Κλισέ και τετριμμένο, αλλά -είτε μια εβδομάδα πριν είτε μια εβδομάδα μετά- το ποτάμι πίσω δεν γυρίζει. Ούτε η μετάθεση της έναρξης του εκτάκτου Συνεδρίου από την 1η στις 8 Νοεμβρίου ματαιώνει τη (νέα και μεγάλη) διάσπαση που παραμονεύει στον ΣΥΡΙΖΑ.

«Οι δρόμοι μας χωρίζουν εδώ» ομολόγησε -εν εξάλλω- η Θεοδώρα Τζάκρη σε μια αποστροφή της ομιλίας της ενώπιων των μελών της Κεντρικής Επιτροπής, η συνεδρίαση της οποίας άρχισε λίγο μετά τις 12:00 και έληξε γύρω στις 18:30. Μολονότι η βουλεύτρια Πέλλας μιλούσε για τα «οργανωτικά» ζητήματα, είχε ουσιαστικά προσδιορίσει το μορφολογικό καθεστώς και την ανθρωπογεωγραφία της παράταξης όταν πια θα έχουν πέσει οι τίτλοι τέλους.

Ο χώρος που δεν βρέθηκε και ο χρόνος που απομένει

Όλοι δεν χωρούν. Ούτε όμως και θέλουν να στριμωχτούν για να βολευτούν όσοι περισσότεροι γίνεται. Δεν εξαρτάται από το μέγεθος του γηπέδου που θα διεξαχθεί το Συνέδριο η διάθεση για συνύπαρξη στα ίδια τετραγωνικά μέτρα. Τι στο κλειστό του Περιστερίου τι αλλού με αποκλειστικά φυσική παρουσία ή υβριδική μορφή, αλλά όχι το Τάε Κβον Ντο που δεν είναι διαθέσιμο, η κατάληξη της ιστορίας μοιάζει προδιαγεγραμμένη. Η παγιωμένη αντίληψη δεν μακιγιάρεται εφεξής.

«Μέχρι και στο αεροδρόμιο ψάξαμε για χώρο, αλλά ήταν κι εκεί κλεισμένα» ανέφερε μεγαλοστέλεχος για το «επίδικο» -όπως εξελίχθηκε- της συνεδρίασης δεδομένου πως έφερε στην έξοδο (από την αίθουσα για την ώρα) όσους διαφωνούσαν με τις μεταβολές στο καλεντάρι που εισηγήθηκε εκτάκτως το πρωί η Πολιτική Γραμματεία εξαιτίας έλλειψης επαρκούς χώρου. Στην πράξη, εδώ ή εκεί, δεν θ’ άλλαζε κάτι.

Μαζικές αποχωρήσεις από νωρίς

Ενδεχομένως θα ήταν προτιμότερο στην Κουμουνδούρου να ψάχνουν αποκλειστικά για ρινγκ. Ο αγώνας είναι καθαρά πυγμαχικός και τα εκατέρωθεν χτυπήματα ανελέητα. Ενίοτε κάτω από τη μέση κι όποιος αντέξει – αν αντέξει. Στόχος το νοκ άουτ.

«Καταρράκωσαν τις διαδικασίες, τσαλαπάτησαν το καταστατικό» φώναξε μέλος της ΚΕ που έβγαινε από την πίσω πόρτα της αίθουσας μαζί με μια παρέα 25-30 ατόμων. Ήταν οι περισσότεροι εξ όσων είχαν βρεθεί στο ξενοδοχείο του Μεταξουργείου για να εκπροσωπήσουν το «μπλοκ» του απόντος Στέφανου Κασσελάκη, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πάντως ότι θα ήταν ανέφικτο να κερδίσουν οτιδήποτε όπως ήταν διαμορφωμένοι οι συσχετισμοί.

«Ποιος θα μας κάνει ζύμωση; Ο Πολάκης;»

Ούτε όμως θ’ άφηναν άλλον να φανεί πως κέρδισε άνευ μάχης. Ιδίως από τη στιγμή που πίστευαν πως οι δικαιολογίες είναι προσχηματικές για να ελεγχθεί εν τέλει η σύνθεση του Συνεδρίου – όχι όπως τον Φλεβάρη που ξέφυγε η κατάσταση. Και γι’ αυτό αντέδρασαν ομαδικά όταν προτάθηκε να δοθεί πρώτα ο λόγος στους υποψήφιους προέδρους, επιμένοντας πως ανακήρυξή τους δεν έχει υπάρξει ακόμη. Μόλις ο Παύλος Πολάκης ανέβηκε στο βήμα, έφυγαν κάμποσοι, αγνοώντας τον επιδεικτικά.

