Δεν ξέρω εάν ο Μητσοτάκης έχει επηρεαστεί από το σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ («make the America great again»), σίγουρα όμως το διαμόρφωσε σε συνθήκες που ήθελε. Λίγη ώρα μετά την επισημοποίηση της εκλογής Τραμπ, πήγε στο υπουργείο Εξωτερικών, στην παρουσίαση του Στρατηγικού Σχεδίου για τον Απόδημο Ελληνισμό και άρχισε την ομιλία του με τη φράση «make Greeks abroad great again» (δηλαδή κάντε τους Έλληνες του εξωτερικού σπουδαίους ξανά).

Αυτό το again, σίγουρα τα λέει όλα, όπως το έχουν ερμηνεύσει οι συνεργάτες του. Για να συμπληρώσει ευθύς αμέσως με νόημα: «Η Ελλάδα του 2024 δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 2019. Το αναγνωρίζουν πρωτίστως οι Έλληνες του εξωτερικού».

Γιατί οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις θα είναι σταθερά ισχυρές

Χωρίς να πει λέξη για την Κάμαλα Χάρις (ούτε η Κάμαλα έως εκείνη την ώρα είπε κάτι), και χωρίς εκτιμήσεις για τα αίτια που οδήγησαν σε ήττα την Χάρις, έδωσε συγχαρητήρια στον Τραμπ, για την «εμφατική» (όπως την χαρακτήρισε) νίκη του, εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις θα είναι σταθερά ισχυρές και παραγωγικές. Ο χαρακτήρας τους, άλλωστε, όπως είπε, είναι στρατηγικός, με πρόσημο εθνικό και όχι παραταξιακό. Προσδοκώ, συνεπώς, σε μία ακόμα πιο στενή συνεργασία μεταξύ και των δύο κυβερνήσεων, αλλά και των δύο λαών.

Στην Αμερική, με νοικιασμένο αυτοκίνητο και οι ροκιές

Θυμήθηκε όμως ο κ. Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του και κάτι άλλο αιφνιδιάζοντας τους πάντες. Θυμήθηκε συγκεκριμένα ό,τι σε ηλικία 15 ετών ταξίδεψε στις ΗΠΑ με την ΧΑΝΘ. Ε, λοιπόν σας πληροφορώ ότι ρώτησα και έμαθα από συνταξιδιώτες του εκείνης της περιόδου, ότι στην ηλικία αυτή κατάφερε και νοίκιασε αυτοκίνητο για να πάει στην Ανατολική Ακτή. Μου είπαν επίσης από την ΧΑΝΘ ότι «στο ταξίδι αυτό ακούστηκαν πολλές… ροκιές», αλλά εκείνο που δεν έμαθα, όσο κι αν ρώτησα είναι εάν γνώριζε για όλα αυτά η μητέρα του Μαρίκα.

Παρεμπιπτόντως να σας αναφέρω ότι βγήκαν και τρεις ειδήσεις από την εκδήλωση στο ΥΠΕΞ:

1. Η προοπτική της επιστολικής ψήφου και στις εθνικές κάλπες

2. Η συνάρτησή τους ως μέρος της εξωτερικής πολιτικής.

3. Η διασύνδεση της διπλωματίας και της άμυνας με την ισχυρή οικονομία και την ενωμένη κοινωνία.

Όλα αυτά, σε 12 λεπτά ομιλίας.

***

Τι λένε στο Μαξίμου για τη νίκη Τραμπ

Πέραν των συγχαρητηρίων του Πρωθυπουργού προς τον Ντόναλντ Τραμπ για την εκλογή του, θα σας περιγράψω πώς αντιμετωπίζουν στην κυβέρνηση μια νέα τετραετία του Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Πρώτα απ’ όλα (και αυτό είναι φυσικό) τηρούν μια στάση αναμονής, παραμένουν ψύχραιμοι, δεν εκδηλώνονται καθώς οι σχέσεις του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη με το «σύστημα Τραμπ» είναι εξαιρετικές.

