Οι Ιταλοί προσθέτουν ακόμα ένα μέλος στη κραταιή δυναστεία των hypercars, αποκαλύπτοντας το νέο μοντέλο που θα αποτελέσει την κορωνίδα της γκάμας τους, διαδεχόμενο την LaFerrari αλλά και μια μακρά συστοιχία αντίστοιχων προτάσεων μεταξύ των οποίων οι F40, F50 και Enzo του πρόσφατου και του απώτερου παρελθόντος του Maranello.
Όπως και η LaFerrari, η νέα F80 ανήκει στο υβριδικό είδος, αν και τα χαρακτηριστικά της ίσως ξενίσουν (ή και όχι) με βάση τις συνήθειες των hypercars των Ιταλών. Όπως και να έχει πρόκειται για ένα αυτοκίνητο που έρχεται μετά από μια περίπου δεκαετία εξέλιξης, κοστίζει 3,6 εκατομμύρια ευρώ και θα κατασκευαστεί σε μόλις 799 μονάδες οι οποίες αν και θα ξεκινήσουν να παραδίδονται από τα τέλη της επόμενης χρονιάς ήδη εξαντληθεί.
Με δεδομένο ότι η ιταλική φίρμα έχει ανακοινώσει σε κάθε τόνο και με κάθε αφορμή ότι δεν σκοπεύει να συνδυάσει υβριδική τεχνολογία με V12 κινητήρα καθώς κάτι τέτοιο δεν θα συμβάδιζε με τις απαιτήσεις της Ferrari για το βάρος και την κατανομή βάρους των αυτοκινήτων της, η F80 φιλοξενεί στα σπλάχνα της ένα εξακύλινδρο σε διάταξη V με αμβλεία περιεχόμενη γωνία 160 μοιρών, κινητήρα βενζίνης με χωρητικότητα 3,0 λίτρων ο οποίος ενσωματώνει διπλό σύστημα υπερτροφοδότησης και συνδυάζεται με πέντε ηλεκτρικά μοτέρ.
Ως αποτέλεσμα, η συνδυαστικής ισχύς διαμορφώνεται σε 1.200 ίππους με τους 900 να «προκύπτουν» από τον παραπάνω κινητήρα βενζίνης ο οποίος έλκει την καταγωγή του από τα κινητήρια σύνολα που η ιταλική φίρμα χρησιμοποιεί στην F1 και στις επίσης αγωνιστικές 499P των αγώνων αντοχής. Το όριο στροφών έχει τοποθετηθεί στις 9.200 σ.α.λ. ενώ σύμφωνα με την Ferrari έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στον ήχο, με το σύστημα εισαγωγής και εξαγωγής να έχει ρυθμιστεί ούτως ώστε να συνηγορεί σε ένα soundtrack που να παραπέμπει σε V12.
Σε ό,τι αφορά την υπερπληθώρα ηλεκτρικών μοτέρ, δύο μοτέρ αναλαμβάνουν τα ηλεκτρικά υποβοηθούμενα turbo επιτρέποντας αφενός εξαιρετικά υψηλές πιέσεις και αφετέρου εξασφαλίζοντας άμεση απόκριση. Επιπλέον, ένα μικρό ηλεκτρικό μοτέρ, τοποθετημένο στην κάτω πλευρά του κινητήρα, σε ρόλο μίζας-γεννήτριας, αναλαμβάνει να προσφέρει ροπή σε χαμηλές στροφές. Το σύνολο συμπληρώνεται από ένα κιβώτιο διπλού συμπλέκτη έξι σχέσεων το οποίο τοποθετείται στον πίσω άξονα.
Το ηλεκτρικό ρόστερ συμπληρώνουν δύο ηλεκτρικά μοτέρ 140 ίππων τοποθετημένα στον μπροστινό άξονα, ένα για κάθε τροχό, μια διάταξη που εξασφαλίζει στην F80 τετρακίνηση αλλά και επιτελεί τον ρόλο του συστήματος διαχείρισης ροπής. Τα μοτέρ αναλαμβάνει να τροφοδοτεί με ενέργεια μια μπαταρία 2,28 kW τοποθετημένη πίσω από τα καθίσματα, η επαναφόρτιση της οποίας συντελείται από το σύστημα ανάκτησης κινητικής ενέργειας κατά την επιβράδυνση μιας και η συγκεκριμένη Ferrari ανήκει στο είδος των «απλών» υβριδικών και όχι των plug-in υβριδικών αυτοκινήτων.
Σε κάθε περίπτωση οι Ιταλοί σημειώνουν ότι όλα τα ηλεκτρικά μέρη του συνόλου έχουν εξελιχθεί εξαρχής από το Maranello έχουν βελτιστοποιηθεί σε ό,τι αφορά το βάρος και την απόδοση και, ως συνήθως, με δεδομένο το status του μοντέλου, αποτελούν το πρώτο δείγμα όσων θα δούμε στις νέες Ferrari που θα ακολουθήσουν στο κοντινό μέλλον. Αναφορικά με το σκέλος της βελτιστοποίησης αξίζει να σημειωθεί ότι η F80 είναι κατά 40 κιλά ελαφρύτερη από την LaFerrari με το συνολικό της βάρος να διαμορφώνεται σε 1.525 κιλά.
