Η διαγραφή του πρώην Πρωθυπουργού από την ΚΟ και το κόμμα της ΝΔ είναι εκ των πραγμάτων μία νέα παράμετρος της πολιτικής καθημερινότητας. Δύσκολα μπορεί κάποιος να πει «περασμένα – ξεχασμένα» και ότι όλα θα εξελιχθούν γραμμικά και ομαλά.
Παρά ταύτα, αυτό θα επιχειρήσει ο Πρωθυπουργός, να διασφαλίσει την ομαλότητα και να εκμηδενίσει τους κινδύνους εκτροχιασμού. Έχει τα μέσα να το κάνει και υπάρχουν πολλοί λόγοι που ευνοούν αυτό το σενάριο, παρά εκείνο της αχρείαστης αναστάτωσης.
Τι ακριβώς θα κάνει ο πρώην Πρωθυπουργός και ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του, δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο. Πάντως, για πολλούς και διάφορους λόγους, η πολιτική συνθήκη και συγκυρία διαφέρει πολύ από την αντίστοιχη του 1992-93.
Δεν μπορεί να παραγνωριστεί όμως η επίδραση της πρόσφατης αυτής εξέλιξης. Ούτε και μπορεί να αποκλειστεί ότι θα επηρεάσει κάποιες αποφάσεις του Πρωθυπουργού.
Η σημαντικότερη από αυτές, με την έννοια και του συμβολισμού αλλά και της πολιτικής της επίδρασης, είναι η επιλογή του προσώπου που θα προταθεί για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Όπως και πριν από πέντε χρόνια, σύντομα θα ακούσουμε ότι η απόφαση θα ληφθεί «στο βουνό», όπου ο Πρωθυπουργός συνηθίζει να αποσύρεται για τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του.
Οι επιλογές θα είναι δύο. Είτε θα προταθεί ένα πρόσωπο που θα ικανοποιήσει τους επίδοξους ταραξίες της κυβερνητικής πλειοψηφίας, είτε θα γίνει μία επιλογή που θα ευνοεί την διακομματική συναίνεση και θα δώσει αφορμές σε κάποιους να αποστασιοποιηθούν. Υπάρχουν πρόσωπα και για τα δύο σενάρια. Όποιο και αν προτιμηθεί, θα προσφέρει μία επαρκή ένδειξη για την πολιτική ατμόσφαιρα που θα επικρατήσει έως τις επόμενες εκλογές.
