Η εκλογική διαδικασία της 5ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ είναι δίχως περιστροφές μία από τις κρισιμότερες των τελευταίων δεκαετιών.
Οι Αμερικανοί θα ψηφίσουν για διαφορετικούς λόγους και με πολύ διαφορετικά κριτήρια από εκείνα με τα οποία συζητούν όλοι οι υπόλοιποι. Παρά ταύτα και εφόσον προσπαθήσει να απαλλαγεί κανείς από τις κρίσεις και τις αξιολογήσεις για την εκκεντρική πολιτική παρουσία και δράση του πρώην και εκ νέου υποψήφιου προέδρου, κάποια από τα διλήμματα αφορούν την πολιτική συζήτηση και εκτός ΗΠΑ. Ξεκινώντας από τις πολλαπλές εκδοχές της πολιτικής ορθότητας και τα αποτελέσματά της και φτάνοντας στις οικονομικές επιλογές και τις ασκούμενες πολιτικές.
Με βάση τα δημοσκοπικά στοιχεία λίγο πριν από το νήμα της 5ης Νοεμβρίου, δεν είναι απίθανο η εκλογή να εξελιχθεί περιπετειωδώς. Το ενδεχόμενο να μην υπάρξει απολύτως αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα, προεξοφλείται ότι θα προκαλέσει έναν κύκλο αμφισβήτησης, είτε από την μία είτε την άλλη πλευρά. Ίσως αυτό να είναι το χειρότερο δυνατό ενδεχόμενο και το πλέον αποσταθεροποιητικό, όχι μόνο για τις ΗΠΑ.
Υπό αυτό το πρίσμα, το ερώτημα είναι πόσο έτοιμοι είναι όλοι οι υπόλοιποι για οποιοδήποτε αποτέλεσμα της αμερικανικής κάλπης. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την Ευρώπη το ερώτημα ίσως προσλάβει δραματικές διαστάσεις και η απάντησή του δεν είναι ευχάριστη.
Όσο και αν η Ελλάδα έχει αναπτύξει μία προνομιακή θέση με τις ΗΠΑ με στρατηγικά και στρατιωτικά χαρακτηριστικά, οι οικονομικές επιπτώσεις μίας αστάθειας στις ευρωαμερικανικές σχέσεις, δεν θα την αφήσει ανεπηρέαστη. Φυσικά, στην πολιτική και σε όλα τα επίπεδα, οι προσαρμογές γίνονται και επιβάλλονται από τις συνθήκες.
Και τότε διακρίνονται οι διορατικοί και οι ευέλικτοι.
