Δεν έχουν τέλος τα περιστατικά βίας μεταξύ ανηλίκων. Τελευταίο θύμα μία 14χρονη στη Γλυφάδα, που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από περισσότερα από 20 άτομα, με τον ιατροδικαστή να σοκάρεται από την έκταση των χτυπημάτων.
«Ο ιατροδικαστής όταν είδε την 14χρονη έπαθε την πλάκα του», λέει, μιλώντας στο MEGA ο ειδικός αστυνομικός αναλυτής Σταύρος Μπαλάσκας.
«Τόσα πολλά χτυπήματα από 25 με 30 παιδιά που είχαν πέσει πάνω της και τη δέρναν ανηλεώς επηρεασμένα από δύο κοπέλες. Τα λάθη που της προσάπτουν αυτές οι δύο οι οποίες ξεκίνησαν και παρότρυναν και τους άλλους, είναι ότι είναι πολύ όμορφη, πρώτη μαθήτρια και ότι είναι και απουσιολόγος».
«Το μένος ήρθε από ζήλια. Τη ζήλευαν πάρα πολύ, παρότρυναν και άλλους, οι άλλες είδαν χαβαλέ, μπήκαν μέσα και άρχισαν κλωτσιές, μπουνιές στο κεφάλι, βγάλσιμο τα ρούχα, την άφησαν με τα εσώρουχα. Αυτά όλα έγιναν από τη ζήλια δύο συμμαθητριών» ανέφερε.
«Το κινηματογραφούσαν, ήταν από πάνω με τα κινητά. Ο ιατροδικαστής φρίκαρε, έχει πολλά χτυπήματα. Δεν βρήκε ένα μικρό σημείο στο σώμα της που να μην έχει μελανιά. (…) Έχουν γίνει προσαγωγές και τώρα θα κλείσει η προανάκριση για να περάσουν και στη σύλληψη των γονέων».
Μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί δύο ανήλικες και οι γονείς τους.
Θεραπευτικά και αναμορφωτικά μέτρα
Αναφερόμενη στο περιστατικό η δικηγόρος Εβίτα Βαρελά επισήμανε τον σημαντικό ρόλο των γονέων.
«Μιλάμε για 14χρονα οπότε φαντάζομαι ότι τα αδικήματα που θα αποδοθούν θα αφορούν σωματικές βλάβες, μπορεί να χαρακτηριστεί και ως επικίνδυνη. Θα μιλάμε για πλημμεληματικού χαρακτήρα πράξεις. Το ζήτημα της έκτισης κάποιας ποινής σε αυτήν την περίπτωση το αποκλείω, είναι πολύ μικρά σε ηλικία τα κορίτσια. Θα πρέπει να εξεταστούν θεραπευτικά και αναμορφωτικά μέτρα» είπε.
Η κ. Βαρελά επισήμαινε τον ρόλο των γονέων σε αυτές τις περιπτώσεις. «Θα τους αποδοθεί η κατηγορία της παραμέλησης εποπτείας ανηλίκου αλλά το θέμα είναι πολύ πιο μεγάλο. Υπάρχει μια εξοικείωση στη βία που αδιαμφησβήτητα έχει να κάνει με το γεγονός της μουσικής αυτής που έχει γίνει ένας ύμνος στη βία. Μπορεί η τραπ να είναι ενδιαφέρουσα αλλά τελικά είναι ένας ύμνος στη βία και εξοικείωση», καταλήγει.
