O Παύλος Παυλίδης ετοιμάζεται να κλείσει τον κύκλο της καλοκαιρινής του περιοδείας, με μια μεγάλη συναυλία στον Λυκαβηττό, τη Δεύτερα, 23 Σεπτεμβρίου (εισιτήρια εδώ).
Πριν το κάνει αυτό ήρθε στο «ΒΗΜΑ» και μίλησε με τον Γιάννη Θ. Διαμαντή για τον πρώτο δίσκο που θυμάται να θαυμάζει, για το πώς τα Ξύλινα Σπαθιά έμαθαν ότι έχουν κοινό αλλά και για το πως αποφάσισαν το τέλος τους.
Μέσα σ’ ένα από τα ιστορικότερα δισκάδικα της Αθήνας, περικυκλωμένος από στίχους και μελωδίες, ο Παυλίδης αναφέρθηκε στην παράτολμη απόφασή του να τα αλλάξει όλα και να ακολουθήσει έναν εντελώς διαφορετικό μουσικό δρόμο, καθώς και για την ανάγκη του να φτιάχνει μουσική, να πειράζει τον ήχο του και να δημιουργεί νέες συνεργασίες.
Μια μουσική διαδρομή τριών και πλέον δεκαετιών, με εκατοντάδες live και αμέτρητες ιστορίες, χωρά, όσο είναι εφικτό, στο παρακάτω βίντεο που δίνει και την απάντηση σε ένα από τα πιο πρόσφατα μα ήδη δημοφιλή «αυλιδικά» trivia: «Τι πραγματικά φώναξε η κυρία μετά την live εκτέλεση του »ΓΚΩΓΚΕΝ»»;
Δείτε παρακάτω το βίντεο:
