Η «ανεμογεννήτρια» του ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη από μπόλικη ενέργεια για να επανεκκινήσει πολιτικά. Χρειάζεται άνοιγμα του διακόπτη λειτουργίας προκειμένου να τεθεί ξανά σε κίνηση το σύστημα. Να ηλεκτρίσει με ρεύμα το κοινό του. Μπουν ή όχι στο σύστημα οι μπαταρίες του Απόστολου Γκλέτσου μάλλον δεν αρκούν. Ιδίως αν είναι εντελώς αφόρτιστες. Ούτε τα τζάμια (των φωτοβολταϊκών) φτάνουν για να γυρίσει ο ήλιος. Θέλει δουλειά πολλή.
Το debate των υποψήφιων προέδρων στην ΕΡΤ, το βράδυ της Τετάρτης, άφησε αυτήν την εντύπωση. Ότι ναι μεν ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά με μανία το προσδοκώμενο restart, ύστερα από 16 μήνες ανασφάλειας και εσωστρέφειας. Την ίδια ώρα όμως καταδιώκεται από το πρόσφατο, ενοχλητικό για την Κουμουνδούρου, παρελθόν του, σκοντάφτει κι αποτυγχάνει να πάρει αποστάσεις από ό,τι συμβαίνει παράλληλα.
«Παρών» ο Κασσελάκης στο debate του ΣΥΡΙΖΑ
Οι τέσσερις διεκδικητές του χρίσματος είχαν χωριστεί σε δυάδες. Από τη μία ο Απόστολος Γκλέτσος και ο Παύλος Πολάκης, από την άλλη ο Σωκράτης Φάμελλος κι ο Νικόλας Φαραντούρης. Καθισμένοι σε δύο πάλλευκα -φουτουριστικής αισθητικής- τραπέζια, υποτίθεται πως είχαν ανάμεσά τους δύο συντονιστές της βραδιάς: τη Χριστίνα Βίδου και τον Απόστολο Μαγγηριάδη. Όχι πως πέρασαν απαρατήρητοι οι δύο δημοσιογράφοι της δημόσιας τηλεόρασης. Απλώς ο Στέφανος Κασσελάκης, ως ένα πνεύμα ή και φάντασμα που τους στοιχειώνει, είχε εισβάλει και φωλιάσει στο στούντιο.
Περιστράφηκε κάμποσο η κουβέντα γύρω από τον πρώην πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενόσω αυτός δημοσιοποιούσε τις 15 επιλογές για το όνομα του που επισήμως ιδρύει το Σάββατο – μια ημέρα δηλαδή πριν από τις εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ των προτάσεων το «Αύριο», το «Μπροστά», το «Εμείς», το «Προοδευτικό Κίνημα» και το «Σύγχρονη Αριστερά». Λέξεις που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βγήκαν κι από τα χείλη των υποψηφίων προέδρων.
Αυτοκριτική και ευθείες βολές
Έγιναν και γενναίες απόπειρες αυτοστοχασμού για το γεγονός πως ο Στ. Κασσελάκης στηρίχθηκε παντοιοτρόπως μέχρι τη μομφή του Σεπτεμβρίου. Ιδίως ο Π. Πολάκης κι ο Σωκρ. Φάμελλος κοίταξαν στον καθρέπτη και μίλησαν επί προσωπικού. Έκριναν πως δεν θα ήταν σώφρον σε αυτή τη δημόσια συγκυρία να αποποιηθούν ευθύνες που τους αναλογούσαν για ό,τι είχε συμβεί. Δεν θα ήταν πειστικοί.
«Δυστυχώς εμπιστευτήκαμε ανθρώπους που μας τον γνώρισαν» είπε ο βουλευτής Χανίων για πέρυσι. «Αν το ήξερα, θα έπρεπε να κάνω ισχυρότερη αυτοκριτική» ισχυρίστηκε από την πλευρά του ο πρώην πρόεδρος της ΚΟ για τον Φλεβάρη.
