Το Κατοχικό Δάνειο εκταμιεύτηκε καταναγκαστικά από την Τράπεζα Ελλάδος προς τις Γερμανικές δυνάμεις Κατοχής την περίοδο 1942-44 και το μεγαλύτερο μέρος του δεν έχει ακόμα αποπληρωθεί.

Στην σημερινή συγκυρία, η εκκρεμότητα του Κατοχικού Δανείου τροφοδοτεί μια σειρά από αρνητικά στερεότυπα της μιας χώρας σε βάρος της άλλης και υποσκάπτει την αίσθηση αλληλεγγύης και συνεργασίας που θα έπρεπε κανονικά να πρυτανεύσει μεταξύ των δύο χωρών.

Το ύψος των απαιτήσεων του Δανείου

Το κυριότερο θέμα σε τι ύψος ανέρχονται σήμερα οι απαιτήσεις του Δανείου. Οι απόπειρες εκτίμησης που γίνονται κατά καιρούς ποικίλουν από ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα έως αστρονομικά ποσά που καλλιεργούν την εντύπωση ότι η τυχόν εξόφληση τους όχι μόνο θα δικαιώσει την χώρα, αλλά και θα την απαλλάξει από το χρέος της.

Στο βιβλίο του Ν. Χριστοδουλάκη «Άγος Απλήρωτον»(εκδόσεις Gutenberg, 2013), το Δάνειο είχε υπολογιστεί στα 15 δισ. ευρώ, αν και μέχρι σήμερα η αποπληθωρισμένη αξία του θα έχει ανέλθει περίπου στα 20 δισ. ευρώ. Οι εκτιμήσεις δεν περιλαμβάνουν τον υπολογισμό των κατά πολύ μεγαλύτερων επανορθώσεων που οφείλονται για τις εκτεταμένες ανθρώπινες, υλικές και θεσμικές καταστροφές και αρπαγές που προκάλεσε στην Ελλάδα η Κατοχή 1941-44.

Τι προτείνει ο Ν. Χριστοδουλάκης

Ο Ν. Χριστοδουλάκης προτείνει η εξόφληση του Κατοχικού Δανείου να γίνει είτε με μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους προς την Γερμανία, είτε με προσφυγή σε διεθνή διαιτητικό οργανισμό. Ακόμα μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας θα είχαμε εάν διαμορφώναμε μια «Συμμαχία Διεκδίκησης» με την Πολωνία και ίσως άλλες χώρες, και όλες μαζί επιζητούσαν από κοινού την ιστορική τους δικαίωση