Σε μια ακόμα κινηματογραφική εβδομάδα φορτωμένη με ταινίες (10 πρώτης προβολής, δύο επανεκδόσεις), ο διαχωρισμός εκείνων που ξεχωρίζουν και συνιστούμε ανεπιφύλακτα είναι εύκολος. Χαρακτηριστικό κάποιων η πυγμή της γυναίκας!
Βαθμολογία
5: εξαιρετική
4: πολύ καλή
3: καλή
2: ενδιαφέρουσα
1: μέτρια
0: απαράδεκτη
Η πλεξούδα (The braid)
Ενας θρίαμβος της γυναικείας θέλησης και αποφασιστικότητας
Παραγωγή: Καναδάς/ Ιταλία/ Γαλλία/ Βέλγιο ,2023)
Σκηνοθεσία: Λετίσια Κολομπανί
Ηθοποιοί: Μία Μέλζερ, Φοτινί Πελούζο, Κιμ Ρέιβερ
Ξεκαθαρίζουμε από την αρχή ότι η κινηματογραφική μεταφορά του μπεστ σέλερ που σκηνοθέτησε η ίδια η συγγραφέας του, Λετίσια Κολομπανι, είναι αυτή που με άνεση ξεχωρίζει στις νέες ταινίες, όχι μόνο λόγω του θέματος και της παγκόσμιας δημοτικότητας του βιβλίου (στη χώρα μας πλησίασε τα 30.000 αντίτυπα σε πωλήσεις) αλλά και σκηνοθετικής ματιάς.
Με πάθος αλλά έντιμα την θέληση, η ταινία υποστηρίζει την αποφασιστικότητα τριών γυναικών που έχουν βρει τεράστιες αναποδιές στην ζωή τους να τις ξεπεράσουν. Τρεις περιπτώσεις σύγχρονων γυναικών, τριών ηρωίδων της καθημερινότητας σε τρία διαφορετικά σημεία του κόσμου και από διαφορετικές κοινωνική τάξη η κάθε μία: στην Ινδία μια άπορη «Ανέγγιχτη» (Μία Μέλζερ) δηλαδή παρακατιανή – όπως δυστυχώς αποκαλούνται εκεί οι αντίστοιχοι Ρομά της Ευρώπης – που αναζητά την ελπίδα για την κόρη της. Στην Ιταλία, μια πολύ νεότερη κοπέλα της μεσοαστικής τάξης (Φοτινί Πελούζο) που προσπαθεί να σώσει την φαλιρημένη οικογενειακή επιχείρηση με περούκες του πατέρα της ο οποίος βρίσκεται σε κώμα στο νοσοκομείο. Και στον Καναδά, μια «αστραφτερή», επιτυχημένη δικηγόρος (Κιμ Ρέιβερ), μητέρα τριών παιδιών με σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Τα προβλήματα είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους αλλά η θέληση για την αντιμετώπιση των εμποδίων και την άρνηση στην παραίτηση έχουν την ίδια δυναμική. Συγχρόνως, το εύρημα του όλου εγχειρήματος το οποίο η Κολομπανί χειρίζεται μαεστρικά και με πολλή ευγένεια γιατί το ξέρει και το έχει μέσα της, είναι το στοιχείο που θα τις ενωσει: το γυναικείο μαλλί, ένα σύμβολο που συνδέεται απόλυτα με την εικόνα της θηλυκότητας και αποκτά εδώ, πραγματικά καταλυτικό ρόλο.
Συχνά, όταν οι συγγραφείς σκηνοθετουν οι ίδιοι έργα τους στο σινεμά το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό (Στίβεν Κινγκ – «Μάξιμουμ Οβερντραιβ», Νόρμαν Μέιλερ – «Οι σκληροί δεν χορεύουν» κ.α.). Όχι εδώ. Η Κολομπανί έχει μοιράσει σωστά τους χρόνους, δεν αντιμετωπίζει με ναρκισσισμό το μυθιστορηματικό «παιδί» της και καταφέρνει να προκαλέσει γνήσια συγκίνηση.
