Από τη μία οι αριθμοί είναι ο καλύτερος τρόπος για να ειπωθούν τα πιο πειστικά ψέματα. Από την άλλη αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα της στιγμής, καταγράφουν τον παλμό μιας περιόδου. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 3.6% (2.6%-4.7%), σύμφωνα με την προ ημερών εκτίμηση εκλογικής επιρροής που κατέγραψε η Real Polls, καταλαμβάνει τον χώρο σε αυτή την «γκρίζα ζώνη» μεταξύ των δύο αυτών αντιστρόφως ανάλογων κόσμων.
Δεν είναι δεδομένα «μια κατασκευή του συστήματος» η αδιάκοπη δημοσκοπική αιμορραγία του κόμματος που προσωποποίησε την ελληνική κυβερνώσα Αριστερά. Συνεχίζει να χάνει δυνάμεις μετά το ήδη πεσμένο 14.92% των Ευρωεκλογών και κατρακυλά πίσω από άλλους -ανταγωνιστικούς ή μη- σχηματισμούς. Ταυτόχρονα όμως είναι αδιαμφισβήτητο πως η ίδια βιώνει μια ταυτοτική κρίση διαρκείας με συνέπεια η ακριβής ισχύς της να είναι, προσώρας, θολή και -πιθανόν- μη μετρήσιμη με ακρίβεια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστά του 2010
Σε κάθε περίπτωση τόσο χαμηλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ανιχνευθεί ποτέ μετά το 2010. Επί παραδείγματι τον Σεπτέμβριο του 2010 βρισκόταν στο 2.6% (Kapa Research, ΒΗΜΑ) και στο 2.9% (MRB) αντιστοίχως. Επίσης τον Νοέμβριο του 2010 εντοπιζόταν στο 3% (GPO, MEGA) και τον Δεκέμβριο του 2010 στο 3.3% (MRB, MEGA). Η τάση ήταν μεν ανοδική, αλλά παρά την αλλαγή ηγεσίας (Τσίπρας αντί Αλαβάνου) δεν είχε αποκτήσει ακόμη αξιοσημείωτα ερείσματα σε πλατιές μάζες.
Από την επόμενη χρονιά τίποτα δεν θύμιζε το κόμμα που πάσχιζε να μπει στη Βουλή φλερτάροντας με το 3%. Ήδη τον Σεπτέμβριο του 2011 και στην εκκίνηση της «αφρενάριστης» πορείας του προς τη δεύτερη θέση των εθνικών εκλογών του 2012 άγγιζε πλέον το 5% (4.8%, GPO – MEGA), προτού μόλις 45 ημέρες αργότερα γκρεμίσει το φράγμα του διψήφιου ποσοστού (12%, Public Issue – ΣΚΑΪ) και δημιουργήσει την πρώτη υπόνοια ρωγμής στο παραδοσιακό μεταπολιτευτικό δίπολο Νέα Δημοκρατία – ΠαΣοΚ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του ’12 θα γινόταν εν τέλει η αξιωματική αντιπολίτευση του τόπου και για δώδεκα χρόνια θα παρέμενε αμετάβλητα ο ένας εκ των δύο κεντρικών πρωταγωνιστών της πολιτικής σκηνής. Κορύφωση της επίδρασής του στο εγχώριο status quo υπήρξε ομολογουμένως η διπλή νίκη στην εκλογική μάχη του 2015 (μετά την πρωτιά στις Ευρωεκλογές του 2014), παρά τις αλυσιδωτές αντιδράσεις της κυβερνητικής τακτικής κατά το πρώτο εξάμηνο της θητείας της.
Το ΠαΣοΚ παίρνει πίσω τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ
Σήμερα η ιστορία μοιάζει ν’ αντιστρέφεται ολοσχερώς με μια κίνηση 180 μοιρών. Είναι ξεκάθαρα το ΠαΣοΚ αυτό που, έχοντας ολοκληρώσει τον δικό του κύκλο περιδίνησης και εσωστρέφειας, καρπώνεται σε μεγάλο βαθμό τις ποσοστιαίες απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς ακόμη να έχει χτίσει ολοκληρωτικά το κυβερνητικό προφίλ του, δείχνει τουλάχιστον να επανέρχεται και να παγιώνεται στις συνειδήσεις της εκλογικής βάσης ως η κυρίαρχη αντιπολιτευτική δύναμη στα αριστερά της ΝΔ.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης κέρδισε το στοίχημα της εσωκομματικής αμφισβήτησης και μαζί ανέβασε τις προσωπικές μετοχές του συνολικά. Σύμφωνα με την Opinion Poll (Action24) έχει προσπεράσει πια σε δημοτικότητα τον Κυριάκο Μητσοτάκη κατά 5,5 μονάδες. Αρκεί να αποδειχθεί ικανός να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ και να συγκρατήσει προς όφελος της Χαρ. Τρικούπη τα κέρδη. Η διαχείριση ενός πιθανού πια ρόλου αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πρόκληση.