«Ποιος θα μας κάνει ζύμωση; Ο Πολάκης;» αναρωτιόταν ειρωνικά μέλος της ΚΕ, ενόσω ο (πρώην βουλευτής) Θανάσης Οικονόμου ενημέρωνε, διακωμωδώντας τη συνθήκη που είχε δημιουργηθεί, πως κατέθεσε κι αυτός υποψηφιότητα. Μόνο και μόνο για να λάβει τον λόγο πριν από άλλους.

«Κάνουν μαθήματα σε μας, τους πραγματικούς ΣΥΡΙΖαίους» ξεστόμιζε μια γυναίκα με θυμηδία. Δεν κρυβόταν ο υφέρπων εκνευρισμός στην ατμόσφαιρα.

«Ούτε καν θαλαμοφύλακας ο Κασσελάκης»

Ήταν αναπόφευκτο έτσι να μην ακούσουν: αφενός τον Απόστολο Γκλέτσο, καμαρώνοντας για τις 32 υπογραφές που είχε συλλέξει, να λέει ως υποψήφιος πρόεδρος πως «εμείς φταίμε για το ότι κάναμε τον Κασσελάκη στρατηγό στη μάχη ενώ δεν έχει κάνει ούτε θαλαμοφύλακας». Αφετέρου τον Νικόλα Φαραντούρη, που με 34 υπογραφές επισημοποίησε κι αυτός την υποψηφιότητά του, σταχυολογώντας έκτοτε δέκα βασικούς άξονες της επόμενης ημέρας.

Εκτός αίθουσας και με τον αυτοέλεγχο που τον διακρίνει ο Θάνος Μωραΐτης είχε αναλάβει να ηρεμήσει την εξαγριωμένη μάζα, αλλά και ταυτόχρονα να την οργανώσει πιο συντονισμένα. Τους μάζεψε σε μια γωνιά, τους ρώτησε αν έχουν αποφασίσει ν’ αποχωρήσουν ομαδικά κι αφού έλαβε καταφατική απάντηση, μετέφερε το σύνθημα πως «από σήμερα το απόγευμα έχουμε αγώνα – όχι από αύριο».

Αργότερα θα έλεγε στους δημοσιογράφους πως «είναι ξεκάθαρο ότι κάποιοι φοβούνται τα μέλη, φοβούνται την κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ κι αυτό που οργάνωσαν ήταν μια μεθόδευση αναβολής του Συνεδρίου».

Το «beef» Τζάκρη – Γεροβασίλη στην Κεντρική Επιτροπή 

Ήδη η Θ. Τζάκρη είχε ενημερώσει για την υποβολή επίσημης υποψηφιότητας από τον Στ. Κασσελάκη συνοδευόμενη από 87 («συμβολικές» όπως χαρακτηρίστηκαν) υπογραφές και μια 15σελιδη δήλωση πόθεν έσχες (που μαζί με τα υπόλοιπα των ανταγωνιστών του θα δημοσιευτεί στο isyriza).

«Έχει μόνο ονοματεπώνυμα η λίστα κι όχι υπογραφές» σημείωνε σε πηγαδάκι έμπειρο στέλεχος του κόμματος. Την ίδια ώρα, συμπτωματικά, η Όλγα Γεροβασίλη διατύπωνε από το βήμα την άποψη πως «δεν υπάρχουν υποψήφιοι πρόεδροι δια αντιπροσώπων», καλώντας παράλληλα την Θ. Τζάκρη ν’ ανακαλέσει «όσα προσβλητικά έως υβριστικά εκστόμισε» για τη «χειρότερη εκδοχή μιας μικρής και ανήμπορης Αριστεράς».

Η αντιπρόεδρος της Βουλής θέλησε να υπενθυμίσει προς πάσα κατεύθυνση «όποιος δεν σέβεται τις δημοκρατικές αποφάσεις της πλειοψηφίας δεν μιλάει για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για ένα άλλο κόμμα».

Ανάκληση δεν υπήρξε φυσικά, γιατί και οι λέξεις ήταν τεχνηέντως διαλεγμένες. Αντιθέτως ξέσπασαν διαδοχικές καταγγελίες για καταστρατήγηση των όσων ορίζονται από το κόμμα και ομαδική απόπειρα παρεμπόδισης των εξελίξεων.

Φαντάζονταν πως θα επανέλθει, άλλωστε, και η προ δεκαπενθημέρου πρόταση του Δημ. Χατζησωκράτη για αποσύνθεση της εκλογής προέδρου με την αντίστοιχη της νέας Κεντρικής Επιτροπής. Όπως κι έγινε. Άλλη μια «αιτία πολέμου» για όσους έβλεπαν πίσω από την εν λόγω πρωτοβουλία την προσπάθεια ελέγχου ενός ολόκληρου οργάνου για «να μπορούν να ρίχνουν τον Κασσελάκη όποτε θέλουν» όπως ακούστηκε σε μια από τις πολλές συζητήσεις των «συμμάχων» του.

