Πριν από τρεις μήνες ο νυν πρόεδρος του ΠαΣοΚ φαινόταν πως ήταν στο καναβάτσο. Τα 2/3 της βάσης ήθελε αλλαγή ηγεσίας και η παραμονή του στο τιμόνι του κόμματος μόνο φυσιολογική δε φαινόταν. Τρεις μήνες μετά, ο επανεκλεγείς πρόεδρος, επέδειξε για μία ακόμη φορά αντοχή και εκμεταλλευόμενος την πολυδιάσπαση των αντιμαχόμενων δυνάμεων, επικράτησε. Το κόμμα, λοιπόν, επέλεξε να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του στον Νίκο Ανδρουλάκη ο οποίος πλέον έχει τη δυνατότητα να δρομολογήσει το πρόγραμμά του ώστε το ΠαΣοΚ να πετύχει το στόχο του και να μπει ξανά σε τροχιά εξουσίας.
Ηρθε η ώρα της εξωστρέφειας
Αφού τελείωσαν τα εσωτερικά του θέματα ήρθε η ώρα της εξωστρέφειας και της κατανόησης των πραγματικών προβλημάτων της κοινωνίας. Η αποτύπωση της ανόδου του ΠαΣοΚ κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών του εκλογών, έδειξε πως υπάρχει εν δυνάμει δυναμική. Το στοίχημα του Νίκου Ανδρουλάκη και του ΠαΣοΚ, είναι να κρατήσει to momentum και να μην επαναληφθεί το φαινόμενο του 2017 και του 2021. Να λαμβάνει δηλαδή μεγάλα ποσοστά αμέσως μετά τις εσωκομματικές του εκλογές αλλά τελικά να αποτυγχάνει στις βουλευτικές.
Το γεγονός πως το 1/3 των ψηφοφόρων του πρώτου γύρου και συγκεκριμένα τα 2/3 των συνολικών ψηφοφόρων των 4 υποψηφίων προέδρων οι οποίοι/ες δεν ήταν στον δεύτερο γύρο, απείχε μπορεί να είναι ένα πρώτο καμπανάκι. Συνολικά ένα 20% των ανθρώπων οι οποίοι ψήφισαν στις εσωκομματικές απαντούσε πως εάν δεν εκλεγεί ο επικεφαλής που ψήφισαν, δεν θα ψήφιζαν ΠαΣοΚ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Αυτό γιατί σε ένα κόμμα με θολή μέχρι στιγμής στρατηγική, ο κάθε ένας ψηφοφόρος του εκάστοτε υποψηφίου, ήταν αισιόδοξος για το μέλλον υπό την προϋπόθεση ότι θα εκλεγόταν ο πρόεδρος της αρεσκείας του. Το ΠαΣοΚ οφείλει να δείξει ταχύτατα αντανακλαστικά και μπορέσει να διευρυνθεί, δείχνοντας πως είναι ένα κόμμα με τάσεις οι οποίες έχουν φωνή αλλά την κρίσιμη στιγμή προχωράνε μαζί και δεν αποτελεί ένα κόμμα βαρώνων και στρατών με ελάχιστα περιθώρια σύγκλισης.
Η δυσαναλογία ποσοστών Αττικής/Θεσσαλονίκης με την υπόλοιπη Ελλάδα έκανε ξανά την εμφάνισή της και όσο το ΠαΣοΚ λαμβάνει στατικά ποσοστά στα αστικά κέντρα, η ανάπτυξη του κόμματος θα είναι μικρή. Στο ΠαΣοΚ μετά το 2021 για μια ακόμη φορά έρχεται ένα αποτέλεσμα το οποίο πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν. Τότε 3 υποψήφιοι είχαν παρόμοια αποτελέσματα αλλά η φόρα της νέας ηγεσίας δεν την άφησε να κατανοήσει πως χωρίς την σύνθεση, το κίνημα δεν θα μπορούσε να πετύχει τους στόχους του. Τώρα 4, πλέον, υποψήφιοι έχουν παρεμφερή ποσοστά πέριξ του 20-25% αν αφαιρέσουμε από την εξίσωση την Κρήτη με τα εντελώς δυσανάλογα ποσοστά.
Στο χέρι του Ανδρουλάκη να βγάλει το ΠαΣοΚ από την ακινησία
Η ανανέωση εμπιστοσύνης στην νέα ηγεσία δίνει τη δύναμη στον Νίκο Ανδρουλάκη να προχωρήσει στις τομές που θέλει στον κόμμα και παράλληλα να ακούσει σοβαρά τις απόψεις των σχεδόν ισοϋψών έτερων υποψηφίων προέδρων. Είναι στο χέρι του επικεφαλής του ΠαΣοΚ να το βγάλει από την ακινησία και να μετατρέψει την δυναμική συμμετοχή των 303 χιλιάδων πολιτών σε κινητική ενέργεια ενός κόμματος το οποίο στέκεται και βλέπει τα τρένα και τις ευκαιρίες να περνούν.
Το πραγματικά μεγάλο στοίχημα του ΠαΣοΚ είναι με όρους εν δυνάμει κυβερνητικού κόμματος, να αγκαλιάσει τους πολίτες των αστικών κέντρων μιας και η επαρχεία ψηφίζει με διαφορετικούς όρους λόγω της διαφορετικής σχέσης βουλευτή και ψηφοφόρου. Αν τα πετύχει αυτά, τότε το ΠαΣοΚ πραγματικά επέστρεψε και ο Νίκος Ανδρουλάκης θα αφήσει το στίγμα του στο κόμμα του. Αν όχι, η κεντροαριστερή φύση απεχθάνεται τα κενά και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πρωτοβουλίες οι οποίες θα ξεπερνάνε το ΠαΣοΚ. Φυσικά πάντα χωρίς να ξεχνάμε πως σε αυτό το εκλογικό δωμάτιο υπάρχει και ο ελέφαντας της λαϊκής δεξίας ο οποίος τονίζει την παρουσία του συνεχώς αλλά για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο ουδείς του δίνει σημασία. Προς το παρόν το ΠαΣοΚ είναι εδώ.