Εκτοξεύτηκαν φυσικά κι ευθείες βολές για τον 36χρονο αμερικανοθρεμμένο πολιτικό. Όλοι τους είχαν κάτι το μεμπτό να του καταλογίσουν και να του προσάψουν. Για «ξεφούσκωμα», «αισχρή προπαγάνδα» μετά τα λεγόμενά του για το Μάτι και «ψευδές πόθεν έσχες». Για «συρρίκνωση και απαξίωση» του ΣΥΡΙΖΑ. Για καταστατικό που έγινε «πατσαβούρα» και «ποδοπατήθηκε». Για έναν «εντελώς άγνωστο» που δεν ελέγχθηκε ποτέ.
Ήταν στρατηγική επιλογή το «παλιό» ν’ αποδομηθεί στο όλον του και να αφεθεί μια και καλή στη λήθη. Persona non grata για την Κουμουνδούρου πια, ένας «δούρειος ίππος» με σχέδιο άλωσης.
Κόντρα Πολάκη – Φάμελλου
Στρατηγική κίνηση αποδείχθηκε πως ήταν και τα «εξ οικείων βέλη» που δεν έλειψαν ανά διαστήματα. Κατά βάση από το ένα τραπέζι στο άλλο. Κι όποιος αντέξει. Η αίσθηση (δημοσκοπήσεων και στοιχηματικών εταιριών) πως στους δύο (Πολάκη – Φάμελλο) τρίτος δεν χωρεί γέννησε μια αναπόφευκτη συγκρουσιακή διάθεση που διογκωνόταν στον απευθείας διάλογο. Πολιτικοί με διαφορετικές προσεγγίσεις, ήρθαν σε αντιπαράθεση τόσο για οικονομικά, κοινωνικά όσο και εσωκομματικά ή μελλοντικών συνεργασιών ζητήματα. Τζαρτζαρίσματα σώμα με σώμα για μια καλύτερη θέση στην εκκίνηση του κυριακάτικου αγώνα.
Στο πυρήνα των αντεγκλήσεων η ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ, οι τράπεζες και οι κρατικοποιήσεις τους, το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και στο τέλος η «αναγέννηση» του ΣΥΡΙΖΑ. Ειρωνικές φιλοφρονήσεις και μομφές για διαχείριση, συμπεριφορά και προγραμματικές θέσεις έγιναν σκέλη μιας κουβέντας που ναι μεν δεν κατέληξε προσβλητική ή τοξική, αλλά δεν ήταν και απολύτως στείρα. Είχε ζωηράδα, απέκτησε κι ένταση.
«Το προηγούμενο debate δεν ήταν τόσο ζωντανό» ανέφερε όταν είχαν ανέβει κάπως οι τόνοι ο Σωκράτης Φάμελλος, υπονοώντας πως του ΠαΣοΚ στερήθηκε ανάλογου νεύρου. «Μου αρέσει που με διέκοπτε» τόνιζε από την πλευρά του ο προετοιμασμένος Παύλος Πολάκης που θα έπαιρνε αργότερα τη «ρεβάνς» με δικές του παρεμβολές ενόσω μιλούσε ο Θεσσαλονικιός πολιτικός. Υπέρβαση βέβαια δεν έγινε είτε από τον έναν είτε από τον άλλον, έπαιξαν κι άμυνα πότε πότε.
Στην τοποθέτησή του πάντως για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών ο χειμαρρώδης Κρητικός επέμεινε πως είχε δίκιο και δεν αλλάζει θέση. Επανέλαβε πως απορρίπτει την τεκνοθεσία μέσω παρένθετης μητέρας για όλα τα ζευγάρια, εκτός αν πρόκειται για συγγενή (αδερφή ή μητέρα) θεωρώντας πως σε μια διαφορετική περίπτωση καταλήγει μια στυγνή εμπορική συνδιαλλαγή. Οι παρατεταμένες κινήσεις με τα χέρια κι οι κοφτερές ματιές καθρέπτιζαν σε αρκετές περιπτώσεις την αψάδα που τον περιλούζει από την κορυφή ως τα νύχια.
