Ο Γιάννης Μαντζουράνης, ως προεδρεύων του έκτακτου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλέστηκε τον Αμερικάνο πρόεδρο Χάρι Τρούμαν ρίχνοντας την αυλαία της πρώτης ημέρας των εργασιών. «Εμείς ούτε πειστήκαμε ούτε μπερδευτήκαμε» είπε σε τραχύ τόνο δια μικροφώνου ο έμπειρος δικηγόρος και μέλος της ΚΕ, παραφράζοντας το δημοφιλές «if you can’t convince them, confuse them» για να επισφραγίσει το τέλος εποχής του Στέφανου Κασσελάκη.
Το βράδυ της 8ης Νοεμβρίου υπεγράφη απλώς η σύμβαση λήξης μιας ταλαιπωρημένης και τσαλακωμένης διμερούς σχέσης. Επί δίμηνο επρόκειτο για εχθρούς κάτω από την ίδια πολιτική στέγη. Το γυαλί είχε σπάσει ήδη από την ημέρα που εγκρίθηκε στην Κεντρική Επιτροπή η πρόταση μομφής κι ο πρώην πρόεδρος κατέληξε ξένο σώμα.
Κάθε ημέρα που περνούσε από τότε οι δύο πόλοι απομακρύνονταν όλο και περισσότερο. Οι 87 είχαν γίνει 100, οι 100 έγιναν 163. Ακολούθησε ο αποκλεισμός από την προεδρική κούρσα, το εξώδικο, η καταγγελία για ψευδές πόθεν έσχες και τόσα άλλα καθημερινά συμβάντα μέσα στα σπλάχνα μιας καταδικασμένης συνύπαρξης.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το έκτακτο συνέδριο θα επικύρωνε το ολοκληρωτικό κλείσιμο ενός σύντομου κύκλου 14 μηνών που είχε τετραγωνιστεί. Κι οι γωνίες που είχε αποκτήσει ήταν ολότελα κοφτερές εκατέρωθεν. Επιστροφή δεν υπήρχε πλέον, η άμμος στην κλεψύδρα στέρευε. Όσα είχαν προηγηθεί επί οκτώ εβδομάδες, με αποκορύφωμα τα γεγονότα του τελευταίου δεκαπενθημέρου, δεν άφηναν άλλα περιθώρια.
Με το πόδι από νωρίς στο… Γκάζι
Το κλίμα στο λαβυρινθώδες «Gazi Live» της Ιεράς Οδούς 15 παρέπεμπε σε crash test ισχύος. Ή ταν ή επί τας. Ουδείς θα λιποψυχούσε σ’ αυτή την τελευταία μάχη. Τη μητέρα των μαχών. Ό,τι άλλο ήταν μη αποδεκτό στο οριακό αυτό σημείο.
«Τα ‘ξεφτιλίκια’ μας» διαπίστωσε κυνικά μια κυρία που στεκόταν στο διάζωμα όταν αντίκρισε έναν γνωστό της που την πλησίαζε. Δεν εξαίρεσε τη μία ή την άλλη πλευρά.
Ο κόσμος ήταν από τις 15:00 αρκετός κι αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο. Λίγο μετά τις 16:00 είχε φτάσει να μετριέται σε εκατοντάδες. Τα πεζοδρόμια είχαν καταλειφθεί από ανθρώπους και μπαγκάζια. Έφταναν και πούλμαν. Περί τους 500 ήταν αρχικά. Ένας ταξιτζής πάτησε φρένο, σταμάτησε, προτού φράξουν οι δυο λωρίδες, και ρώτησε με χιούμορ: «ΠαΣοΚ είναι εδώ;». «Το ΠαΣοΚ το παλιό» αποκρίθηκε παρόντας.
