Ομιλία σε συγκέντρωση στο Περιστέρι πραγματοποίησε ο Μιχάλης Κατρίνης, κατά τη διάρκεια της οποίας τόνισε με εμφατικό τρόπο πως θέλει να είναι η επιλογή των δημοκρατικών πολιτών και όχι των εξωθεσμικών κέντρων και των συμφερόντων.

«Την Κυριακή για πρώτη φορά η ψήφος των δημοκρατικών πολιτών αποκτά τόσο μεγάλη σημασία. Θα σηματοδοτήσει αν το ΠαΣοΚ θα συνεχίσει να είναι ένα μικρό κόμμα με αναιμικά χαρακτηριστικά ή ακόμα χειρότερα αν θα μετατραπεί σε κυβερνητικό δεκανίκι για να συνεχίσει να είναι Πρωθυπουργός ο κ. Μητσοτάκης ή τελικά θα διεκδικήσει ρόλο πρωταγωνιστή με ανοιχτές πρωτοβουλίες για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Παράταξης.

Είναι στο χέρι σας να δώσετε δύναμη σε καθαρά πρόσωπα με καθαρές θέσεις», είπε ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠαΣοΚ.

Ανέφερε ότι «η χώρα βυθίζεται σε μια μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση, ενώ κυριαρχεί η βία. Όχι μόνο σε συμπεριφορές μέσα στην κοινωνία, στα σχολεία, στα γήπεδα, στην καθημερινότητα.

Βία όμως είναι και οι πολιτικές επιλογές που στέλνουν στο περιθώριο τους ανθρώπους».

Ο κ. Κατρίνης επισήμανε ότι ήταν ο πρώτος που μίλησε για παρεμβάσεις, όπως:

  • η μείωση του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής.
  • η επαναφορά του ΕΚΑΣ.
  • η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς σε 670.000 συνταξιούχους
  • για ένα νέο πλαίσιο ρύθμισης οφειλών σε 120 και 240 δόσεις.
  • για την προστασία της κύριας κατοικίας, για τους εγγυητές δανείων και για τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο

«Αυτές είναι καθαρές θέσεις από ένα καθαρό πρόσωπο. Από ένα Βουλευτή επαρχίας που δεν ανέχονται κάποιοι να είναι υποψήφιος Πρόεδρος του ΠαΣοΚ γιατί τους χαλάει τη σούπα», σημείωσε.

Ο Μιχάλης Κατρίνης τόνισε επίσης ότι: «Κάποιοι μας λένε ότι επειδή θα εκλεγούν Πρόεδροι του ΠαΣοΚ, αυτομάτως θα γίνουν και Πρωθυπουργοί και θα νικήσουν τον κ. Μητσοτάκη. Τα ίδια, πάνω κάτω, έλεγε και ο κ. Κασελάκης στον ΣΥΡΙΖΑ και είδαμε ποια ήταν τα αποτελέσματα. Τι δεν λένε όλοι αυτοί;

Πώς και αν θα κάνουν αντιπολίτευση στον κ. Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία. Γιατί σε πρώτη φάση, αυτό είναι το ζητούμενο.

Δεν μπορούν να κάνουν αντιπολίτευση αυτοί που ήταν απόντες, αυτοί που φοβούνται να μιλήσουν, αυτοί που δεν ζουν την αγωνία και τον παλμό των ανθρώπων της καθημερινότητας».