Βαθμολογία: 3 ½
ΑΘΗΝΑ: CINE ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ – ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ – ΕΛΛΗΝΙΣ – ΑΡΤΕΜΙΣ – ΠΑΛΛΗΝΗ – ΛΙΛΑ – ΑΕΛΛΩ – ΛΑΟΥΡΑ – ΑΛΕΚΑ – ΝΑΝΑ – ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ (Δευτ-Τετ) – ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΛΕΞ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΠΑΝΟΡΑΜΑ κ.α.
———————————————————-
Η ληστεία του Βερολίνου (Scorched earth)
Γερμανικό νέο νουάρ που σε ελκύει στον βίαιο κόσμο του
Παραγωγή: Γερμανία, 2024
Σκηνοθεσία: Τόμας Αρσλαν
Ηθοποιοί: Μίσελ Ματίσεβιτς, Αλεξάντερ Φέλινγκ κ.α.
Το πολύ ενδιαφέρον έργο του Γερμανού σκηνοθέτη Τόμας Αρσλαν δυστυχώς δεν είναι ιδιαίτερο γνωστό στην Ελλάδα και αυτή η ταινία, ένα από τα γοητευτικότερα νεονουάρ που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, είναι μια (εξαιρετική και μια προηγούμενή του ταινία, το γουέστερν «Gold» παραγωγής 2017). Δίνοντας προτεραιότητα στις σιωπές, στα βλέμματα και στην νυχτερινή ατμόσφαιρα, ο Αρσλαν αφηγείται μια ιστορία του γερμανικού υποκόσμου, όπου οι χαρακτήρες και οι κινήσεις τους, έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την ίδια την ληστεία που αναφέρεται στον τίτλο της ταινίας. Λεία, ένας σπάνιος πίνακας, τα μέλη της σπείρας τέσσερα. Ενα από αυτά, ο Τρόιαν (Μίσελ Ματίσεβιτς) ο βασικός χαρακτήρας της ιστορίας.
Χωρίς πολλά λόγια αλλά με δυνατές εικόνες, ο Αρσλαν μας βάζει κατευθείαν μέσα στην ψυχή του Τρόιαν, ο οποίος έχει καταφέρει να επιβιώσει στον δύσκολο χώρο του «επαγγέλματός» του επειδή είναι προσεκτικός στις κινήσεις και τα λόγια του (το στόμα του σφραγισμένο όστρακο). Ο Ματίσεβιτς τον ερμηνεύει εξαίσια – φέρνοντας λιγάκι στο νου ένα κράμα από Νιλ Μακ Κόλεϊ του Ρόμπερτ Ντε Νίρο στην «Ενταση» και Κοστέλο του Αλέν Ντελόν στον «Δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο».
Βέβαια, δεν είναι όλοι οι υπόλοιποι σαν τον Τρόιαν ενώ από την απέναντι πλευρά, του εχθρού, υπάρχει ο Βίκτορ (Αλεξάντερ Φέλινγκ), ο οποίος, δραματουργικά θα πάρει στο δεύτερο μέρος την σκυτάλη από τον Τρόιαν και θα γίνει το βασικό πρόσωπο της ιστορίας δίνοντας στην ταινία μια θαυμάσια αίσθηση ισορροπίας. Η απληστία συμμαχεί με την προδοσίας και έτσι έρχονται τα πάνω κάτω σε μια ιστορία, η οποία σε κρατά πολύ σφιχτά, χωρίς να καταφεύγει ποτέ στις υπερβολές που συχνά συναντάμε στον αμερικανικό κινηματογράφο.
Βαθμολογία: 4
ΑΘΗΝΑ: ΑΘΗΝΑΙΑ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ – ΔΑΝΑΟΣ – ΑΝΕΣΙΣ – ΛΙΛΑ – ΑΕΛΛΩ – ΔΙΟΝΥΣΙΑ – ΑΣΤΕΡΙ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΛΕΞ
———————————————————-
Αζήτητοι
Ντοκιμαντέρ που σου φέρνει δάκρυα στα μάτια
Παραγωγή: Ελλάδα, 2023
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Οικονόμου
Ο ρόλος του ντοκιμαντερίστα ως ερευνητή την ώρα που το ντοκιμαντέρ γυρίζεται, είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο, όση προεργασία και αν έχει προηγηθεί. Όμως αυτό ακριβώς επιτυγχάνεται στην τελευταία ταινία τεκμηρίωσης που γύρισε η Μαριάννα Οικονόμου. Εν μέσω πανδημίας COVID 19 η σκηνοθέτις (που έγινε γνωστή από την ταινία «Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες» ,2019) πληροφορήθηκε ότι στο νοσοκομείο «Σωτηρία» το τυχαίο γεγονός της κατεδάφισης ενός τοίχου λόγω διαρροής έφερε στο φως ίχνη ασθενών που είχαν νοσηλευτεί εκεί περισσότερα από 30 χρόνια πριν, εξαιτίας μιας άλλης πανδημίας.
