Σάλο έχει προκαλέσει στη Στουτγκάρδη η όπερα Sancta που έστειλε με ναυτία στο νοσοκομείο 18 θεατές.
Όσα διαδραματίστηκαν πάνω στη σκηνή έκοψαν την ανάσα και έκαναν το στομάχι να «χορεύει» σε φρενήρεις ρυθμούς: Live σεξ, piercing, μεγάλες ποσότητες αίματος (αληθινού και ψεύτικου), γυμνές καλόγριες που έκαναν πατίνι γύρω από έναν κινητό στύλο στη μέση της σκηνής, ένας τοίχος με γυμνά σταυρωμένα σώματα και ένας ομοφυλόφιλος ιερέας που τελεί λειτουργία.
«Το Σάββατο είχαμε οκτώ και την Κυριακή 10 άτομα που χρειάστηκαν περίθαλψη» δήλωσε ο εκπρόσωπος της όπερας, Σεμπάστιαν Έμπλινγκ. Σε τρεις θεατές μάλιστα χρειάστηκε η άμεση επέμβαση γιατρού.
Ωστόσο πριν πάνε να δούνε το έργο είχαν ενημερωθεί ότι η παράσταση περιέχει σεξουαλικές πράξεις, σεξουαλική βία και μεταξύ άλλων, δυνατούς θορύβους. «Εάν έχετε ερωτήσεις, μιλήστε με την υπηρεσία εξυπηρέτησης επισκεπτών» είπε ο Έμπλινγκ. «Και όταν έχετε αμφιβολίες κατά τη διάρκεια της παράστασης, ίσως βοηθήσει να αποστρέψετε το βλέμμα σας».
Παρά το σάλο οι προγραμματισμένες παραστάσεις τόσο στην κρατική όπερα της Στουτγάρδης όσο και στη Volksbühne του Βερολίνου τον Νοέμβριο είναι sold out.
Ποια είναι η Florentina Holzinger
Η 38χρονος αυστριακή χορογράφος Florentina Holzinger είναι γνωστή για τις παραστάσεις που κινούνται στα θολά όρια του χοροθεάτρου και του βαριετέ. Οι γυναίκες που επιλέγονται στον θίασο συνήθως παίζουν γυμνές, κάνουν τατουάζ, αυνανίζονται, καταπίνουν σπαθιά ή ζωγραφίζουν με αίμα και περιττώματα.
«Καλή τεχνική στο χορό για μένα δεν είναι μόνο κάποιος που μπορεί να κάνει ένα τέλειο tendu, αλλά και κάποιος που μπορεί να ουρήσει την κατάλληλη στιγμή», δήλωσε η Holzinger στον Guardian σε συνέντευξή της νωρίτερα φέτος.
Η πρωτότυπη Sancta και οι αντιδράσεις
Η Sancta, η πρώτη απόπειρα της Holzinger στην όπερα, έκανε πρεμιέρα στο κρατικό θέατρο του Mecklenburg στο Schwerin τον Μάιο και βασίζεται στην εξπρεσιονιστική όπερα Sancta Susanna του Paul Hindemith της δεκαετίας του 1920, η οποία έχει τη δική της ιστορία αντιπαράθεσης.
Η πρωτότυπη όπερα του Hindemith αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής καλόγριας η οποία, διεγερμένη από μια ιστορία που της διηγείται μια από τις μεγαλύτερες γυναίκες του μοναστηριού, ανεβαίνει γυμνή στην Αγία Τράπεζα και σκίζει το ιμάτιο από τον κορμό του Χριστού. Μια συνάντηση με μια μεγάλη αράχνη την οδηγεί στο να μετανοήσει για την πράξη της και να παρακαλέσει τις άλλες μοναχές να την κρεμάσουν ζωντανή.
Αρχικά ήταν να κάνει πρεμιέρα στην κρατική όπερα της Στουτγάρδης το 1921, αλλά δεν ανέβηκε μέχρι το 1922 μετά από διαμαρτυρίες για το δήθεν ιερόσυλο περιεχόμενό του.
Αφού η Holzinger έφερε το Sancta στη γενέτειρά της, τη Βιέννη, τον Ιούνιο, επίσκοποι από το Σάλτσμπουργκ και το Ίνσμπρουκ το επέκριναν ως «ασεβή καρικατούρα της ιερής λειτουργίας».
Η Αυστριακή καλλιτέχνιδα είχε υποστηρίξει ότι η όπερά της δεν είχε σκοπό τόσο να χλευάσει την εκκλησία όσο να διερευνήσει τους παραλληλισμούς μεταξύ του συντηρητικού θεσμού από τη μία πλευρά και των kink κοινοτήτων και των υποκουλτούρων BDSM από την άλλη.
