Η Παναγία των Παρισίων, το γοτθικό κόσμημα της γαλλικής πρωτεύουσας, είναι έτοιμη να υποδεχτεί ξανά επισκέπτες, 5,5 χρόνια μετά την καταστροφική πυρκαγιά.
Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν θα κάνει σήμερα (29/11) μια ξενάγηση στο ανακαινισμένο εσωτερικό του καθεδρικού ναού, όπου στις 8 Δεκεμβρίου θα γίνει η πρώτη λειτουργία. Το 2019 είχε δώσει μια τολμηρή υπόσχεση: να επαναλειτουργήσει η Παναγία των Παρισίων για επισκέπτες μέσα σε πέντε χρόνια. Και το πέτυχε.
Ο Μακρόν, αφού δει τα κυριότερα σημεία της ανακαίνισης ύψους 700 εκατομμυρίων ευρώ (582 εκατομμυρίων λιρών), συμπεριλαμβανομένων των τεράστιων ξύλινων δοκαριών της οροφής που αντικαθιστούν το μεσαιωνικό σκελετό που καταστράφηκε από τη φωτιά, θα εκφωνήσει ευχαριστήριο λόγο σε περίπου 1.300 τεχνίτες και τεχνίτριες που θα συγκεντρωθούν στον κυρίως ναό, αναφέρει το δημοσίευμα του BBC.
Την ευθύνη για το έργο της ανακαίνισης ανέλαβε ο Ζαν-Λουί Ζορζελέν, που δέχτηκε επαίνους για τη δουλειά που έκανε, αλλά πέθανε σε ατύχημα στα Πυρηναία τον Αύγουστο του 2023 και αντικαταστάθηκε από τον Φιλίπ Ζοστ. Για το έργο δούλεψαν περίπου 2.000 τεχνίτες, ξυλουργοί, συντηρητές, μεταλλουργοί, γλύπτες και μηχανικοί.
Η φωτιά που τα διέλυσε όλα
Το βράδυ της 15ης Απριλίου 2019 τηλεθεατές από όλο τον κόσμο παρακολουθούσαν σοκαρισμένοι τις ζωντανές εικόνες με τις φλόγες να απλώνονται κατά μήκος της στέγης του καθεδρικού ναού και, στη δραματική κορύφωση της φωτιάς, το κωδωνοστάσιο του 19ου αιώνα να καταρρέει.
Ο καθεδρικός ναός, του οποίου η δομή ήταν ήδη αιτία ανησυχίας πριν από την πυρκαγιά, βρισκόταν σε διαδικασία εξωτερικής ανακαίνισης εκείνη την περίοδο. Μεταξύ των θεωριών για την αιτία της πυρκαγιάς είναι ένα τσιγάρο που άφησε πίσω του ένας εργάτης ή ένα ηλεκτρικό πρόβλημα.
Περίπου 600 πυροσβέστες πάλεψαν με τις φλόγες για 15 ώρες. Υπήρξε φόβος ότι οι οκτώ καμπάνες στον βόρειο πύργο κινδύνευαν να πέσουν, γεγονός που θα προκαλούσε την κατάρρευση του πύργου και πιθανώς μεγάλου μέρους των τοιχωμάτων του καθεδρικού ναού. Τελικά, η δομή διασώθηκε.
Αυτό που καταστράφηκε ήταν το κωδωνοστάσιο, οι ξύλινες δοκοί της στέγης (γνωστές ως «δάσος») και ο πέτρινος θόλος πάνω από το κέντρο του σταυροειδούς και μέρος του κυρίως ναού.
Υπήρξαν επίσης σημαντικές ζημιές από πέτρες και ξύλα που έπεσαν, καθώς και από το νερό που χρησιμοποιήθηκε από τις μάνικες των πυροσβεστών.
Ευτυχώς, ο κατάλογος όσων διασώθηκαν ήταν πολύ μεγαλύτερος – συμπεριλαμβανομένων όλων των βιτρό, της πλειονότητας των αγαλμάτων και των έργων τέχνης, καθώς και του ιερού κειμηλίου που είναι γνωστό ως το Ακάνθινο Στεφάνι. Το εκκλησιαστικό όργανο – το δεύτερο μεγαλύτερο στη Γαλλία – επηρεάστηκε σοβαρά από τη σκόνη και τον καπνό, αλλά είναι επισκευάσιμο.
