Η πληγή που άνοιξε σαν σήμερα πριν από ένα χρόνο με την εισβολή της Χαμάς και τη σφαγή στα κιμπούτζ του νότιου Ισραήλ πυορροεί και οι φλόγες του πολέμου εξαπλώνονται στη Μέση Ανατολή καθώς η κυβέρνηση του εβραϊκού κράτους βομβαρδίζει τις συνιστώσες του «άξονα της αντίστασης» σε Γάζα, Λίβανο, Υεμένη ενώ ετοιμάζεται να πλήξει την «πηγή του κακού» στην Τεχεράνη και παζαρεύει με τις ΗΠΑ το μέγεθος του χτυπήματος στο καθεστώς της Τεχεράνης.
Η ημέρα της θλιβερής επετείου σημαδεύτηκε από μια επίθεση της Χαμάς με πυραύλους που έφτασαν μέχρι τα περίχωρα του Τελ Αβίβ και αναχαιτίστηκαν πάνω από μια γειτονιά νότια του διεθνούς αεροδρομίου. Τα θραύσματα που έπεσαν στο Κφαρ Σαμπάντ τραυμάτισαν δυο γυναίκες και προκάλεσαν πυρκαγιές, όμως αυτό που προκαλεί προβληματισμό είναι πως μετά από ένα χρόνο πολέμου οι Παλαιστίνιοι είναι σε θέση να επιχειρούν χτυπήματα υψηλού συμβολισμού μέσα στο Ισραήλ από την ισοπεδωμένη Γάζα. Η ανεπίσημη εξήγηση που δίνουν ισραηλινές πηγές για το βάθος στο οποίο έφτασαν οι πύραυλοι της Χαμάς είναι πως η αεράμυνα τους είναι τώρα προσανατολισμένη για επιθέσεις από άλλες κατευθύνσεις, από το Λίβανο, από το Ιράν, από την Υεμένη.
Ο σημερινός μικρής αποτελεσματικότητας αιφνιδιασμός από τη Χαμάς έγινε ακριβώς ένα χρόνο μετά τον μεγάλο αιφνιδιασμό και το βαρύ πλήγμα που δέχθηκε το Ισραήλ με τη σφαγή 1.200 ανθρώπων και την ομηρία εκατοντάδων. Για όποιον παρακολουθεί στοιχειωδώς τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, η σημερινή επίθεση ήταν απολύτως αναμενόμενο πως θα εκδηλωθεί, πάση θυσία. Είναι άραγε η υποτίμηση του αντιπάλου ή η υπερβολική αυτοπεποίθηση των Ισραηλινών που έφερε αυτά τα αποτελέσματα; Μήπως και τα δύο στοιχεία σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα της Χαμάς (και των άλλων αντιπάλων τους) να σκοτώσουν και να σκοτωθούν;
Η στάση της κυβέρνησης Νετανιάχου
«Μεθυσμένη» από τις στρατιωτικές επιτυχίες στη Γάζα και στο Λίβανο η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου αποκρούει όλες τις μεσολαβητικές πρωτοβουλίες, τις συμβουλές εταίρων και φίλων. Στέλνει διαρκώς ενισχύσεις στο βόρειο μέτωπο για να «εξαλείψει» τη Χεζμπολάχ επιμένοντας ότι δεν αποσκοπεί στη κατοχή του νοτίου Λιβάνου. Όμως επέκτεινε τη ζώνη απομάκρυνσης αμάχων κατά 30 χιλιόμετρα (συνολικά 60χλμ από τα σύνορα) ανεβάζοντας το φυσικό όριο από τον ποταμό Λιτάνι στον ποταμό Αουάλι. Αυτό σημαίνει ότι στη ζώνη των χερσαίων επιχειρήσεων θα μπορούσε να περιληφθεί μετά την Τύρο και η Σιδώνα (ακόμα 30 χιλιόμετρα βορειότερα είναι η Βηρυτός).
Καθώς εντείνει τη στρατιωτική πίεση στο Λίβανο ο Νετανιάχου βρίσκεται σε μια άτυπη διαπραγμάτευση με την Ουάσιγκτον για το εύρος των αντιποίνων του Ισραήλ στην πυραυλική επίθεση που εξαπέλυσε το Ιράν την 1η Οκτωβρίου. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν πρώτα «συμβούλεψε» το Ισραήλ να μην βομβαρδίσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, κατόπιν συνέστησε να μην βομβαρδιστούν ούτε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, αφήνοντας ουσιαστικά απέξω τις στρατιωτικές βάσεις του καθεστώτος. Χωρίς να αποκλείει οποιοδήποτε ενδεχόμενο ο Νετανιάχου καθυστέρησε μερικές ημέρες την επίθεση και τώρα στέλνει στις ΗΠΑ τον υπουργό Άμυνας Γιόαβ Γκάλαντ για συνομιλίες με τον Αμερικανό ομόλογό του.
Η πορεία της διαπραγμάτευσης
Άγνωστο ποια ανταλλάγματα ζητά ο Ισραηλινός πρωθυπουργός και που θα καταλήξει – αν καταλήξει κάπου- η διαπραγμάτευση, αν και ο Νετανιάχου δηλώνει ότι στόχος του είναι μια «νέα πραγματικότητα» στη Μέση Ανατολή. Εξάλλου η αναγγελία του ταξιδιού Γκάλαντ στις ΗΠΑ μπορεί να είναι στάχτη στα μάτια των Ιρανών και η ισραηλινή επίθεση να εκδηλωθεί ανά πάσα στιγμή.
Το ισραηλινό πλήγμα προεξοφλείται από τους αναλυτές, το ίδιο και η ανταπάντηση της Τεχεράνης. Μήπως το Ισραήλ του Νετανιάχου υπερεκτιμά τις δυνάμεις του και υποτιμά πάλι εκείνες των αντιπάλων του; Πάντως είναι προφανές ότι ο Νετανιάχου προεξοφλεί τη στήριξη των ΗΠΑ για πολλούς λόγους, πόσο μάλλον όταν απομένει λιγότερο από μήνας για τις αμφίρροπες προεδρικές εκλογές. Το τελευταίο που θα ήθελαν τώρα ο Τζο Μπάιντεν και η υποψήφια των Δημοκρατικών Κάμαλα Χάρις είναι ένας γενικευμένος πόλεμος στη Μέση Ανατολή που θα έβαζε φωτιά -εκτός των άλλων- στις τσέπες των Αμερικανών ψηφοφόρων. Στο αντίπαλο στρατόπεδο ο Ντόναλντ Τραμπ όχι μόνο δεν έχει καμία αντίρρηση να βομβαρδιστούν τα πυρηνικά εργοστάσια του Ιράν αλλά προτρέπει το Ισραήλ να τα χτυπήσει πριν το ισλαμικό καθεστώς αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Το πόσο «μη γενικευμένος» θα είναι ένας πόλεμος αν οι Ισραηλινοί βομβαρδίσουν «μόνο ιρανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις» μένει να αποδειχθεί.
Στα 2 εκατομμύρια των Παλαιστινίων της Γάζας και των 3 εκατομμυρίων της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, στα σχεδόν 10 εκατομμύρια του ισραηλινού πληθυσμού και στα 6 εκατομμύρια του λιβανέζικου που ζουν μέσα στον πόλεμο, στους λαούς της Συρίας, του Ιράκ και της Υεμένης που ζουν χρόνια τώρα μέσα στους εμφύλιους πολέμους, έχουν προστεθεί από το βράδυ της περασμένης Τρίτης πάνω από 90 εκατομμύρια Ιρανών που κυριολεκτικά δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει.