Ο ετοιμόλογος Σωκρ. Φάμελλος το καυτηρίασε ως επιλογή διότι δεν συνάδει με τις κομματικές αρχές περί ισότητας. Αντιθέτως όμως τον υπερασπίστηκε (όπως και την Αθηνά Λινού) όταν έκανε αναφορά στην άνευ προειδοποίησης διαγραφή από την ΚΟ. Ήθελε βέβαια να μάθει και «πόσα λάθη σου μπορεί ν’ αντέξει ο ΣΥΡΙΖΑ», επικαλούμενος παραδείγματα από ακραίες συμπεριφορές εντός ή εκτός Κοινοβουλίου.
Η μαντινάδα στον… Χάρη Φαραντούρη
Στο δικό του ρεπερτόριο ο Χανιώτης βουλευτής είχε και μια μαντινάδα για τον Νικόλα Φαραντούρη, τον οποίο εμμέσως πλην σαφώς εγκάλεσε για την απόφασή του να είναι υποψήφιος παρότι εκλέχθηκε ευρωβουλευτής πριν από λίγους μήνες.
«Ποτέ σου μην περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί αυτά πρωτοπατείς και βγαίνεις στα παλάτια», τον συμβούλευσε. Τον παρομοίασε μάλιστα με τον Χάρη Δούκα που βιάστηκε να διεκδικήσει την αρχηγία του ΠαΣοΚ, προτού δείξει έργο στον Δήμο της Αθήνας.
Αντιθέτως τον Κεφαλλονίτη πολιτικό ο Σωκρ. Φάμελλος τον συνέκρινε με τον Νίκο Ανδρουλάκη ενόσω αυτός ήταν στις Βρυξέλλες κι έπρεπε να διοικεί εξ αποστάσεως το κόμμα του. «Αντέχει ο ΣΥΡΙΖΑ άλλο ένα πείραμα;» αναρωτήθηκε απευθυνόμενος στο εξ αριστερών συνυποψήφιό του.
Ο Νικ. Φαραντούρης έδωσε τις απαντήσεις που ήθελε να δώσει – κι όπως τις ήθελε, καθώς η αμφιβολία για τον διπλό ρόλο του, εφόσον εκλεγεί πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν συνολική από το πάνελ.
Η δική του υπόνοια προς τον Σωκρ. Φάμελλο αφορούσε τη σύσταση κομματικής φράξιας που ο ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης ημέρας δεν έχει ανάγκη. Απόρησε μάλιστα με την απόρριψη της πρότασης για θέσπιση δύο αντιπροέδρων με αλλαγή σε καταστατικό συνέδριο. «Γιατί σε πειράζουν;» αναρωτήθηκε.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ορμητικός και διαπεραστικός στο ξεκίνημα τις διαδικασίας. Όχι τυχαία κι αυτός που άνοιξε τον κύκλο του διαλόγου με τους συνομιλητές του, ξοδεύοντας γρήγορα γρήγορα τις δύο διαθέσιμες ερωτήσεις του στην ενότητα για την οικονομία.
Στη συνέχεια πάντως και δη στο δεύτερο σκέλος της κουβέντας έγινε αρκετά πιο ήπιος και μειλίχιος. Ιδίως όταν θέλησε να υπερασπιστεί τους εργαζόμενους στην Αυγή και στο Κόκκινο που βρίσκονταν εκτός του Ραδιομεγάρου και διαμαρτύρονταν για τα δεδουλευμένα μηνών χαμήλωσε τα ντεσιμπέλ.
Έξω από τα νερά του ο Γκλέτσος
Αν και ηθοποιός με μακρά εμπειρία μπροστά από τις κάμερες, ο Απόστολος Γκλέτσος εμφανίστηκε αγχωμένος και έδειξε κάμποσες φορές να κολυμπάει σε βαθιά και σκοτεινά νερά. Σαν τελειόφοιτος της υποκριτικής με τρακ επί σκηνής, δεν ήταν όσο κατατοπιστικός απαιτούσαν θεματικές όπως η οικονομία και η κλιματική κρίση. Ήταν ο Π. Πολάκης που τον διόρθωσε για τις ανεμογεννήτριες που δεν αποθηκεύουν (κι όχι δεν παράγουν) ρεύμα.