Δεκάδες βαλίτσες με προσωπικά αντικείμενα και κυρίως γράμματα αλληλογραφίας συγκεντρώθηκαν στο νοσοκομείο από το 1945 έως το 1975, την περίοδο που η φυματίωση εξολόθρευσε αλύπητα τον ελληνικό πληθυσμό. Και η λέξη κλειδί εδώ είναι «αζήτητοι» γιατί ουδείς δεν αναζήτησε τη σορό ή τα υπάρχοντά εκατοντάδων νεκρών που πέθαναν στο «Σωτηρία» αφήνοντας εκεί τα λιγοστά υπάρχοντά τους. Επιστολές, φωτογραφίες, έγγραφα, μικροαντικείμενα. Αναγνώσεις γραμμάτων αλληλογραφίας που σου σπαράζουν την καρδιά, γραπτές εξομολογήσεις συζύγων, μητέρων, παιδιών. Συναντήσεις ανθρώπων που έρχονται για πρώτη φορά επαφή με τους δικούς τους, έστω και με αυτόν τον τρόπο.
Η δουλειά της Οικονόμου είναι …οικονομική, λιτή και αβίαστα συναισθηματική. Η κάμερα βλέπει και ακούει αμίλητη διότι δεν έχει τίποτα να πει. Τα πράγματα και τα γράμματα μιλούν μόνα τους. Μια έξοχη συνέχεια της δημιουργού που έχει προσφέρει πολλά στον χώρο της ταινίας τεκμηρίωσης τον οποίο υπηρετεί σιωπηλά εδώ και παραπάνω από 20 χρόνια.
Βαθμολογία: 3 ½
ΑΘΗΝΑ: προβάλλεται καθημερινά στην αίθουσα ΔΑΝΑΟΣ στις 20.00 και ακολουθούν συζητήσεις της σκηνοθέτριας και άλλων καλεσμένων με το κοινό. Επίσης, την Τετάρτη 23/9 θα προβληθεί στην Αίθουσα «Σταύρος Τορνές» του Λιμανιού Θεσσαλονίκης και το Σάββατο 28/9 στις 20.00 στο Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας Βόλου και στο Χώρο Πολιτισμού “Σημείο” Ρεθύμνου.
———————————————————-
Lee
Η θηλυκή ματιά πάνω στον εφιάλτη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Παραγωγή: ΗΠΑ, 2024
Σκηνοθεσία: Έλεν Κούρας
Ηθοποιοί: Κέιτ Γουίνσλετ, Αντρέα Ράινσμπορο, Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, Μαριόν Κοτιγιάρ κ.α.
Η Λι Μίλερ (1907-1977) ξεκίνησε την καριέρα της ως μοντέλο του διάσημου φωτογράφου Μαν Ρέι όμως η σύντομα εξελίχθηκε η ίδια ως φωτογράφος. Δουλεύοντας για την Vogue κατάφερε να καταξιωθεί πάντα στον χώρο της μόδας γιατί ήταν πολύ καλή στην δουλειά της. Διάσημη όμως και μάλιστα σύμβολο, έγινε ως φωτορεπόρτερ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε αυτήν την περίοδο, εστιάζει η Ελεν Κούρας στο (κυρίως καλογραμμένο) βιογραφικό δράμα που μάλιστα στηρίζεται στην επίσημη βιογραφία της Μίλερ, γραμμένη από τον γιό της.
Κάνοντας ένα όχι ακριβώς εκκωφαντικό αλλά εντυπωσιακό comeback, η Κέιτ Γουίνσλετ υποδύεται την Λι Μίλερ έχοντας «συλλάβει» με ακρίβεια τον αυθορμητισμό και την απρόβλεπτη συμπεριφορά της ηρωίδας της η οποία ήταν ικανή να κάνει τα πιο απίθανα πράγματα: από το να βουτήξει μέσα στην κόλαση του πολέμου αψηφώντας κάθε κίνδυνο μέχρι να φωτογραφηθεί στην μπανιέρα του σπιτιού στο οποίο ο Αδόλφος Χίτλερ κατοικούσε με την Εύα Μπράουν.