«Απ’ αυτούς τους 87 πέρασε κανένας;»
Ο επιτελικός ΣΥΡΙΖΑ του προ 2023, της διαμαρτυρίας και της κυβέρνησης, ήθελε πάση θυσία ν’ απαλλαγεί από τον Στέφανο Κασσελάκη. Γι’ αυτό θα εκμεταλλευόταν τα τρωτά σημεία του, εκθέτοντάς τον σε κάθε περίπτωση. Αλήθεια είναι πως η πλειονότητα των συγκεντρωμένων δεν συμφωνούσε με το σχέδιο.
«Απ’ αυτούς τους 87 πέρασε κανένας;» αναρωτήθηκε μια γυναίκα που περίμενε το sms συμμετοχής στο συνέδριο. Η ίδια η Κουμουνδούρου επιβεβαίωνε πως η διαδικασία είχε καθυστερήσει. Ούτε ο Κασσελάκης είχε λάβει, πιθανόν λόγω ξένου αριθμού. Ορισμένοι είχαν αγανακτήσει, περιμένοντας την ειδοποίηση. «Θα πάρω ‘σύνταξη’ μετά από 35 χρόνια στους αγώνες με αυτά που γίνονται» παρατηρούσε μεσήλικας άνδρας. Το τέλος πλησίαζε.
Οι περισσότερες από τις συζητήσεις των παριστάμενων περιστρέφονταν γύρω από «αποκλεισμούς» και «κοψίματα» συνέδρων. «Μην με πλησιάζετε, μπορεί να μολυνθείτε» έλεγε περιπαικτικά μέλος από τη ΝΕ Φωκίδας που δεν είχε λάβει έγκριση στο όλον της επειδή δεν ακολούθησε τις οδηγίες της ΚΟΕΣ. «Είμαστε εδώ για τις ιδέες μας. Δεν ετεροκαθοριζόμαστε από την Όλγα και τον Φάμελλο» έλεγε άλλος.
Ήλθε, είδε και απήλθε με νέο κόμμα ο Κασσελάκης
Το προσκλητήριο πανστρατιάς από τον Στέφανο Κασσελάκη είχε πιάσει τόπο, το αποτέλεσμα όμως δεν άλλαξε στην πράξη. Ο ίδιος εμφανίστηκε δις, περιδιάβηκε ανάμεσα σε 2000 άτομα, αποθεώθηκε με συνθήματα κι επαναστατικούς παιάνες, έκανε δηλώσεις για «VIP και πλέμπα» κι αποσύρθηκε στο αρχηγείο του για να φτιάξει το δικό του κόμμα.
Την ίδια ώρα σε μια από τις εισόδους λάμβαναν χώρα λιποθυμίες, χειροδικίες και λαβές πάλης. Η κατάσταση είχε ξεφύγει άγρια. Επίθεση δέχθηκαν τόσο πρωτοκλασάτα στελέχη όσο και δημοσιογράφοι.
Αντιστοίχως στη σάλα του πολυχώρου οι ομιλητές, κυρίως δε η γραμματέας Ράνια Σβίγκου και ο Νίκος Παππάς, άκουγαν καταιγισμό ύβρεων από συνέδρους που τάσσονταν με τον πρώην πρόεδρο. Υπό τις ιαχές και τις κραυγές τους η Ραλλία Χρηστίδου, αποφασισμένη να αποχωρήσει, αποδοκίμαζε το προεδρείο δείχνοντας με το δάχτυλο προς την έδρα.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν έκαψε τις φωνητικές χορδές του καταδικάζοντας τον «οργανωμένο τραμπουκισμό», την «αθλιότητα» και «ασέβεια απέναντι στην ιστορία μας». Κάμποσοι από τις ορεινές θέσεις επιχείρησαν καταδρομική κάθοδο, επιδιώκοντας να πλησιάσουν την εξέδρα.
Τους απέκρουσαν με δικά τους συνθήματα οι πλειοψηφούντες του ισογείου, προτού επέμβουν άνθρωποι ασφαλείας για να επιβληθεί εν καιρώ η τάξη και να μιλήσουν άνευ διακοπών ο Παύλος Πολάκης, ο Σωκράτης Φάμελλος κι ο Νικόλας Φαραντούρης. Αντιθέτως ο Απόστολος Γκλέτσος, που αλφαβητικά ανέβηκε πρώτος στο βήμα ως υποψήφιος πρόεδρος, δεν πρόλαβε να γλιτώσει.