Απλώς υπενθυμίζω τις σχέσεις που ανέπτυξαν όλο αυτό το διάστημα ο Μητσοτάκης με τον Πομπέο στις συχνές συναντήσεις που είχαν όταν ο Πομπέο ήταν υπουργός Εξωτερικών (και επί υπουργίας του μπλοκαρίστηκε η Τουρκία από το πρόγραμμα F-35). Δεν είναι καθόλου μυστικό ότι ο Πομπέο (από τους πλέον στενούς συνεργάτες του Τραμπ) συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες είτε να αναλάβει υπουργός Άμυνας, είτε Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας. Να μην ξεχάσω να σας αναφέρω το γεύμα που προσφάτως παρέθεσε στο σπίτι του στα Χανιά παρουσία του Νίκου Δένδια, σε ρεπουμπλικάνους βουλευτές.

Μου λένε ακόμα ότι η νέα διακυβέρνηση Τραμπ ειδικά στα ελληνοτουρκικά -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που γίνονται εδώ στην Αθήνα- δεν θα προχωρήσει σε κάποια κίνηση που θα μπορούσε να εκληφθεί ως εύνοια στον Ερντογάν και την τουρκική κυβέρνηση. Αλλωστε η ελληνοαμερικανική συμφωνία αμυντικής συνεργασίας, είναι και για τις δύο χώρες στρατηγικής σημασίας. Θα ενθαρρύνει βεβαίως τον διάλογο καθώς και τα ήρεμα νερά στο Αιγαίο.

Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι λόγω του ενδιαφέροντος των Αμερικανικών για τη Μέση Ανατολή, αναμένεται να υπάρξει περαιτέρω αξιοποίηση της βάσης της Σούδας (οι Αμερικανοί την θεωρούν ως την ασφαλέστερη βάση που έχουν στη Μεσόγειο).  Περαιτέρω αναβάθμιση αναμένεται και για τον λιμένα της Αλεξανδρούπολης αλλά και της Κύπρου, που αναλαμβάνει πλέον κομβικό ρόλο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής για την Ουάσιγκτον, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται το Ινσιρλίκ και να εκνευρίζει την Άγκυρα.

***

Οι κρυπτο-τραμπικοί, οι αντι- τραμπικοί και οι ορθόδοξοι τραμπικοί

Στην χώρα μας υπάρχουν τρεις κατηγορίες… τραμπικών πολιτικών. Οι κρυπτο-τραμπικοί, οι αντι- τραμπικοί και οι άλλοι, οι ορθόδοξοι τραμπικοί. Και οι τρεις κατηγορίες εκδηλώνονται μετά από κάθε νίκη του Τραμπ. Ορισμένοι όμως στην πορεία αλλάζουν κατηγορία, όπως για παράδειγμα ο Αλέξης Τσίπρας που από φανατικός αντι-τραμπικός («διαβολικό πλανητάρχη» τον ονόμαζε) άλλαξε γρήγορα ρότα μόλις τον προσκάλεσε στον Λευκό Οίκο για να κάνει μια επική «kolotoumpa», λέγοντας ότι «μπορεί ο τρόπος του Τραμπ να μοιάζει διαβολικός αλλά γίνεται για καλό…».

Ή, να θυμηθώ το δίδυμο Καμμένου – Νίκου Παππά (όχι του μπασκετμπολίστα, αλλά του «13-0») που πήρε μία ωραία πρωία το κυβερνητικό Gulfstream (σ.σ. τότε το αεροσκάφος είχε γίνει Maximou Air) για να πάνε δήθεν στην ορκωμοσία Τραμπ. Τελικά πήγαν σε δεξίωση της ομογένειας και της Αρχιεπισκοπής για τον Τραμπ, αλλά δεν θα το κάνουμε και θέμα. Πέρασαν άλλωστε τόσα χρόνια από τότε…

Θέμα όμως θα κάνουμε ότι μέσα στο κυβερνητικό αεροσκάφος, την ώρα που πετούσε πάνω από τον Ατλαντικό, ο Καμμένος έβγαλε μία σέλφι κρατώντας ανά χείρας την εφημερίδα «Τα Νέα» -νομίζοντας ότι η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου πρόκειται να την κλείσει- επιδεικνύοντας το πρωτοσέλιδο χαιρέκακα. Τέτοιο πράγμα φυσικά δεν έγινε, η εφημερίδα συνέχισε να εκδίδεται και ο Καμμένος έμεινε με την σέλφι.