Μαγνήτης στην κυριολεξία, η βρετανή ηθοποιός κυριαρχεί σε μια ταινία που συγχρόνως μιλά κυρίως για τον αγώνα μιας τσαούσας γυναίκας να επιβληθεί σε μια ανδρική «υπόθεση» όπως το μέτωπο του πολέμου. Όμως το τίμημα θα είναι η φρίκη που θα την ακολουθεί για πάντα και όλα αυτά τα μαθαίνουμε μέσα από μια συνέντευξη που ηλικιωμένη πλέον, η Μίλερ δίνει σε έναν δημοσιογράφο (Τζος Ο’Κόνορ) στον οποίο κρύβεται ένα άλλο μυστικό της ταινίας που την μεταφέρει σε μια άλλη, επίσης αξιόλογη διάσταση.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΘΗΣΕΙΟΝ – CINE ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ – ΑΕΛΛΩ – ΔΑΝΑΟΣ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ – ΑΡΤΕΜΙΣ – AMIKO – VILLAGE MALL κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – ΒΑΚΟΥΡΑ κ.α.
———————————————————-
Buzzheart
Τρόμος στο δάσος, μέρος πρώτον
Παραγωγή: Ελλάδα, 2024
Σκηνοθεσία: Ντένης Ηλιάδης
Ηθοποιοί: Κωνσταντίνα Μεσσίνη, Κλάουντιο Κάγια, Εβελίνα Παπούλια, Γιώργος Λιάντος.
Η κινηματογραφική εβδομάδα που ξεκινά από σήμερα, νομίζεις ότι έχει συνωμοτήσει εναντίον της φύσης αλλά από τις τρεις ταινίες μυστηρίου και τρόμου με φόντο την απειλητική φύση που προβάλλονται, καλύτερη είναι η τελευταία δημιουργία του Ντένη Ηλιάδη που ξεκίνησε την καριέρα του πριν από ακριβώς 20 χρόνια με το «Hardcore» και αργότερα, στην Αμερική, γύρισε το ριμέικ του θρίλερ «Το τελευταίο σπίτι αριστερά», επίσης θρίλερ δάσους.
Ο τρόμος, ή ένα είδος τρόμου κυοφορείται και στο «Buzzheart», όμως τα βασικά συστατικά του σεναρίου είναι η μνήμη και η απώλεια, σε συνάρτηση με την οικογένεια. Μια πανάκριβη έπαυλη χωμένη σε ένα δάσος ο σκηνικός χώρος, εκεί όπου μια κοπέλα (Κωνσταντίνα Μεσσίνη) προσκαλεί τον νέο της φίλο (Κλάουντιο Κάγια) για να γνωρίσει τους γονείς της (Εβελίνα Παπούλια, Γιώργος Λιάντος). Όπως ο Γιώργος Λάνθιμος στον «Κυνόδοντα», έτσι και εδώ ο Ηλιάδης «παίζει» ελεύθερα με τον θεατή ώστε να τον κάνει να σκεφτεί διαβάζοντας «κάτω από τις γραμμές».
Βάζει τον νεαρό στην θέση του ανακρινόμενου των γονιών της κοπέλας που του θέτουν άβολες ερωτήσεις, ή τον «δοκιμάζουν» βάζοντάς τον να βουτήξει σε μια πισίνα γεμάτη φύλλα. Όλοι μαζί συμμετέχουν σε ένα παράλογο αλλά πονεμένο «παιχνίδι» μυαλού πίσω από το οποίο, προφανώς κρύβεται κάποιο μυστικό, καλά σφραγισμένο ως το τέλος της ταινίας. Θες να μάθεις το μυστικό και πράγματι, όταν αποκαλύπτεται, δικαιωνεσαι.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ – ΔΕΞΑΜΕΝΗ – ΨΥΧΙΚΟ – ΧΛΟΗ – ΗΛΕΚΤΡΑ – ΦΟΙΒΟΣ – ΑΛΟΜΑ – ΦΙΛΙΠ Ν. ΣΜΥΡΝΗ – ΑΛΕΚΑ – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – OPTIONS IΛION κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – CINEΜΑ ΟΝΕ κ.α.