Επίσης ως συνήθως, οι επιδόσεις που εγγυώνται τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι καταιγιστικά με την F80 να υπόσχεται επιτάχυνση από 0-100 χλμ./ώρα σε 2,15 δευτερόλεπτα, από 0-200 χλμ./ώρα σε 5,75 δευτερόλεπτα ενώ η μέγιστη ταχύτητά της περιορίζεται ηλεκτρονικά σε 350 χλμ./ώρα.
Στα ανωτέρω μεγέθη εκτός από το νέο υβριδικό σύνολο καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει αυτονόητα το πλαίσιο όσο και η αεροδυναμική προσέγγιση της F80. Ειδικότερα η F80 έχει «χτιστεί» πάνω σε ένα πλαίσιο από ανθρακόνημα ενώ μπροστά και πίσω την ανάρτηση αναλαμβάνουν υποπλαίσια από αλουμίνιο.
Η ανάρτηση με τη σειρά της υιοθετεί την διάταξη pushrod με τους βραχίονες να αποτελούν προϊόν τρισδιάστατης εκτύπωσης και να φιλοξενούν επιπλέον τέσσερα ηλεκτρικά μοτέρ τα οποία αξιοποιούνται για την πλήρη έλεγχο της και την εξάλειψη των κλίσεων, επικουρούμενου του αντίστοιχου συστήματος επεξεργασίας δια χειρός Multimatic. Η υπεροπλία της ανάρτησης θα μπορούσε να κριθεί και άκρως απαραίτητη με δεδομένο και ότι οι αεροδυναμιστές των Ιταλών έχουν καταφέρει η παραγωγή κάθετης δύναμης της F80 να ανέρχεται σε έως και 1.050 κιλά σε ταχύτητα 200 χλμ./ώρα., αλλάζοντας δραστικά το φορτίο κάθε τροχού κατά τις αλλαγές κατεύθυνσης υπό πίεση.
Η αεροδυναμική υπεροχή έχει επιτευχθεί χάρη σε μια σειρά από παρεμβάσεις που αφορούν το κάτω τμήμα του αμαξώματος και φυσικά χάρη στην παρουσία της διόλου ευκαταφρόνητης σε μέγεθος, αεροδυναμικής πτέρυγας στο πίσω τμήμα. Τον ρόλο του στον αεροδυναμικό σχεδιασμό και συγκεκριμένα των πτερυγίων στο μπροστινό τμήμα έχει διαδραματίσει η συνήθης επιλογή τοποθέτησης των πεντάλ σε ελαφρώς υπερυψωμένη θέση, όπως σε ένα μονοθέσιο της F1.
Τις προδιαγραφές της F80 συμπληρώνει ένα νέο σύστημα πέδησης αποτελούμενο από carbon κεραμικά δισκόφρενα με εξαπίστονες δαγκάνες της Brembo για τον μπροστινό άξονα. Το παζλ συμπληρώνουν τροχοί από ανθρακόνημα με διάσταση 20 ιντσών μπροστά και 21 πίσω και έχουν ιδιάζοντα σχεδιασμό.
Ανεξαρτήτως των βημάτων που έχουν γίνει σε επίπεδο τεχνολογίας και τα οποία είναι αναμενόμενα από το κορυφαίο μοντέλο της Ferrari, αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ως λιγότερο αναμενόμενο είναι η σχεδίαση του νέου hypercar για την οποία σύμφωνα με τον επικεφαλής σχεδιασμού της φίρμας, Flavio Manzoni, έμπνευση αποτέλεσε ο κόσμος της επιστημονικής φαντασίας.
Όπως και να έχει με τις επιρροές το συνολικό αποτέλεσμα σίγουρα αποπνέει μια αύρα sci-fi video game ενώ, ταυτόχρονα, η πιο τετραγωνισμένη λογική σε σχέση με τις συνήθειες της Ferrari δημιουργεί μια κάπως ασαφή σύνδεση με το παρελθόν της φίρμας.
Αντιστοίχως πρωτοποριακό είναι και το εσωτερικό, η πρόσβαση στο οποίο επιτυγχάνεται μέσω δύο προς τα πάνω ανοιγόμενων θυρών. Η διάταξη του ταμπλό είναι ασύμμετρη, στοιχείο που τονίζεται ακόμα περισσότερο από το διαφορετικού χρώματος κάθισμα του οδηγού. Παραδόξως δεν υπάρχει κεντρική οθόνη ούτε παραδοσιακός ψηφιακός πίνακας οργάνων καθώς, αυτός τοποθετείται στην κολώνα του τιμονιού. Να σημειωθεί ότι το τελευταίο, ενσωματώνει φυσικούς διακόπτες αντί αφής όπως στις πιο πρόσφατες Ferrari. Την εικόνα συμπληρώνει μια δεύτερη οθόνη για τον συνοδηγό.