Τελικά στην ορκωμοσία Τραμπ, εκείνη την παγερή ημέρα του Ιανουαρίου πήγε μόνο ο τραγουδιστής Βαλάντης ο οποίος από χθες πανηγυρίζει για τον ξάδελφό του που επανεκλέχτηκε με τον Τραμπ, λέγοντας ότι θα ξαναπάει και τώρα στον Λευκό Οίκο, αφού ο Gus Bilirakis εξελέγη ομοσπονδιακός βουλευτής του ρεπουμπλικανικού κόμματος.

Δεν ξέρω εάν ο Νότης Μηταράκης, ζήλεψε τον Βαλάντη ή είναι κρυπο-τραμπικός, ή αντι- τραμπικός, αλλά κατάφερε πρώτος να συγχαρεί με ανάρτησή του στο Διαδίκτυο τον Τραμπ, προτού ακόμα τον συγχαρεί ο Μητσοτάκης.

Έγραψε λοιπόν: «Συγχαρητήρια στον Ντόναλντ Τραμπ για την εκλογή του. Θα γραφτούν πολλά για την εκλογική αναμέτρηση και τις επιπτώσεις, σίγουρα είναι μια αντίδραση στην επιθετική woke culture και στην παράνομη μετανάστευση». Ειλικρινά δεν ξέρω εάν θα παραστεί στην ορκωμοσία, στις 20 Ιανουαρίου, αλλά μάλλον επινόησε όλη αυτήν την ιστορία επιμένοντας στην «παράνομη μετανάστευση», επειδή χρημάτισε υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής και επιδιώκει πάλι να ξαναγίνει υπουργός.

***

Το ΠαΣοΚ, η Αννα, ο Ροζάκης και η άφιξη Φιντάν

Είδα στη Βουλή τον Χρήστο Ροζάκη, πρώην υφυπουργό Εξωτερικών, δικαστή και πανεπιστημιακό και δεν γνώριζα γιατί βρέθηκε εκεί. Εκείνη την ώρα σε μια αίθουσα της Βουλής γινόταν μια σημαντική σύσκεψη υπό την Άννα Διαμαντοπούλου και συμμέτοχή προσωπικοτήτων. Ήταν μια σύσκεψη για θέματα εξωτερικής πολιτικής ενόψει της άφιξης του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, την Παρασκευή στην Αθήνα. Στη σύσκεψη αυτή δεν μετείχε ο Νίκος Ανδρουλάκης, αλλά όπως φάνηκε το ΠαΣοΚ διευρύνει τα πρόσωπα που μετέχουν σε τέτοιες συσκέψεις με νευραλγικά θέματα, που άπτονται της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας.

Α, να μην το ξεχάσω, υπάρχει σε εκκρεμότητα και η συνάντηση Μητσοτάκη με τον Ανδρουλάκη. Όταν ο Ανδρουλάκης είπε ότι η συνάντηση με τον Πρωθυπουργό θα γίνει «μετά τα Φώτα και βλέπουμε», προφανώς το είπε για αστείο. Όταν όμως είπε, να δούμε πρώτα τι θα γίνει με τον Φιντάν και βλέπουμε για τη συνάντηση το εννοούσε.

***

Έναν Iron Dome με κινητές μονάδες εξήγγειλε ο Νίκος Δένδιας

Ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας μιλώντας στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά αποκάλυψε ότι η χώρα μας πρόκειται να δημιουργήσει έναν πλήρη αντιαεροπορικό θόλο, ο οποίος θα καλύπτει την ελληνική επικράτεια σε διάφορα επίπεδα. Δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες, είπε, άλλωστε θα παρουσιαστούν στην Επιτροπή της Βουλής 14 του μηνός και στο ΚΥΣΕΑ στις 5 Δεκεμβρίου.