———————————————————-
Κραυγή σιωπής (Speak no evil)
Τρόμος στο δάσος, μέρος δεύτερον
Παραγωγή: ΗΠΑ/ Κροατία/ Καναδάς, 2024
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Γουότκινς
Ηθοποιοί: Τζέιμς Μακ Αβόι, Σκοτ Μακ Νέιρι, Μακένζι Ντέιβις κ.α.
Αγγλόφωνο ριμέικ μιας πολύ πρόσφατης cult ταινίας τρόμου από τη Δανία ονόματι «Κακές γλώσσες» (2022), αυτή η ταινία φέρνει αντιμέτωπες δύο τριμελείς οικογένειες που γνωρίζονται στην Ιταλία κάνοντας διακοπές και αποκτούν φιλικές σχέσεις παρότι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Δεν θα χρειαστεί και πολύ για να καταλάβεις ότι η μια οικογένεια αποτελούμενη από τον «φιλικά καταπιεστικό» πάτερ φαμίλιας Τζέιμς Μακ Αβόι, την άβουλη γυναίκα του (Αϊσλινγκ Φραντσιόζι) και τον μουγκό γιό τους τον οποίο καταπιέζει (Νταν Χόου) είναι κάπως «λοξή» απέναντι στην τυπική σε όλα οικογένεια των Σκοτ Μακ Νέιρι, Μακένζι Ντέιβις και της ντροπαλής κόρης τους (Αλιξ Γουέστ Λέφλερ).
Οι «λοξοί» παρασύρουν τους «κανονικούς» στο απομονωμένο σπίτι τους στα δάση του Ντέβον (ένα τεράστιο χωριατόσπιτο που θυμίζει οίκημα σε παραμύθι των αδελφών Γκριμ), και το μόνο που μένει είναι να περιμένεις το πότε και το πως θα ξεσπάσει το κακό που καταλαβαίνεις ότι παραμονεύει. Καλά σκηνοθετημένη από τον Τζέιμς Γουότκινς η ταινία έχει κάτι από ατμόσφαιρα παλιάς βρετανικής ταινίας τρόμου των στούντιο Hammer, έναν «εκτός εαυτού» απειλητικό Μακ Αβόι (που ενίοτε θυμίζει τον Ράσελ Κρόου στα καλά του) και ρεαλισμό στις σκηνές βίας παρότι τα πάντα στην ταινία είναι απολύτως προβλέψιμα.
Βαθμολογία: 2 ½
ΑΘΗΝΑ: ΑΕΛΛΩ – ΝΑΝΑ – ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ – ΑΛΣΟΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ – ΦΟΙΒΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ – ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΡΑΣ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE – OPTIONS κ.α.
———————————————————-
Μην σε αγγίξει το κακό (Never let go)
Τρόμος στο δάσος, μέρος τρίτον
Παραγωγή: ΗΠΑ, 2024
Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Αζά
Ηθοποιοί: Χάλι Μπέρι, Πέρσι Νταγκς ο 4ος, Αντονι Μπ. Τζένκινς
Tα πράγματα μπορεί να μην είναι και τόσο προβλέψιμα στο …τρίτο «θρίλερ δάσους» που από σήμερα προβάλλεται στις αίθουσες όμως το πέπλο μυστηρίου μέσα στο οποίο κινείται η ιστορία της ταινίας του Αλεξάντρα Αχά (Γάλλου σκηνοθέτη που έχει σκηνοθετήσει στην Αμερική τα ριμέικ των ταινιών «Αίμα στους λόφους» και «Πιράνχας»), δεν εκπέμπει την ενέργεια που θα σου επέτρεπε να την απολαύσεις. Αντιθέτως, η ιστορία της μαύρης μάνας (Χάλι Μπέρι) που για κάποιο λόγο βρίσκεται απομονωμένη σε ένα δάσος με τα δύο της αγόρια (Πέρσι Νταγκς ο 4ος, Αντονι Μπ. Τζένκινς) και αμύνεται σε κάποια μορφή «κακού» σε μια δυστοπική εποχή, σύντομα γίνεται επαναλαμβανόμενα μονότονη και η εντύπωση που αφήνει είναι ότι όλα εδώ μοιάζουν απολύτως ακινητοποιημένα και απλώς συμβαίνουν χωρίς να αντιλαμβάνεσαι με καθαρότητα τι βλέπεις. Και εδώ αντιλαμβάνεται κανείς την διαφορά που μπορεί να κάνει μια καλή ιδέα με χαμηλό μπάτζετ όπως το «Μην ανοίγεις την πόρτα» των Σάκη και Αλέξανδρου Κάρπα που είδαμε πριν από λίγους μήνες, δίπλα σε μια απλώς εφετζίδικη και τραβηγμένη από τα μαλλιά ιστορία μιας πανάκριβης παραγωγής στην οποία πρωταγωνιστεί μια βραβευθείσα με Οσκαρ ηθοποιός.