Εξέπεμψε επίσης αμηχανία όταν χρειάστηκε να υπερασπιστεί την άποψή του για τις ιερόδουλες από το εξωτερικό! «Οπωσδήποτε πρέπει να το κάνεις αυτό, είναι κάτι που θα το βρεις μπροστά σου» επανέλαβε.
Αναμφίβολα αντιμετώπισε δυσκολία προσαρμογής και εξοικείωσης στο πρωτόκολλο με τον χρόνο, αφήνοντας ημιτελειωμένες φράσεις και υποπίπτοντας σε λεκτικά ατοπήματα. Τουλάχιστον «τώρα στο τέλος κατάφερα να είμαι στον χρόνο» αναφώνησε πανηγυρικά όταν η Χριστίνα Βίδου παρατήρησε πως εκείνη τη φορά δεν είχε κάνει κατάχρηση των δευτερολέπτων που του αναλογούσαν. Βοήθησε το γεγονός πως διάβαζε το «όραμά» του για τον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης ημέρας.
Τα πιο βατά, για τον ίδιο, θέματα ήταν της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ήταν τομείς τους οποίους έχει χειριστεί ως δήμαρχος και οι απαντήσεις του, στα ερωτήματα των απέναντί του, ήταν πιο κατασταλαγμένες και στιβαρές. Σαν να τον προστάτευσαν γενικά οι συνυποψήφιοί του από ερωτήσεις – παγίδες.
Ούτε αυτός έδειξε διάθεση να φέρει σε δύσκολη θέση ή να στριμώξει κάποιον εκ των συνομιλητών του. Τον Π. Πολάκη φέρ’ ειπείν τον ρώτησε για την υγεία, προσφέροντάς του απλόχερα την ευκαιρία να παίξει «εντός έδρας παιχνίδι». Φαινόταν πως τέμνονται πιο πολύ οι δικές τους απόψεις, ενόσω από το απέναντι τραπέζι ανέδυε ένα πιο εκσυγχρονιστικό προφίλ. Ίσως αυτό να λέει πολλά, ίσως και τίποτα εφόσον προκύψει δεύτερος γύρος (1η Δεκεμβρίου).
Έδειχνε συνολικά σαν να προτιμά να το ζήσει όλο αυτό, χωρίς να τον ενδιαφέρει στο ελάχιστο το αποτέλεσμα. Όπως αποτυπώθηκε και στο «διαλέξτε έναν από εμάς» με το οποίο προέτρεψε το εκλογικό σώμα να προσέλθει στις κάλπες.
Ούτε αναφορά στο ΠαΣοΚ
Συνολικά το debate των υποψηφίων διήρκησε λίγο παραπάνω από δύο ώρες. Όσες ακριβώς είχαν προβλέψει οι δύο συντονιστές στις μεταξύ τους συζητήσεις πριν από την έναρξη. «Σκωτσέζοι είμαστε» ελέχθη με χιούμορ από τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος ακούγοντας πως το #debate έγινε πρώτο trend (με περισσότερες από 4.500 αναρτήσεις) στο Χ είχε υπογραμμίσει μετά το μοναδικό δεκάλεπτο διάλειμμα ότι «όλο αυτό δείχνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στο 5.8%».
Η Κουμουνδούρου ευελπιστεί πως το ενδιαφέρον δεν είναι επιδερμικό ή επιφανειακό. Ότι θα επαληθευτεί με μαζική συμμετοχή στις παραπάνω από 400 κάλπες της προσεχούς Κυριακής. Η προσδοκία των 70.000 – 80.000 είναι ένα στοίχημα για το οποίο γίνεται μεγάλη προσπάθεια επαλήθευσης με αναδιοργάνωση σε όλη την περιφέρεια.
Αν συμβεί, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά το δικαίωμα να λέει πως αντέχει τις πιέσεις από τον Ταύρο και τοποθετείται ακόμη ως δυναμικός εταίρος του ΠαΣοΚ. Στο debate ούτε κουβέντα για τη Χαρ. Τρικούπη και οποιαδήποτε μορφή δυνητικής συμμαχίας με εκλογική προοπτική. Ένα «πυλώνας προοδευτικών συνεργασιών» ακούστηκε μόνο. Τέλειωνε η μπαταρία…