Αυτός ο αντιαεροπορικός θόλος θα καλύψει τη χώρα με κινητές μονάδες, χρησιμοποιώντας ως πλεονέκτημα, αυτό που θεωρείται κατ’ αρχήν ως μειονέκτημα, τα 2.500 νησιά που έχουμε πέρα από τον ηπειρωτικό χώρο. Κι επίσης, πρόσθεσε με νόημα, πως με τον ίδιο τρόπο θα δημιουργήσουμε τη δυνατότητα αποτροπής στο Αιγαίο, με  δυνάμεις και πυραύλους από την ξηρά. Το ισχυρό Ναυτικό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ασκήσει μόνον αυτό το ρόλο ή να μην υπάρχουν οι δυνάμεις από την ξηρά που να μπορούν να διασφαλίσουν την αποτροπή στον θαλάσσιο χώρο, κατέληξε.

***

ΜΟΕ χωρίς να γίνουμε σοφότεροι

Μια λακωνική ανακοίνωση (πιο λακωνική δεν γίνεται) του υπουργείου Εθνικής Άμυνας αναφέρει ότι ολοκληρώθηκαν οι συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που διεξήχθησαν στην Άγκυρα: Πάντως δεν βγήκαμε σοφότεροι από την ανακοίνωση για το τι συζητήθηκε στην Άγκυρα -ένα τόσο σημαντικό θέμα-, παραμονές της επίσκεψης Φιντάν στην Αθήνα. Παρά μόνον ότι «κατά τη διάρκεια της συνάντησης, τα δύο μέρη έκαναν ανασκόπηση των προγραμματισμένων για το 2024 ΜΟΕ και συζήτησαν την υλοποίηση των αμοιβαία συμφωνημένων δραστηριοτήτων ΜΟΕ για το 2025» και ότι η συνάντηση διεξήχθη σε θετικό κλίμα. Πέραν τούτου ουδέν. Ούτε καν έγινε λόγος για τις καθημερινές (έχουν γίνει συνήθεια πλέον) παραβάσεις που πραγματοποιούν τουρκικά drones και κατασκοπευτικά αεροσκάφη στοo FIR Αθηνών

***

Γιατί εκνευρίστηκαν οι Τούρκοι

Μαθαίνω ότι ο κ. Ναμίκ Ταν (Namik Tan), παλαιός πρέσβης της Τουρκίας στις ΗΠΑ και κομματικό μέλος του CHP (Cumhuriyet Halk Partisi) του κεμαλικού κόμματος δηλαδή, εξέφρασε παράπονα στον λογαριασμό του στο Χ (πρώην Twitter) για το γεγονός ότι τα αεροπλάνα της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ δε χρησιμοποιούν τη βάση του Ιντσιρλίκ στην Τουρκία. Μάλιστα εμφανίζεται ιδιαίτερα χολωμένος, με αφορμή την προσγείωση καναδικού μεταφορικού αεροσκάφους C-17 GLOBEMASTER III στη Ρόδο πρόσφατα. Δεν πειράζει! Οι επιλογές έχουν και συνέπειες…

***

Τι ενοχλεί περισσότερο της Άγκυρα

Αυτό όμως που περισσότερο εκνευρίζει την Άγκυρα, είναι ότι οι ΗΠΑ και η Κύπρος έφτασαν σε «ιστορικό αποκορύφωμα» στις διμερείς σχέσεις στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας. Στο πλαίσιο αυτό, έγινε γνωστό ότι η αμερικανική πλευρά ενδιαφέρεται για τη δημιουργία μιας αεροπορικής βάσης στην Πάφο και μιας ναυτικής βάσης στο Μαρί, γεγονός που αναζωπυρώνει τις ανησυχίες της Τουρκίας για περιορισμό της πρόσβασής της στην περιοχή.