Απροσδιόριστη η πίεση του Κασσελάκη
Ας συνυπολογιστεί πάντως ότι τα μειωμένα -ως ιστορικά χαμηλά- ποσοστά του «κυβερνητικού» ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ανεξάρτητα από τις τραυματικές μεταβολές του προηγούμενου διμήνου. Ο «εμφύλιος σπαραγμός» στην Κουμουνδούρου από τον περασμένο Σεπτέμβριο και η τρίτη εντός χρόνου διάσπαση που επικυρώθηκε ενόσω λάμβανε χώρα το έκτακτο συνέδριο είχαν ολοφάνερο αντίκτυπο στα συνολικά νούμερα.
Το γεγονός πως το νέο κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη εμφανίζεται να απομυζεί σημαντικές δυνάμεις από τον «μπαμπά» ΣΥΡΙΖΑ, υπερβαίνοντας στην ίδια έρευνα επιρροής το 6%, δεν είναι εφικτό να επαληθευτεί προτού λάβει την τελική μορφή του. Το τι είναι, το ποιους χωρά και το σε ποιους άλλους απευθύνεται η απόπειρα του αμερικανοθρεμμένου πολιτικού συντηρούν μια αβεβαιότητα για την πραγματική εκλογική δυναμική του. Και κατ’ επέκταση αν είναι σε θέση να «αποδομήσει» ολοκληρωτικά τον πληγωμένο ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη δεν υπάρχει καν όνομα, πόσο μάλλον ταυτότητα και κατεύθυνση. Μόνο τότε θα προσδιοριστεί και θα μετρηθεί επαρκώς το εγχείρημα που γεννήθηκε στο διαδίκτυο και εδρεύει στον Ταύρο.
«Είναι και το μόνο κόμμα το οποίο περνάει από τέτοια σκαμπανεβάσματα. Γενικότερα είναι κάτι το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί» σχολίασε για τον ΣΥΡΙΖΑ ο εκπρόσωπος Τύπου, Παυσανίας Παπαγεωργίου, υπενθυμίζοντας και ότι «πριν από έναν χρόνο είχε ξαναβρεθεί σε μονοψήφιο ποσοστό».
Η προεδρική μάχη που ορίζει το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ
Επιπρόσθετα ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο φινάλε μιας μακράς διαδικασίας εκλογής προέδρου που θα αφήσει το δικό της αποτύπωμα στην επόμενη ημέρα. Αν όχι σε εβδομάδα (Κυριακή 24/11), σίγουρα μετά ένα δεκαπενθήμερο (Κυριακή 1/12) θα εκλεγεί ο επόμενος επικεφαλής του κόμματος. Λίγο ή πολύ και οι τέσσερις υποψήφιοι έχουν μιλήσει για συσπείρωση, γείωση με την κοινωνία και μια συνολική επανεκκίνηση.
«Θα ξαναχτίσουμε το σπίτι μας. Και να δείτε ότι αυτό το ακατόρθωτο όνειρο που ήταν κάποτε η κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί να ξανά έρθει κοντά. Κάποτε μας έλεγαν «αποκλείεται». Τότε που μπαίναμε – δεν μπαίναμε στη Βουλή, τότε που η Αριστερά ήταν στα όρια του 5%. Όμως ήρθε ο χρόνος και το άπιαστο όνειρο έγινε πραγματικότητα» είπε επ’ αυτού ο Σωκράτης Φάμελλος.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντέξει, θα ανασυγκροτηθεί και θα ξαναγίνει επικίνδυνος» τόνισε με χαρακτηριστική αψάδα ο Παύλος Πολάκης.
Άλλος θα είναι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ του ενός κι άλλος ο ΣΥΡΙΖΑ του δεύτερου. Ένας τρίτος θα είναι εκείνος του ευρωβουλευτή Νικόλα Φαραντούρη, που έχει ήδη προτείνει τη δομική αλλαγή των δύο αντιπροέδρων και εκχώρηση εξουσιών. Αλλιώς τον έχει δηλαδή στο μυαλό του ο καθένας εκ των βασικών διεκδικητών. To «modus operandi» τους διαφέρει και σίγουρα επηρεάζει συσχετισμούς που ισορροπίες στο πεδίο της Κεντροαριστεράς (ΠαΣοΚ, Νέα Αριστερά).
Η μάχη που διαφαίνεται στον ορίζοντα αφορά τους δύο εξ αυτών πάντως. Η τάση των στοιχηματικών εταιριών και οι τιμές απόδοσης για τον νικητή χαρίζουν ήδη ένα ελαφρύ προβάδισμα στον Σωκρ. Φάμελλο έναντι του Π. Πολάκη. Όλα αυτά πριν από τον πιθανό β’ γύρο και τις «συμμαχίες» που παραδοσιακά γεννιούνται από τη μία Κυριακή στην άλλη. Οι αριθμοί και σε αυτήν την περίπτωση χαρακτηρίζονται από ρευστότητα, διαρκή κίνηση κι ευθραυστότητα. Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει και η ώρα των απαντήσεων πλησιάζει για όλους.
