Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν εξεπλάγη κανείς από την επικράτηση του Νίκου Ανδρουλάκη στην κούρσα ηγεσίας του ΠαΣοΚ.
Η έκβαση του πρώτου γύρου και ο αποκλεισμός των Παύλου Γερουλάνου και Άννας Διαμαντοπούλου από την διεκδίκηση της προεδρίας του κόμματος, είχαν ούτως ή άλλως διαμορφώσει τα δεδομένα. Υπό αυτήν την έννοια, αναμενόταν η (σχεδόν προδιαγεγραμμένη) επικράτηση Ανδρουλάκη, ενώ μία νίκη του Χάρη Δούκα θα προξενούσε μέχρις ενός σημείου την έκπληξη, αλλά ούτε και αυτή θα ανέτρεπε τα πολιτικά δεδομένα.
Τι μένει να φανεί μετά την επικράτηση Ανδρουλάκη
Κατά την κυρίαρχη εκτίμηση στο Μέγαρο Μαξίμου, η έκβαση της εσωκομματικής διαδικασίας στο ΠαΣοΚ εξελίχθηκε μέχρι στιγμής γραμμικά. Επανεξελέγη η προηγούμενη ηγεσία του κόμματος και μένουν να φανούν δύο στοιχεία: α) αν η εξελισσόμενη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ θα επεκταθεί και στο κοινοβούλιο, με μία νέα διάσπαση, που θα φέρει το ΠαΣοΚ στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και β) αν στις μετρήσεις της προσεχούς περιόδου, το ΠαΣοΚ θα αναπτύξει κάποια αξιοσημείωτη δυναμική, ξεπερνώντας το ψυχολογικό όριο του 20% και βάζοντας προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση ενός αξιόλογου αντιπολιτευτικού πόλου.
Μέχρις ότου φανούν αυτά, ιδιαίτερη σημασία δίνει το περιβάλλον του πρωθυπουργού στην πολιτική ατμόσφαιρα της περιόδου και στο κλίμα που θα επικρατήσει στην επικοινωνία Μητσοτάκη – Ανδρουλάκη, ειδικώς δε αν αυτή προσλάβει και θεσμικό περίβλημα, στην περίπτωση κατά την οποία το ΠαΣοΚ αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση.
Υπό αυτήν την έννοια, στο Μέγαρο Μαξίμου αναμένουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το αν ο Νίκος Ανδρουλάκης θα κάνει την πρώτη υπέρβαση, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του πρωθυπουργού για μία μεταξύ τους συνάντηση, η οποία απευθύνθηκε κατά τη διάρκεια του συγχαρητηρίου τηλεφωνήματος του Κυριάκου Μητσοτάκη το βράδυ της Κυριακής.
