Ευθύνες και σε στελέχη της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επέρριψε εκτός από την Περιφέρεια και την αυτοδιοίκηση για την τραγωδία στο Μάτι, η επιλεφαλής του κόμματος Πλεύση Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, καταθέτοντας στη δίκη που γίνεται, έξι χρόνια μετά τη φονική πυρκαγιά, σε δεύτερο βαθμό.
Η κ Κωνσταντοπούλου, μάρτυρας κατηγορίας για την υπόθεση με την εκατόμβη των νεκρών, κατέθεσε, ότι εκτός από την τότε περιφερειάρχη Ρένα Δούρου και τους συγκατηγορουμένους της , αυτοδιοικητικούς και στελέχη της Πυροσβεστικής , ευθύνες έχουν και τότε κυβερνητικοί παράγοντες που εξαρχής ενδιαφέρθηκαν, όπως τόνισε, μόνον «για την συγκάλυψη του ολέθρου». Τόνισε μάλιστα, πως ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Τόσκας «θα έπρεπε να είναι κατηγορούμενος και όχι μάρτυρας στην δίκη».
Η μάρτυρας αναφέρθηκε σε «πλήρη απουσία ειδοποίησης των κατοίκων που κινδύνευαν από την φωτιά, για απόλυτη εγκατάλειψη και πλήρη απουσία συνδρομής», ενώ συμπλήρωσε : «Εκατόν τέσσερις άνθρωποι πέθαναν όπως δεν πεθαίνουν ούτε στον πόλεμο. Στον πόλεμο χτυπάει μια σειρήνα ,δεν μένουν άνθρωποι αβοήθητοι στη θάλασσα.. Αν η δικαιοσύνη επισφραγίσει το στυγερό αυτό έγκλημα ,τότε το μήνυμα προς κοινωνία είναι ότι πολίτες είναι απροστάτευτοι».
Η μάρτυρας πρόσθεσε πως παρά τον υψηλό βαθμό επικινδυνότητας στην περιοχή την επίμαχη μέρα «Οι άνθρωποι δεν είχαν ειδοποιηθεί από κανέναν, με αποτέλεσμα να αντιληφθούν την φωτιά όταν έφτασε στην αυλή τους. Ο σχεδιασμός ήταν ανύπαρκτος. Δεν υπήρχε πρόνοια για τίποτα. Ο κίνδυνος ήταν γνωστός σε επίπεδο πρωθυπουργού. Κάποιοι όμως δυστυχώς έπαιξαν στα ζάρια τις ανθρώπινες ζωές. Οι άνθρωποι δεν έλαβαν καμία ειδοποίηση και η τηλεόραση εξακολουθούσε να προβάλει την φωτιά στην Κινέτα. Έσπευσαν στην θάλασσα ακαθοδήγητοι, χωρίς να τους πλαισιώνει κανένας».
Αναφερόμενη στην σύσκεψη στο Συντονιστικό της Πυροσβεστικής στο Χαλάνδρι υπό τον τότε Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, το βράδυ μετά την επέλαση της φωτιάς, η κ. Κωνσταντοπούλου κατέθεσε, πως ενώ γνώριζαν για καμένους, πνιγμένους και εγκαυματίες, «δεν είπαν τίποτε. Οι μηχανισμοί συγκάλυψης έδρασαν από την πρώτη στιγμή. Δεν δημοσιοποιήθηκε τίποτε για το » ολοκαύτωμα «,αλλά αποσιωπήθηκε η κατάσταση για πολλές ώρες μέχρι να σκηνοθετηθεί η απόπειρα συγκάλυψης. Βλέπαμε στους δέκτες μας σκηνοθετημένες παραστάσεις, ενώ άνθρωποι είχαν χαθεί ή χαροπάλευαν μέσα στην θάλασσα» είπε κάνοντας λόγο για διαχρονική ατιμωρησία του πολιτικού προσωπικού .
Τόνισε δε, ότι «μία παράμετρος της ατιμωρησίας είναι ότι δεν έχει ασκηθεί δίωξη για το Λιμενικό».
