσανατολιστεί.
Μία άλλη γυναίκα με βαλίτσα στο χέρι αποβιβάζεται στο σταθμό και αναζητά πληροφορίες για το πώς θα φτάσει στο Πανόραμα. «Ήρθα από την Αθήνα με το τρένο και μου είπαν ότι έχει λεωφορείο από αυτό το σταθμό προς Πανόραμα. Πού πρέπει να περιμένω;» ρωτούσε μάταια καθώς χτες κανένα λεωφορείο δεν εμφανίστηκε στο συγκεκριμένο σταθμό.
Μέχρι και λίγες ώρες πριν την έναρξη λειτουργίας του μετρό αυτός ο σταθμός Νέας Ελβετίας ήταν εργοτάξιο και για αρκετά χρόνια παρέμενε μη προσβάσιμος για τους πολίτες.
Η επέκταση της γραμμής προς Καλαμαριά σχεδιάζεται να παραδοθεί το 2025 ενώ οι γραμμές προς τη δυτική Θεσσαλονίκη και το αεροδρόμιο έχουν χρονικό ορίζοντα μέχρι το 2040.
