Το τελευταίο γεύμα του Μαρσέλους Γουίλιαμς (Marcellus Williams) ήταν φτερούγες κοτόπουλου και ψιλοκομμένες τηγανητές πατάτες. Νωρίτερα το πρωί της Τρίτης είχε εξομολογηθεί επί 90 λεπτά στον ιμάμη που τον επισκέφθηκε στη φυλακή Bonne Terre. Μέχρι τις 16:45 οι συνήγοροι πάλευαν για την αναστολή εκτέλεσης της θανατικής ποινής του.
Στις 18:00 ο γενικός εισαγγελέας του Μιζούρι ειδοποίησε το αρμόδιο τμήμα του σωφρονιστικού ιδρύματος πως κάθε νομική απόπειρα είχε καταρριφθεί. Ένα λεπτό αργότερα του χορηγήθηκε η θανατηφόρα ένεση. Στις 18:10 ο Μαρσέλους Γουίλιαμς ήταν νεκρός. Η εκτέλεση έλαβε χώρα παρουσία του γιου του που παρακολουθούσε τη διαδικασία.
Ο Γουίλιαμς δήλωνε αθώος για 25 χρόνια
Ο Μαρσέλους Γουίλιαμς είχε καταδικαστεί σε θάνατο το 2001 για τη δολοφονία της δημοσιογράφου Φελίσια Γκέιλ (Felicia Gayle). Στο μεσοδιάστημα η εκτέλεση είχε αναβληθεί δύο φορές εξαιτίας έλλειψης επαρκών στοιχείων. Για 25 χρόνια ο -56χρονος σήμερα- θανατοποινίτης υποστήριζε την αθωότητά του.
Η 42χρονη γυναίκα είχε εντοπιστεί νεκρή από τον ακτινολόγο σύζυγό της την 11η Αυγούστου του 1998. Είχε δεχθεί 43 χτυπήματα (τα 7 θανατηφόρα) από χασαπομάχαιρο που είχε στην κουζίνα του σπιτιού της, σε προάστιο του Σεντ Λούις.
Εξ αρχής υιοθετήθηκε η εκδοχή της διάρρηξης, διότι από το διαμέρισμά της στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι έλειπαν διάφορα προσωπικά αντικείμενα του ζευγαριού. Μεταξύ αυτών και ο φορητός υπολογιστής του συζύγου της.
Μετά από έρευνες μηνών που δεν απέδωσαν καρπούς, η οικογένεια του θύματος ανακοίνωσε την αμοιβή 10.000 δολαρίων για πληροφορίες που θα οδηγούσαν στη σύλληψη του δράστη. Δύο άτομα εμφανίστηκαν αυτοβούλως στις Αρχές. Ήταν η σύντροφος και ο πρώην συγκρατούμενος του Γουίλιαμς, ο οποίος σε άλλη περίσταση είχε συλληφθεί για ληστεία σε κατάστημα με ντόνατς. Υποστήριξαν πως τούς είχε εξομολογηθεί το έγκλημα.
Τα «έωλα» στοιχεία της καταδίκης
Ο Γουίλιαμς συνελήφθη και οδηγήθηκε σε δίκη. Τον Αύγουστο του 2001 και μετά από κατάθεση 22 μαρτύρων καταδικάστηκε σε θάνατο από τον δικαστή της περιφέρειας του Σεντ Λούις. Κάποιος εξ αυτών υποστήριξε πως ο Γουίλιαμς τού πούλησε τον υπολογιστεί που είχε κλέψει από το τόπο του φονικού.
Έκτοτε άρχισε ένας αδιάκοπος αγώνας, με τη συνδρομή των δικηγόρων του κι άλλων οργανώσεων, για την ανατροπή της απόφασης και της αθώωσής του. Αποδεικτικά στοιχεία που να οδηγούν με βεβαιότητα στο συμπέρασμα πως ο Γουίλιαμς είχε πάει στο διαμέρισμα της Γκέιλ δεν βρέθηκαν. Ούτε γενετικό υλικό που να τον συνδέει με τον φόνο. Τα αποτυπώματα στο μαχαίρι είχαν αλλοιωθεί.
Το 2015 και το 2017 επιτεύχθηκε η αναβολή της εκτέλεσης. Ζητήθηκε επανηλλειμμένως επανεξέταση του φακέλου. Οι αμφιβολίες διαρκώς αυξάνονταν. Ειπώθηκε πως ένας εκ των ενόρκων ήταν εξ αρχής αρνητικά διακείμενος μόνο και μόνο επειδή ο Γουίλιαμς ήταν μαύρος.
Ο νέος κυβερνήτης ανέλαβε δράση
Η εκλογή νέου κυβερνήτη στο Μιζούρι και η ανάληψη της εξουσίας από τον ρεπουμπλικάνο Μάικ Πάρσον επέδρασαν καταλυτικά στην τροπή της υπόθεσης. Πίεσε εξ αρχής για την εκτέλεση της θανατικής ποινής, υιοθετώντας -άκριτα- πως ο Γουίλιαμς είχε ήδη κριθεί ένοχος. Είχε το δικαίωμα της χάρης, αλλά δεν το ενεργοποίησε. Παράλληλα διέλυσε το αρμόδιο σχήμα που είχε δώσει παράταση 6ετίας και διόρισε νέο.
Στις 21 Αυγούστου του 2024 και σε μια απέλπιδα προσπάθεια να γλιτώσει τη θανατηφόρα ένεση, ο Γουίλιαμς πήρε την απόφαση να συμβιβαστεί. Αποδέχθηκε την πρόταση να δηλώσει ένοχος για τη δολοφονία της Γκέιλ με την προϋπόθεση πως η ποινή του θα μετατραπεί σε ισόβια κάθειρξη άνευ δυνατότητας αποφυλάκισης υπό όρους. Τη συμφωνία υπέγραψε και η οικογένεια του θύματος, ζητώντας να μην προχωρήσει η διαδικασία της εκτέλεσης. Στο ίδιο συναίνεσαν και οι ένορκοι.
Ο γενικός εισαγγελέας της πολιτείας, Άντριου Μπέιλι, μπλόκαρε τη συμφωνία αυτή και η διαδικασία εισήλθε στο τελικό στάδιό της. Το Ανώτατο Δικαστήριο, που συνεδρίασε επ’ αυτού, δεν δικαιολόγησε την απόφαση του.
«Τίποτα δεν μ’ έκανε να πιστέψω στην αθωότητά του»
«Ο κ. Ο Ουίλιαμς εξάντλησε τη δίκαιη διαδικασία και κάθε δικαστική οδό, συμπεριλαμβανομένων πάνω από δεκαπέντε ακροάσεων με τις οποίες επιχειρήθηκε να υποστηριχθεί η αθωότητά του και να ανατραπεί η καταδίκη του», δήλωσε ο Πάρσον μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Μιζούρι.
«Κανένα δικαστήριο δεν εντόπισε ποτέ βάση στους ισχυρισμούς αθωότητας του κ. Ουίλιαμς. Στο τέλος της ημέρας, η ετυμηγορία της ενοχής του και η θανατική του ποινή επικυρώθηκαν. Τίποτα από τα πραγματικά γεγονότα αυτής της υπόθεσης δεν με έκανε να πιστέψω στην αθωότητα του κ. Ουίλιαμς, ως εκ τούτου η τιμωρία του κ. Ουίλιαμς θα εκτελεστεί όπως διατάχθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο» συμπλήρωσε.
«Ελπίζουμε ότι ο θάνατός του θα βάλει τέλος σε μια υπόθεση που μαραζώνει για δεκαετίες, μετατρέποντας ξανά σε θύματα τους οικείους της Γκέιλ» κατέληξε ο κυβερνήτης Πάρσον.
Ως την τελευταία στιγμή της ζωής του ο Γουίλιαμς δεν έπαψε να υπερασπίζεται τον εαυτό του. «Ενώ παραδεχόταν πρόθυμα τα λάθη που είχε κάνει σε όλη τη ζωή του, ποτέ δεν αμφιταλαντεύτηκε αν είναι αθώος για το έγκλημα για το οποίο θανατώθηκε» ανέφερε ένας εκ των δικηγόρων του μετά την εκτέλεση.
«Μολονότι είμαστε συντετριμμένοι με τη δυσπιστία του κράτους απέναντι σ’ έναν αθώο, παρηγορούμαστε από το γεγονός πως έφυγε ειρηνικά».