Στο πρώτο πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας μίλησε η συγγραφέας Ερση Σωτηροπούλου με αφορμή την υποψηφιότητά της – ήταν πολύ ψηλά στη λίστα – για το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024.
«Ευχάριστο ξάφνιασμα» η βράβευση Χαν Κανγκ
Αναφερόμενη στην Νοτιοκορεάτισσα Χαν Κανγκ (Han Kang) είπε: «Φέτος ήταν ένα πολύ ευχάριστο ξάφνιασμα διότι βρέθηκε πολύ ψηλά σε αυτά τα προγνωστικά. Τώρα προσωπικά χάρηκα πολύ με τη βράβευση της Χαν Κανγκ-και το ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτές τις λίστες των προγνωστικών-το όνομά της είχε περάσει απαρατήρητο διότι βρισκόταν χαμηλά και αυτό δίνει στα μάτια μου μεγαλύτερη αξία, αν θέλετε στην απόφαση της Σουηδικής Ακαδημίας, διότι το έψαξε, δεν οδηγήθηκε κατευθείαν σε μια επιλογή εκ του ασφαλούς, όπως θα ήταν να επιλέξει και να τιμήσει ένα πολύ γνωστό, ήδη πολυβραβευμένο συγγραφέα. Και εγώ είχα διαβάσει το βιβλίο της «Το Λευκό βιβλίο» το 2016, στα αγγλικά που ήταν για το θάνατο της μητέρας της και ήταν η χρονιά που πέθανε και η δική μου μητέρα και μου είχε κάνει πολύ εντύπωση».
«Τιμητικό και ευχάριστη έκπληξη για μένα»
«Κοιτάξετε, ήταν πολύ τιμητικό και μια ευχάριστη έκπληξη για μένα ότι βρέθηκα τόσο ψηλά στα προγνωστικά, αλλά εδώ δεν το περίμενα. Θέλω να πω, δεν ήμουν εν αναμονή ότι θα χτυπήσει το τηλέφωνο ή θα ανοίξω την πόρτα μου και θα πέσουν οι προβολείς πάνω μου. Είχα μια απόσταση, διότι ξέρω επίσης ότι είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο, ότι παίζουν πολλοί παράγοντες και ταυτόχρονα υπήρχαν μεγάλα ονόματα, σπουδαίοι συγγραφείς», είπε αναφερόμενη στην υποψηφιότητά της και πως την αντιμετώπισε.
Η κυρία Σωτηροπούλου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στην πολιτική λέγοντας: «Ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στους πολιτικούς. Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, έχουν την αίσθηση ότι όποιον και να ψηφίσουν δεν θα αλλάξουν πολλά πράγματα στη ζωή τους προς το καλύτερο, όπως ήταν παλιά».
Μπανάλ το σεξ – Ταμπού η αγάπη
Τέλος, στο ερώτημα «Υπάρχει ζωή χωρίς έρωτα, αλλά και χωρίς σεξ;» η συγγραφέας Έρση Σωτηροπούλου, έδωσε την εξής παρακάτω απάντηση «Σήμερα το σεξ είναι κάτι πολύ μπανάλ. Και το μεγάλο αν θέλετε τώρα κόλλημα, είναι να εκφράσει και να παραδεχτεί κανείς τα αισθήματά του, να πει σ’ αγαπώ. Δεν λέγεται. Και ο καθένας πια προφυλάσσει μια εικόνα και αυτό είναι πραγματικά καταστροφικό σε βάθος χρόνου».
«Εκπαιδευτήκαμε στην αναισθησία στα χρόνια της κρίσης»
Εν συνεχεία, κληθείσα να απαντήσει στην ερώτηση «Μπορεί κανείς τελικά να μην αισθάνεται τίποτα;» η κα Σωτηροπούλου δήλωσε «Αυτό το τίποτα, «Η τέχνη να μην αισθάνεσαι τίποτα», που είναι και ο τίτλος του τελευταίου μου βιβλίου είναι κάτι ακραίο, αλλά μην ξεχνάμε ότι όλοι μας εκπαιδευτήκαμε στην αναισθησία στα χρόνια της κρίσης. Και αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο φυσικό. Με άλλα λόγια, όταν υπάρχει γύρω σου τέτοια δυστυχία, τέτοιες εικόνες σπαρακτικές, ανθρώπων άστεγων, πεινασμένων, θωρακίζεσαι με αδιαφορία και είναι και λίγο ζήτημα επιβίωσης».
«Μπρος η τεχνολογία, πίσω η κοινωνία»
«Όσο η τεχνολογία πάει μπροστά, τόσο η κοινωνία πάει πίσω – Γυρίζουμε σε μια κοινωνία προγενέστερη, πιο αρπακτική», τόνισε προσθέτοντας παράλληλα το εξής «Αυτό που συμβαίνει σήμερα για μένα είναι πολύ ανησυχητικό. Είναι δηλαδή, ότι υπάρχει ένα μεγάλο ρήγμα. Πιο συγκεκριμένα, ενώ η τεχνολογία κάνει ιλιγγιώδη άλματα μπροστά και συνεχώς προοδεύει, από την άλλη μεριά, η κοινωνία πάει προς τα πίσω. Ο κοινωνικός ιστός είναι πολύ αδύναμος. Γυρίζουμε λοιπόν, σε μια κοινωνία προγενέστερη, πιο αρπακτική».
