Η επιβεβαίωση ότι σκοτώθηκε ο Γιαχία Σινουάρ, ηγέτης της Χαμάς και αρχιτέκτονας της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου, είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Ισραήλ στον πόλεμο στη Γάζα. Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις και οι υπηρεσίες πληροφοριών είχαν αφιερώσει πολύ χρόνο και πόρους για να τον εντοπίσουν αλλά τελικά, όπως διέρρευσε, μια ομάδα εκπαιδευόμενων αξιωματικών έπεσε πάνω του τυχαία την Τετάρτη (16/10) στη νότια Λωρίδα της Γάζας, κοντά στη Ράφα – σε ένα σπίτι και όχι να κρύβεται σε υπόγειο τούνελ περιτριγυρισμένος από ομήρους.

Σύμφωνα με τον αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και τους περισσότερους αναλυτές, ο θάνατος του Σινουάρ θα μπορούσε να φέρει πιο κοντά το τέλος του πολέμου στη Γάζα. Ο νεκρός ηγέτης της Χαμάς πιστεύεται ότι διοικούσε μέχρι τον θάνατό του τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στον πόλεμο της Γάζας και η απώλεια του αποτελεί μεγάλο πλήγμα για την παλαιστινιακή οργάνωση – μεγαλύτερο από εκείνη του Ισμαήλ Χανίγια, που δολοφονήθηκε από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες στην Τεχεράνη τον Ιούλιο.

Ο Σινουάρ εξέφραζε την πιο αδιάλλακτη πλευρά της Χαμάς στις διαπραγματεύσεις για εκεχειρία με το Ισραήλ και ήταν από εκείνους που αρνούνταν τη συνθηκολόγηση παρά τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και την καταστροφή στη Γάζα. Ενδεχομένως η υπόλοιπη ηγεσία της Χαμάς να έχει αρκετά σπασμένο ηθικό ώστε να κάνει υποχωρήσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ενώ, από την άλλη πλευρά, ο Νετανιάχου θα μπορούσε να «πουλήσει» τον σκοτωμό του Σινουάρ σαν συνολική ήττα της Χαμάς που δικαιολογεί το τέλος του πολέμου.

Ο πρόεδρος Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι θα στείλει εντός των επόμενων ημερών τον υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν στο Ισραήλ για να συζητήσει την «επόμενη μέρα» στη Γάζα.

Τίποτα όμως δεν είναι βέβαιο. Στις διαπραγματεύσεις, η υπόλοιπη ηγεσία της Χαμάς είναι πολύ πιθανό να συνεχίσει να απαιτεί μόνιμη εκεχειρία (ενώ ο Νετανιάχου προσφέρει προσωρινή). Ίσως όμως, αντίθετα προς τον Σινουάρ, η εναπομείνασα ηγεσία της Χαμάς να συμφωνήσει ευκολότερα να παραδώσει την εξουσία στη Λωρίδα σε μια τεχνοκρατική παλαιστινιακή κυβέρνηση καθώς και να δεχτεί «προσωρινή» παρουσία του ισραηλινού στρατού σε τμήματα της Λωρίδας (ενώ ο Σινουάρ απαιτούσε πλήρη απόσυρση των Ισραηλινών).

Από πλευράς Νετανιάχου τα πράγματα είναι ασαφή. Από τη μια, υπόσχεται να αφήσει να ζήσουν όσους μαχητές της Χαμάς παραδώσουν τα όπλα τους και τους ομήρους και από την άλλη, ορκίζεται να συνεχίσει τον πόλεμο. Υπέρ της συνέχισης του πολέμου τάχθηκαν με δηλώσεις τους τόσο ο ακροδεξιός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ («Πρέπει να αυξήσουμε τη στρατιωτική πίεση και να πατήσουμε στον λαιμό την τρομακτική οργάνωση») όσο και ο Μπένι Γκαντζ, επικεφαλής του κόμματος Εθνική Ενότητα («Οι ισραηλινές δυνάμεις θα συνεχίσουν να επιχειρούν στη Λωρίδα της Γάζας για χρόνια»).

Τελικά, οι περισσότεροι αναλυτές στη Δύση και στη Μέση Ανατολή θεωρούν ότι η «μπάλα» βρίσκεται στα χέρια του Νετανιάχου και ότι από αυτόν εξαρτάται αν θα πιαστεί από την ευκαιρία για να σταματήσει ο πόλεμος ή θα θελήσει να εκμεταλλευτεί το παράθυρο ευκαιρίας μέχρι τις αμερικανικές εκλογές και, με τη βεβαιότητα ότι μέχρι τότε η Ουάσινγκτον δεν θα πιέσει ασφυκτικά για εκεχειρία πριν τις κάλπες της 5ης Νοεμβρίου, να επιλέξει να πατάξει πιο σκληρά ό,τι έχει απομείνει από τη Χαμάς.