Μια νοητή κινηματογραφική γέφυρα διάρκειας 100΄, η οποία στόχο έχει να συνδέσει την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας με το παρόν, αναμένεται να προκαλέσει συγκίνηση στο Πάρκο Ελευθερίας την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου μετατρέποντας τον υπαίρο χώρο σε θερινό σινεμά υψηλών προσδοκιών.
Εκεί, στο πλαίσιο του κινηματογραφικού αφιερώματος για τα 50 χρόνια από τη Μεταπολίτευση, θα προβληθεί το κορυφαίο ντοκιμαντέρ «Μαρτυρίες» του Νίκου Καβουκίδη, μια εκδήλωση του Δήμου Αθηναίων που διοργανώνει η ΟΠΑΝΔΑ σε συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Να σημειωθεί ότι η προβολή συμπίπτει με την επέτειο των 80 χρόνων από την απελευθέρωση της Αθήνας το 1944.
Με άξονα τον εορτασμό της πρώτης επετείου του Πολυτεχνείου, που συμπίπτει με τους πρώτους μήνες της μεταπολίτευσης, ο Καβουκίδης, σπουδαίος διευθυντής φωτογραφίας αλλά και σκηνοθέτης ο ίδιος, κάνει εδώ εύστοχες αναφορές στα κυριότερα πολιτικά γεγονότα που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, προ και μετά της δικτατορίας.
Θρύλος ο ίδιος της ιστορίας του ελληνικού κινηματογράφου, ο Καβουκίδης έγινε γνωστός ως διευθυντής φωτογραφίας και μοντέρ δεκάδων ταινιών που παρήγαγε ο ιδρυτής των στούντιο Finos Films Φιλοποίμην Φίνος (1908 -1977). Ενδεικτικά: «Λόλα», «Μια τρελή τρελή οικογένεια», «Δεσποινίς διευθυντής», «Κοινωνία ώρα μηδέν», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», «Κοντσέρτο για πολυβόλα», «Αμόκ». Αργότερα το όνομά του συνδέθηκε με όλες τις περιόδους του ελληνικού κινηματογράφου από το τέλος του εμπορικού ως τις μέρες μας. Ενδιαμέσως ασχολήθηκε και με την σκηνοθεσία με τις «Μαρτυρίες» να είναι το πιο σπουδαίο έργο του.
Στις «Μαρτυρίες» ο Καβουκίδης παραδίδει ένα σημαντικό χρονικό των φοιτητικών και λαϊκών κινητοποιήσεων στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και τον αντιδικτατορικό αγώνα. Καταγράφει γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνη την εποχή και ανατρέχει στο παρελθόν για να φωτίσει τη σύγχρονη ιστορική συγκυρία ξεκινώντας από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και φτάνοντας ως και τον Αύγουστο του 1975.
Είναι πολύ σημαντικό το ότι «τράβηξε» την εξέγερση του Πολυτεχνείου από μέσα και απ’ έξω. Στεκόταν επί ώρες στα κάγκελα – το εργαστήριό του βρισκόταν άλλωστε Νοταρά και Μετσόβου γωνία- και κατέγραφε στιγμές ηρωικές και ανθρώπινες. Και έτσι, οι «Μαρτυρίες» μετατρέπονται σε μια ακτινογραφία της πολιτικής και κοινωνικής ζωής στη χώρα μας. Όταν η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 1975, την είδαν πάνω από 160 χιλιάδες θεατές, ενώ αργότερα ταξίδεψε στις Κάννες και σε άλλα φεστιβάλ.