«Καλός ηθοποιός και του λόγου σου» ακούστηκε από ψηλά, «έλα να σου δώσω αυτόγραφο» απάντησε νηφάλια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έκοψε τον ομφάλιο λώρο με τον Κασσελάκη
Ούτως ή άλλως ο Στ. Κασσελάκης δεν ήταν διατεθειμένος να μπει μέσα. Αλλού είχε το μυαλό του. Το έκανε αντ’ αυτού ο Πέτρος Παππάς, που επιθεώρησε τον χώρο χωρίς να δώσει έγκριση. Το έκανε η Θεοδώρα Τζάκρη, προτού έρθει σε αντιπαράθεση με τον Γ. Μαντζουράκη για το περίφημο USB. Το έκαναν ο Θάνος Μωραΐτης κι ο Ευάγγελος Αντώναρος που αλληλοσπρώχνονταν αγρίως με ανθρώπους της ασφαλείας.
Ήταν ξεκάθαρο πως η διαδικασία θα προχωρήσει χωρίς τον 36χρονο πολιτικό παρόντα, ακόμη κι αν στο μεσοδιάστημα βγήκε η διαπίστευσή του.
Τα μαντάτα για την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ίδρυση νέου κόμματος κυκλοφόρησαν σε νανοσεκόντ. Από τον έναν στον άλλον έφτασαν στους συνέδρους της πρώτης γραμμής το «δεν θέλω να είμαι μέρος του προβλήματος» και η προαναγγελία «για το πιο ανεξάρτητο, ρηξικέλευθο, προοδευτικό κίνημα».
Ειρωνικά μειδιάματα και καυστικά σχόλια επικύρωναν όλα όσα υποστήριζαν το προηγούμενο διάστημα για τις προετοιμασίες και το κόκκινο χαλί προς την ηρωική έξοδο. Κάμποσοι πανηγύρισαν για τη λήξη όλου αυτού του σπαραγμού όταν ανακοινώθηκε η αποχώρηση. «Στο καλό» ευχήθηκε ο Νικ. Φαραντούρης.
Μαζί του, βέβαια, παίρνει πολλούς ο Στ. Κασσελάκης. Παίρνει βουλευτές (Πετρ. Παππάς, Αυλωνίτης, Χρηστίδου), παίρνει στελέχη, παίρνει ψηφοφόρους, παίρνει τεχνογνωσία, παίρνει τη φήμη που κέρδισε. Πρόκειται για την τρίτη διάσπαση επί των ημερών του, μόνο που τώρα φεύγει αυτός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ γυρίζει σελίδα, ο Κασσελάκης παίρνει τον δρόμο του
Αναπόφευκτες όμως είναι οι πληγές στο τέλος μιας τέτοιας αδυσώπητης μάχης που άρχισε πριν από οκτώ μήνες, στο προηγούμενο συνέδριο, και διογκώθηκε αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές. Ως αναπόδραστο αποτέλεσμα της νέας συρρίκνωσης και διάφορων δημόσιων τοποθετήσεων.
Το έκτακτο συνέδριο θα συνεχιστεί το Σάββατο (9/11), αλλά τη σελίδα ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο πληγωμένος κι αν είναι, τη γυρίζει. Όποιος κι αν από τους τέσσερις υποψήφιους που εγκρίθηκαν με το 90.6% των παρόντων (2784 ψήφοι στους 3072 συνέδρους που ψήφισαν) κερδίσει τη μάχη. Όπως κι ο Στέφανος Κασσελάκης παίρνει εν τέλει τον δρόμο που επιθυμούσε καιρό τώρα: να ηγηθεί μιας παράταξης θέτοντας τους δικούς του όρους.
Ο Χάρι Τρούμαν έλεγε άλλωστε: «Δεν κάθομαι ποτέ σε φράχτη, είμαι είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη».