Βαθμολογία: 1 ½
ΑΘΗΝΑ: ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ΟΛΑ ΤΑ OPTIONS – ΑΕΛΛΩ ΘΕΣ/ΚΗ :VILLAGE COSMOS
CINEΜΑ ΟΝΕ κ.α
———————————————————-
Sex Oσα λένε οι άντρες μεταξύ τους (Sex)
Σεξουαλικές ανησυχίες σε νορβηγικό φόντο
Παραγωγή: Νορβηγία, 2023
Σκηνοθεσία: Νταγκ Γιόχαν Ντάουγκερουντ
Ηθοποιοί: Θόρμπγιορν Χαρ, Γιαν Γκούναρ Ρόισε
Ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με τις σχέσεις των ζευγαριών θέτει η νορβηγική ταινία «Sex», πρώτο μέρος μιας τριλογίας του Νταγκ Γιόχαν Ντάουγκερουντ γύρω από το αιώνιο αυτό ζήτημα. Εν προκειμένω παρακολουθεί δυο καπνοκαθαριστές (Θόρμπγιορν Χαρ, Γιαν Γκούναρ Ρόισε) ενώ μοιράζονται μεταξύ τους αλλά και με άλλους απόψεις περί – τι άλλου; – σεξ. Για παράδειγμα, τι μπορεί να προκύψει αν ένας άντρας πει με τον πιο φυσιολογικό και ειλικρινή τρόπο στην γυναίκα του ότι δοκίμασε σεξ με άντρα; Πόσο μια τέτοια παραδοχή μπορεί σήμερα, να επηρεάσει μια σχέση;
Ο Ντάουγκερουντ αντιμετωπίζει το θέμα του χαλαρά και με χιούμορ, σαν να μην τρέχει και τίποτα, και αυτό είναι κάτι που το δέχεσαι ευπρόσδεκτα, μαζί με την φυσικότητα των Χαρ και Ρόισε που υποδύονται τους δύο βασικούς ήρωες. Όμως ως σύνολο, η ταινία τελικά δεν ξεφεύγει από τα στενά όρια ενός μεγάλου σε διάρκεια ανεκδότου από το οποίο μπορείς να περιμένεις τα πάντα, αφού στις μέρες μας οι σεξουαλικές σχέσεις έχουν φτάσει σε τέτοια σημεία που τίποτα, πλέον, δεν μπορεί να προκαλέσει σοκ, ή ακόμα και να εντυπωσιάσει. Πάντως, ο Ντάουγκερουντ συνεχίζει την έρευνα πάνω στο ζήτημα της σεξουαλικότητας με την ταινία «Love», που έκανε πρεμιέρα πριν από λίγο καιρό στο φεστιβάλ Βενετίας, ενώ το τρίτο μέρος της τριλογίας, «Dreams» θα ακολουθήσει. Η ταινία που παίζεται από σήμερα έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο φεστιβάλ Βερολίνου όπου και διακρίθηκε.