Στο πλαίσιο αυτής της «επιχείρησης συγκάλυψης » η μάρτυρας ενέταξε τις «θεωρίες» περί «αυθαίρετων κτισμάτων» και διάφορα που ακούσαμε, όπως την θεωρία περί ανάγλυφου τύπου μπακλαβά» προκειμένου να ενοχοποιήσουν τα θύματα και να αποσοβήσουν τις δικές τους ευθύνες». Τόνισε δε, πως ο ίδιος ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης είχε σπεύσει να ζητήσει έρευνα “με πρώτο ερευνώμενο αδίκημα τα αυθαίρετα κτίσματα…»
Τέλος σημείωσε ότι στην περίπτωση των κατασκηνώσεων του Δήμου Αθηναίων «υπήρξε η ενδεδειγμένη ενημέρωση και εκκένωση και αυτό καταδεικνύει, πως και αν οι άλλοι αρμόδιοι ενεργούσαν με τον ίδιο τρόπο ,δεν θα είχαμε ούτε ένα θύμα . Δεν ήταν μοιραίο ότι έχασαν τόσοι άνθρωποι τη ζωή τους: συνδέεται απόλυτα με πράξεις και παραλείψεις κατηγορουμένων που είναι ενώπιον σας και άλλων που δεν έφτασαν ποτέ στη δικαιοσύνη».
«Λάθος» σοροί!
Η κατάθεση της συνεχίζεται, ενώ παράλληλα έχει προκύψει ένα πολύ σοβαρό και μακάβριο θέμα που σχετίζεται με τις σορούς των αδικοχαμένων στο Μάτι, καθώς συγγενείς θυμάτων αναφέρθηκαν σε ολέθρια διαχείριση που ακολούθησε την καταστροφή με τις σορούς των νεκρών.
Ειδικότερα, όπως ανέφεραν συγγενείς θυμάτων, υπήρξε περιστατικό όπου δόθηκε λάθος νεκρός σε οικείους του μετά την τραγωδία, ενώ πρόσφατα έχει αποκαλυφθεί και άλλο περιστατικό κατά τη διάρκεια εκταφής, ενώ υπάρχουν καταγγελίες για αταυτοποίητα μέλη που βρίσκονται σε κοινό χώρο ταφής στην περιοχή.
Σχετική είναι η δήλωση του συγγενούς θυμάτων, Αρη Χερουβείμ. «Από τότε που υπήρξε ο σύλλογός μας ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Από ό,τι λένε τα αντίστοιχα έγγραφα υπάρχουν αταυτοποίητες σοροί, προσωπικά αντικείμενα, οστά ζώων. Είναι ύβρις στους νεκρούς μόνο και μόνο να φαντάζεσαι ότι κάποιο μέλος από τους οικείους στου βρίσκεται σε εκείνο τον τάφο. Είναι ύβρις, εάν υπάρχουν ανθρώπινα οστά, να υπάρχουν και οστά από ζώα.
Στον πρώτο βαθμό κάποια κυρία που έχασε τη μητέρα της και τον πατέρα της στο Μάτι, κατέθεσε ότι κάποιο βράδυ και αφού τους είχε κηδέψει, δηλαδή τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου 2018, την πήρε ένας συγκεκριμένος κύριος που αναφέρεται στα συγκεκριμένα έγγραφα και της είπε, «ξέρετε έχουμε κάνει λάθος και σας έχουμε δώσει τη σορό ενός άλλου ανθρώπου και όχι του πατέρα σας και να έρθουν το βράδυ κάποιοι «μπρατσομένοι» να κάνουμε τράμπα τα πτώματα». Βέβαια η κυρία δεν το δέχθηκε, έγινε διά της νομίμου οδού και με εντολή εισαγγελέα.
Στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, άλλη κυρία που έχασε τον πατέρα της και η ίδια τον ανακάλυψε μέσα στο αυτοκίνητό του – είχαν μείνει μόνο τα οστά – τον έθαψε και πρόσφατα έκαναν εκταφή και διαπίστωσαν ότι υπήρχε μία σορός, η οποία είχε σάρκα και ρούχα και διαπίστωσε τελικά ότι η σορός δεν ήταν του πατέρα της. Κατά συνέπεια κάθε λογικός άνθρωπος θα μπορούσε να υποθέσει, έχοντας υπόψιν ότι μας έδωσαν κλειστά φέρετρα και δεν μας επέτρεψαν να τα ανοίξουμε να δούμε τι έχουν μέσα, μπορούμε να κάνουμε κάλλιστα όποια υπόθεση θέλουμε για το τι θάψαμε. Κάτι το οποίο είναι ποινικό αδίκημα, έχει παραγραφεί, αλλά θα μπορούσαμε να κινήσουμε αστικές διεκδικήσεις».