Πώς σχολιάστηκε η απειλή διαγραφής του Κασσελάκη

Είναι μια πραγματικότητα πως η μαζική έξοδος ηρέμησε κατά πολύ τα πνεύματα στην μισοάδεια πλέον αίθουσα με τα πάρα πολλά κενά καθίσματα κι ευνόησε την απρόσκοπτη πρόοδο των διαδικασιών δίχως επιπλέον αντιδράσεις. Κραυγές δεν υπήρχαν και οι φωνητικές χορδές είχαν βρει πάλι την κανονική θέση τους. «Ωραία ησυχία επικρατεί» παρατήρηση κομματικό στέλεχος.

Ειδάλλως θα είχε χυθεί «φρέσκο αίμα» όταν ο Γιάννης Μπουλέκος από τη μία και οι Θανάσης Θεοχαρόπουλος – Κώστας Ζαχαριάδης από την άλλη έθεσαν θέμα καταδίκης (και όχι μόνο) της αναφοράς Κασσελάκη μέσα από το προ διημέρου βίντεο του σε «συνιστώσα διαπλοκής». Σχεδόν ταυτόχρονα διέρρεε και το αίτημα παραπομπής του καθαιρεθέντος προέδρου στην Επιτροπή Δεοντολογίας με το ερώτημα της διαγραφής του από τον σκηνοθέτη/μέλος της ΚΕ Θέμη Μουμουλίδη. «Όποιος βλάπτει το ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει θέση σε αυτόν» πρότεινε ο πρώην βουλευτής.

Η επιστολή είχε φτάσει στην Κουμουνδούρου την Τρίτη 1η Οκτωβρίου, πριν από τέσσερις ημέρες. Παρόλα αυτά συνδέθηκε -όπως σχολιάστηκε από γνωρίζοντες- με την εκ των υστέρων προσπάθεια να στριμωχτεί στη γωνιά του ρινγκ ο Στ. Κασσελάκης και να νιώσει την ασφυκτική πίεση της άλλης πλευράς πριν από τον επόμενο γύρο.

Η πρόταση ενσωματώθηκε στην πολιτική απόφαση της ΚΕ αλλά μόνο ως προς το σκέλος της καταδίκης και δεν συζητήθηκε περαιτέρω.

Ούτως ή άλλως άλλο μέτωπο ήταν το ενεργό. Η επιστροφή της Νίνας Κασιμάτη που προσήλθε αυτοβούλως για ν’ αντιταχθεί στην έγκριση, όπως εδώ και εβδομάδες, στην πρόταση Χατζησωκράτη προκάλεσε αναζωπύρωση. Τέτοια που, όπως μάθαμε, λίγο έλειψε να προκληθεί κάποιο σοβαρό επεισόδιο.

Η ίδια η βουλεύτρια Β’ Πειραιά ζήτησε τον λόγο προκειμένου να στηρίξει την καταστατική εκλογή προέδρου-ΚΕ και οι τόνοι ανέβηκαν, προτού εν τέλει καταθέσει την άποψή της και με δώδεκα μέλη συνολικά καταψηφίσουν. «Εγώ δεν εκπροσωπώ κανέναν, είμαι η Νίνα» θα απαντούσε αμέσως μετά, θέτοντας τα όρια που η ίδια έχει επιλέξει να βάλει.

Το χάσμα και η επιβίωση

Ακόμη και η μικρή αυτή μειοψηφία κατάδειξε ότι το χάσμα εντός ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστιο και αγεφύρωτο. Όσο κι αν ο Νίκος Παππάς επέμεινε άλλη μια φορά πως στόχος είναι η «ενότητα», η «ηρεμία» και το «debate». Όσο κι αν ο Νικόλας Φαραντούρης μίλησε για «συσπείρωση». Όσο κι αν ο Παύλος Πολάκης έθεσε «πολιτικές γραμμές» και «όραμα».

Συνεργάτες του Στέφανου Κασσελάκη θ’ απαντούσαν συνολικά το βράδυ του Σαββάτου πως «ό,τι και να σκαρφιστούν, ό,τι και να μεθοδεύσουν οι υποστηρικτές του χθες, κανένα εμπόδιο δεν θα τον σταματήσει. Όσα προσκόμματα και να βάλουν, η επιθυμία για έναν σύγχρονο ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο δυνατή». Βρίσκεται κι αυτός στα χαρακώματα παρά τα διαλείμματα για μια θεατρική παράσταση.

«Είναι θέμα επιβίωσης» αναγνώρισε με κυνικότητα ο Σωκράτης Φάμελλος, κάνοντας λόγο για «απαξίωση» και εμμέσως πλην σαφώς προϊδέασε για το τι διαφαίνεται πως θα μεσολαβήσει τον μήνα που ακολουθεί ως το συνέδριο με ενδιάμεσο σταθμό τις εκλογές για όσους θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής και λόγου στο ανώτατο όργανο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει, το δίχως άλλο, να κινείται μεταξύ σφύρας και άκμονος…