Ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 90 ετών, ήταν ένα πρόσωπο με ρόλο καθοριστικό στην πτώση της Χούντας. Ο στρατηγός, αν και είχε προαχθεί και τοποθετηθεί ως αρχηγός του Γ΄ Σώματος Στρατού στη Θεσσαλονίκη, από το καθεστώς Ιωαννίδη, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανατροπή της χούντας και, κυρίως, στον έλεγχο του Στρατού τις πρώτες ημέρες της μεταπολίτευσης και στην εξουδετέρωση των «σταγονιδίων».
Ο Γ. Ρωμαίος είχε γράψει στο ΒΗΜΑ για τον Ιωάννη Ντάβο και για το πως κινήθηκε εκείνες τις κρίσιμες μέρες που οδήγησαν στην Δημοκρατία.
Με αφορμή τη σημερινή επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, θυμόμαστε την ιστορία του.
Ολόκληρο το κείμενο του Γ. Ρωμαίου
Μετά το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, τον Ιούλιο του 1974, και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο η στρατιωτική δικτατορία έπνεε τα λοίσθια… Δευτέρα, 22 Ιουλίου, ξημέρωσε με πλήθος φημών… Ομάδα 250 αξιωματικών του Γ΄ Σώματος Στρατού είχε εκδώσει τελεσίγραφο, με το οποίο ζητούσε την παραίτηση της χούντας και την επιστροφή του βασιλιά και του Κ. Καραμανλή… Την πληροφορία για το τελεσίγραφο, που μεταδίδεται από την ελληνική εκπομπή της γερμανικής ραδιοφωνίας, ακολουθεί η φήμη ότι ο αρχηγός του Γ΄ Σώματος στρατηγός Ντάβος κατεβαίνει με τα τανκς στην Αθήνα για να συλλάβει τον Ιωαννίδη…
Δεν θα προλάβει… Την επομένη το πρωί οι τότε αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων Μπονάνος, Γαλατσάνος, Αραπάκης και Παπανικολάου, πανικόβλητοι από τις δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο, αποφασίζουν να «παραδώσουν» την εξουσία στους πολιτικούς. Ενημερώνεται ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Γκιζίκης. Συμφωνεί και αυτός και καλείται ο Ιωαννίδης. Αυτός διαφωνεί, αλλά «υπόσχεται» ότι δεν θα αντιδράσει…
Την επομένη το πρωί φθάνει στην Αθήνα από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θα ορκισθεί Πρωθυπουργός και θα σχηματίσει αμέσως την εθνική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης… Λίγες ώρες προτού ορκισθεί, θα εμφανισθούν στο γραφείο του Γκιζίκη κάποιοι αμετανόητοι χουντικοί αξιωματικοί, θαυμαστές του Ιωαννίδη, και θα ζητήσουν να ορκισθεί πρωθυπουργός ο Πέτρος Γαρουφαλιάς και υπουργός Αμυνας ο δικηγόρος Αλφαντάκης, συνήγορος των Απριλιανών σε όλες τις δίκες. (Περιγραφή όλου του παρασκηνίου από τον Σταύρο Ψυχάρη: Οι 70 κρίσιμες ημέρες, Εκδόσεις Παπαζήση.) Η θρασύτατη εμφάνιση των «σταγονιδίων» ανησυχεί τον Καραμανλή. Λαμβάνονται έκτακτα μέτρα προστασίας του.
Τα περισσότερα βράδια κοιμάται σε ένα μικρό πλοιάριο, κοντά σε αντιτορπιλικό… Ο Καραμανλής καλεί τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και τους διατάσσει να εκκενώσουν αμέσως το λεκανοπέδιο της Αττικής από όλες τις επίλεκτες μονάδες και τα τανκς… Οι αρχηγοί τολμούν να πουν ότι χρειάζονται έξι- επτά ημέρες!.. Εξαλλος ο πρωθυπουργός τούς απαντά: «΄Η τα τανκς ή εγώ»! Αυτό ήταν και το τέλος τους. Σε λίγες ημέρες, σε μυστική σύσκεψη του ΑΣΕΑ, διορίζεται αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων ο στρατηγός Διονύσιος Αρμπούζης, ο οποίος είχε αποστρατευθεί από τη χούντα, αμέσως μετά την 21η Απριλίου. Αρχηγός Στρατού τοποθετείται ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος, ο οποίος, κατά γενική εκτίμηση, εθεωρείτο νομιμόφρων και ικανός αξιωματικός.
Ο κίνδυνος για αντιδράσεις από τους αμετανόητους χουντικούς παραμένει. Πολλοί περιτριγυρίζουν τον Γκιζίκη για να τον παρασύρουν στη συνωμοσία, η οποία θα είχε ως πρώτο στόχο τη σύλληψη του Καραμανλή! Ο Ντάβος ο οποίος γνώριζε καλά «πρόσωπα και πράγματα»- ο Αρμπούζης ήταν επτά χρόνια εκτός- προχωρεί γρήγορα σε βαθιές αλλαγές και περιφρουρεί το Πεντάγωνο, ενώ συνεργάζεται με τον Γκιζίκη για την παρακολούθηση των συνωμοτών…
Για τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης αποφασίζεται η εξορία στην Τζια των πρωταιτίων Παπαδόπουλου, Λαδά, Παττακού, Μακαρέζου και Ρουφογάλη. Θα παραμείνουν εκεί φρουρούμενοι ως τη δίκη και καταδίκη τους… Ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος θα προαχθεί το 1976 σε αρχηγό ΓΕΕΘΑ.
Θα αποστρατευθεί το 1979 και το 1980 ο Καραμανλής θα του αναθέσει το υφυπουργείο Εθνικής Αμυνας.