Βαθμολογία: 2 ½
ΑΘΗΝΑ: CINE PARIS – CINOBO ΟΠΕΡΑ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ – ΦΛΕΡΥ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΠΟΛΛΩΝ
———————————————————-
«Υπνοθεραπεία» (Hypnosen)
Ζευγάρι εκτός τόπου και χρόνου στη Σουηδία
Παραγωγή: Σουηδία/ Νορβηγία, 2023
Σκηνοθεσία: Έρνστ Ντε Γκιρ
Ηθοποιοί: Αστα Κάμα Ογκαστ, Χέρμπερτ Νόρντουμ
Σε μια ακόμη σκανδιναβική ταινία αυτή την εβδομάδα, ένα ζευγάρι που μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου μετά την υπνοθεραπεία που έκανε η γυναίκα για να κόψει το κάπνισμα, προσπαθεί να επικοινωνήσει με μια μεγάλη εταιρία τα περίεργα σχέδια που έχει στο μυαλό του για μια εφαρμογή για την υγεία της γυναίκας. Βέβαια, όπως σύντομα θα φανεί το ζευγάρι (Αστα Κάμα Ογκαστ, Χέρμπερτ Νόρντουμ) δεν είναι απολύτως σίγουρο για το τι… ακριβώς θέλει να κάνει και δείχνει σαν ψάρι έξω από το νερό, όπως ακριβώς και η ταινία που δεν μπορεί να ενταχθεί σε κανένα είδος – κάτι που μάλλον είναι για καλό της. Μια μικρή, τρυφερή εκκεντρικότητα που ταιριάζει γάντι στην εποχή της αβεβαιότητας την οποία ζούμε στις μέρες μας.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ – ΔΙΟΝΥΣΙΑ – ΑΘΗΝΑ – ΒΟΞ – ΔΙΑΝΑ – ΛΑΟΥΡΑ – ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ – ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΚΤΗ κ.α.
———————————————————-
Προβάλλονται επίσης
Λαμαρίνες σε animation
Σε παραπάνω από 90 αίθουσες προβάλλονται τα εξ ολοκλήρου CG κινούμενα σχέδια «Transformers One» (HΠΑ, 2024), η animated εκδοχή της «σειράς» ταινιών φαντασίας «Transformers», στην οποία αποκαλύπτεται η άγνωστη ιστορία των Όπτιµους Πράιµ και Μέγκατρον, που είναι γνωστοί ως ορκισµένοι εχθροί, αλλά που κάποτε υπήρξαν δύο αδελφικοί φίλοι οι οποίοι άλλαξαν τη µοίρα του Σάιµπερτρον για πάντα. Για όσους δεν είναι φαν της σειράς, αντέχεται περισσότερο από τις live ταινίες κυρίως επειδή δεν εμφανίζεται ο Σία Λαμπεφ (οι προβολές είναι μεταγλωττισμένες στα ελληνικά αλλά και με ελληνικούς υπότιτλους).
Βαθμολογία: 2
———————————————
Επανεκδόσεις
Ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι» (The man with golden arm, 1955)
Παρολίγο απαγορευμένο λόγω θέματος
Κλασικό αμερικανικό δράμα του Οτο Πρέμινγκερ που διεισδύει τολμηρά στη «κατάσταση μυαλού» ενός ηρωινομανούς τζαζίστα (ο Φρανκ Σινάτρα σε μια γενναία ερμηνεία) λόγος για τον οποίο η ταινία θεωρήθηκε άκρως τολμηρή και πρωτοποριακή στην εποχή της, όταν το θέμα των ναρκωτικών ήταν ακόμα κινηματογραφικό ταμπού. Μάλιστα η Ένωση Κινηματογράφων Αμερικής αρχικά δεν επέτρεψε την διανομή της ταινίας επειδή δείχνει εθισμό στα ναρκωτικά. Συμπρωταγωνιστεί η Κιμ Νόβακ.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΟΑΣΙΣ
———————————————
Ανοιξε τα μάτια (Abre los ojos, Iσπανία, 1997)
Cult θρίλερ από την Ισπανία
Ανισο αλλά ενδιαφέρον ερωτικό-ψυχολογικό θρίλερ του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ που «κινείται» ανάμεσα στην φαντασία, τον εφιάλτη και την πραγματικότητα, με κεντρικό ήρωα έναν όμορφο νεαρό (Εντουάρντο Νοριέγκα) που οδηγείται στην καταστροφή εξαιτίας μιας αινιγματικής γυναίκας (Πενέλοπε Κρουζ). Αργότερα η ίδια ταινία βρήκε την αμερικανική απάντησή της στο αποτυχημένο ριμέικ του Κάμερον Κρόου με τον Τομ Κρουζ όπου η Πενέλοπε Κρουζ και πάλι πρωταγωνιστεί.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΑΤΕΝΕ
