Χορταστικό ήταν το debate. Βέβαια δεν ακούσαμε κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει. Ίσως μάλιστα, μεγαλύτερο ενδιαφέρον κι από τις απαντήσεις που δόθηκαν ή δεν δόθηκαν, να είχε η δυναμική και η χημεία μεταξύ των υποψηφίων. Σε επίπεδο διαδικασίας δύσκολα κατάφερνε κανείς να παρακολουθήσει και να αντιληφθεί τη δομή, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των δύο εξαιρετικών συναδέλφων. Να πιστώσουμε όμως στους υποψηφίους ότι πέτυχαν μια ζωντανή αναμέτρηση, με ενδιαφέρουσες και ενίοτε φαρμακερές ατάκες.

Στο δια ταύτα τώρα και πριν προλάβουν τα επιτελεία να δηλώσουν όλα θρίαμβο:

Μεγάλος νικητής δεν υπήρξε. Κανένας από τους έξι δεν σάρωσε.

Κρατώντας αλφαβητική σειρά:

Ο κ. Ανδρουλάκης εμφανίστηκε με την άνεση του έμπειρου στην ηγεσία και ήταν παραπάνω από φανερό ότι έκανε μεγάλη προσπάθεια να χαμογελάσει λίγο περισσότερο από το «καθόλου» που του χρεώνουν συχνά.

Ο κ. Γερουλάνος έδωσε ωραία τετ α τετ στις απευθείας ερωτήσεις του, ενώ φαίνεται και στα social media να απέσπασε κατά κύριο λόγο θετικά σχόλια, αν και κάποιες από τις απαντήσεις του ήταν δυσνόητες.

Η κ. Γιαννακοπούλου μπήκε επιθετικά και διατήρησε την ετοιμοπόλεμη διάθεσή της έναντι του Νίκου Ανδρουλάκη μέχρι τέλους, με συνέπεια στις θέσεις που εξέφραζε και πριν από την προεκλογική μάχη.

Η κ. Διαμαντοπούλου έβαλε σύγχρονη ατζέντα με συγκροτημένο λόγο, δεν κατάφερε όμως να αποφύγει τον εκνευρισμό όταν μπήκε σε θέση άμυνας για όσα της χρεώνουν οι ανθυποψήφιοί της ότι δεν είπε για Τέμπη και υποκλοπές.

Δεν ήταν μια καλή βραδιά για τον Χάρη Δούκα. Ίσως βέβαια να είχαν καλλιεργηθεί και μεγάλες προσδοκίες μιας και ήταν ένα debate που του άνοιξε την πόρτα του Δημαρχείου της Αθήνας.

Ο κ. Κατρίνης επέλεξε να δώσει έμφαση στην προσωπική του διαδρομή και στο αφήγημα του πατριωτικού ΠαΣοΚ, ενώ κατάφερε να στριμώξει τον κ.Δούκα με την τελευταία του παρέμβαση για τους δύο ρόλους σε Χαριλάου Τρικούπη και Πλατεία Κοτζιά.

Και καθώς το debate παραμέρισε για λίγο τον παραπολιτικό θόρυβο που παράγει συστηματικά τους τελευταίους μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν παράλειψη να μην αναγνωρίσει κανείς στο ΠαΣοΚ και κάτι ακόμα: Την ικανότητα, παρά τις όποιες τριβές, να κινείται συντεταγμένα σε διαδικασίες. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε μια ανάλογη διαδικασία σε ένα μήνα εν όψει των εκλογών στην Κουμουνδούρου. Ωραίο ήταν το debate.