Τις τελευταίες εβδομάδες πριν τις εκλογές των ΗΠΑ , ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο έχει εμπλακεί στην προεκλογική εκστρατεία με τρόπο απαράμιλλο στη σύγχρονη ιστορία.

Αποκορύφωμα της εμπλοκής αυτής ήταν όταν το Σαββατοκύριακο ο Ίλον Μασκ, που εδώ και λίγο καιρό έχει εγκατασταθεί στην Πενσιλβάνια προκειμένου να πείσει μια από τις κρισιμότερες αμφίρροπες πολιτείες να ψηφίσει υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ, ανακοίνωσε ότι θα δίνει 1 εκατομμύριο δολάρια τη μέρα σε μορφή λοταρίας για αυτούς που εγγράφονται για να ψηφίσουν – μια κίνηση που πολλοί ειδικοί αμφισβήτησαν ως παράνομη.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό: Ο Μασκ έχει αναδειχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες του Τραμπ, με ποσά που αγγίζουν τα 75 εκατομμύρια δολάρια, ενώ χρησιμοποιεί την πλατφόρμα του, Χ, για να αναπαράγει ψευδείς ειδήσεις και παραπληροφόρηση υπέρ του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου και σε βάρος της Κάμαλα Χάρις. Παράλληλα, διεξάγει όλο και συχνότερες ομιλίες και εκδηλώσεις, φορώντας διαρκώς ένα καπέλο «MAGA». «Τα παίζει όλα για όλα» σχολιάζουν οι «Financial Times» ενδεικτικά.

Εύλογα κανείς θα αναρωτιόταν λοιπόν πως γιατί ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, που μέχρι πριν ένα χρόνο στήριζε τον Ρον Ντε Σάντις για υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων, πλέον εναποθέτει τεράστιο κομμάτι της περιουσίας του, του brandname του, του χρόνου του και της ενέργειάς του για να εκλέξει τον Ντόναλντ Τραμπ;

Ένας σημαντικός παίκτης

Ήδη, επί διακυβέρνησης Τζο Μπάιντεν, η επιρροή του Μασκ στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι τεράστια και εξαιρετικά προσοδοφόρα για τον ίδιο. Η εταιρεία πυραύλων του Μασκ, SpaceX, ορίζει ουσιαστικά το πρόγραμμα εκτόξευσης πυραύλων της NASA. Επίσης, το αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας βασίζεται σε εκείνον για να φέρει τους περισσότερους δορυφόρους του σε τροχιά και για να προμηθεύει δίκτυα επικοινωνιών για τον στρατό, με τις εταιρείες του να αναμένεται να λάβουν 3 δισεκατομμύρια δολάρια από σχεδόν 100 διαφορετικά συμβόλαια που υπογράφηκαν μόνο πέρυσι με 17 διαφορετικούς ομοσπονδιακούς οργανισμούς.

Βέβαια, οι εμπλοκές του με τις ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές είναι επίσης πολλές και αντιμαχόμενες. Οι εταιρείες του έχουν στοχοποιηθεί σε τουλάχιστον 20 πρόσφατες έρευνες ή αναθεωρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας των αυτοκινήτων Tesla και της περιβαλλοντικής ζημιάς που προκαλούν οι πύραυλοι της SpaceX.

Είναι λοιπόν προφανές, δεδομένου του τεράστιου επιχειρηματικού αποτυπώματος του Μασκ, πως ο μεγιστάνας θα αποτελέσει σημαντικό παίκτη και στην επόμενη αμερικανική κυβέρνηση, ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές.

Τα οφέλη του Μασκ και ο κίνδυνος

Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος, όπως παραδέχθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του, αποφάσισε να τα ποντάρει όλα στον ρεπουμπλικανό πρώην πρόεδρο, τον οποίο το περιοδικό «The Atlantic» χαρακτηρίζει «δούρειο ίππο» του Μασκ.
Αυτό διότι, σε αντάλλαγμα της τεράστιας στήριξής του, ο Τραμπ υποσχέθηκε να τον κάνει επικεφαλής μιας νέας «κυβερνητικής επιτροπής αποτελεσματικότητας», η οποία θα μπορεί να προχωρά σε εκτεταμένες περικοπές στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες και αλλαγές στους ομοσπονδιακούς κανόνες.

Αυτό ουσιαστικά θα έδινε στον Μασκ, τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου και έναν σημαντικό «κρατικό εργολάβο», την εξουσία να ρυθμίζει εκείνος τις ρυθμιστικές αρχές που επιβάλλουν ελέγχους στις εταιρείες του – κάτι που φυσικά ισοδυναμεί με μια δυνητικά τεράστια σύγκρουση συμφερόντων.

Με τα κυβερνητικά συμβόλαιά του -και την εσωτερική του επιρροή- ο Μασκ θα εμπλακεί ακόμη περισσότερο στην εθνική ασφάλεια. Παράλληλα, σε μια χρονική στιγμή που η -εκάστοτε- κυβέρνηση καλείται να λαμβάνει όλο και πιο κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης, τη χρήση και την εμπορευματοποίηση της, οι ιδέες του θα κυριαρχήσουν.

Μάλιστα, αν ακολουθήσει το παράδειγμα που έθεσε ο Τραμπ, ο Μασκ δεν θα χρειαστεί καν να αποδεσμευτεί από τις επιχειρήσεις του, ούτε καν από το Χ για να αναλάβει τους νέους του ρόλους. Για αυτό και το «The Atlantic» εξηγεί πως «σε μια κυβέρνηση που προκλητικά δεν σέβεται τους επικριτές της, δεν θα χρειάζεται να φοβάται την επίβλεψη του Κογκρέσου και θα μπορούσε να παραμερίσει οποιονδήποτε τολμήσει να αμφισβητήσει τον ρόλο του».

Από όλους τους κινδύνους που εγκυμονεί μια δεύτερη θητεία Τραμπ, αυτός μπορεί να είναι ένας από τους πιο τρομακτικούς.