Η τραγωδία χτύπησε τη βασιλική οικογένεια του Μονακό στις 13 Σεπτεμβρίου του 1982, όταν η Γκρέις Κέλι ενεπλάκη σε ένα τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Η Γκρέις Κέλι υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο οδηγώντας προς το σπίτι της στο Μονακό μαζί με την 17χρονη τότε κόρη της πριγκίπισσα Στεφανί. Έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και με μεγάλη ταχύτητα έπεσε από μία απόκρημνη κορυφή μέσα σε μια χαράδρα 120 μέτρων. Το αυτοκίνητο αναποδογύρισε και οι δυο τους τραυματίστηκαν σοβαρά.
Η Γκρέις Κέλι και η Στεφανί μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Η πριγκίπισσα Γκρέις είχε υποστεί πολλαπλά εσωτερικά τραύματα και σοβαρές κρανιακές κακώσεις και η Στεφανί είχε υποστεί κάταγμα στη σπονδυλική της στήλη.
Παρά τις προσπάθειες, οι γιατροί δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την εγκεφαλική αιμορραγία. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1982, λίγο πριν από τις 11 το βράδυ ανακοινώθηκε στην οικογένειά της ότι η Γκρέις Κέλι ήταν εγκεφαλικά νεκρή.
Ήταν ο σύζυγός της, Ρενιέ, που έδωσε την έγκρισή του ώστε η μηχανική υποστήριξη να σταματήσει. Η Γκρέις Κέλι ήταν νεκρή. Σε δύο μήνες θα έκλεινε τα 53. Δεν πρόλαβε.
«Δεν ήταν ποτέ ξανά ό ίδιος άνθρωπος όπως πριν από το δυστύχημα», θα πει χρόνια αργότερα σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, στην εκπομπή In Depth, ο γιος της Αλβέρτος.
H Γκρέις Κέλι και ο Ρενιέ του Μονακό
Σε εκείνη την εξομολόγηση αναφέρθηκε και στις αδερφές του, Καρολίνα και Στεφανί και στο πόσο ο θάνατος της μητέρας του επηρέασε ανεπανόρθωτα τις ζωές τους. Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι κοινές -και χαμογελαστές- δημόσιες εμφανίσεις των δύο αδερφών κρύβουν από πίσω μία σχέση που δεν αποκαταστάθηκε ποτέ.
«Πήρε πάρα πολλά χρόνια στη Στεφανί μέχρι να ανακάμψει. Ήταν για εκείνη η πιο οδυνηρή ανάμνηση. Ήταν μέσα στο αυτοκίνητο με τη μητέρα μας χωρίς να μπορεί να τη βοηθήσει, χωρίς να μπορεί να την απεγκλωβίσει, χωρίς να μπορεί να αποτρέψει το μοιραίο.
Τραυματίστηκε και η ίδια σοβαρά στο δυστύχημα, η απώλεια όμως ήταν το μεγαλύτερο τραύμα της», ανέφερε ο Αλβέρτος του Μονακό.
«Παίρναμε το πρωινό μας όταν ήρθε ο πατέρας μας και μας είπε ότι είχε συμβεί ένα ατύχημα. Μας είπε οτι έπρεπε να πάμε στο νοσοκομείο γιατί η μητέρα και η Στεφανί είχαν χτυπήσει. Χωρίς να σκεφτώ κάτι έφυγα μαζί του και με την Καρολίνα και πήγαμε στο νοσοκομείο.
Ο πρίγκιπας Αλβέρτος με τη σύζυγό του, Σαρλίν, σε έκθεση φωτογραφίας με κεντρικό πρόσωπο την Γκρέις Κέλι. Photo Credits: AP Photo/ Philadelphia Inquirer, Michael Bryant
Ήταν μια συγκλονιστική στιγμή όταν φτάσαμε. Μία από αυτές τις καταστάσεις που δεν ξέρεις τι να σκεφτείς.
Πιστεύεις ότι ίσως τα πράγματα δεν είναι τόσο σοβαρά, ότι το ατύχημα δεν ήταν τόσο σοβαρό. Ώρες με ένταση και συναίσθημα. Αργά εκείνο το ίδιο βράδυ καταλάβαμε ότι η εξέλιξη δεν θα ήταν καλή», εξομολογείται για εκείνες τις δυσβάσταχτες στιγμές.
Η Στεφανί μίλησε για τις επιπτώσεις του θανάτου της μητέρας της σε συνέντευξή της το 2015 στη γαλλική έκδοση Point de Vue.
«Αφού ξεπέρασα τον θυμό μου, ξεπέρασα το αίσθημα αδικίας που υπήρχε μέσα μου, αντί να λυπάμαι τον εαυτό μου, είπα: «Περίμενε. Λογικά, θα έπρεπε να είχες πεθάνει κι εσύ». Αν με κράτησαν ζωντανή, ήταν για κάποιο λόγο. Έχεις μια θέση σε αυτόν τον κόσμο. Πρέπει να τον βρεις», ανέφερε.
Ποιος οδηγούσε πραγματικά το αυτοκίνητο;
Ένα πράγμα που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι το δυστύχημα συνέβη ενώ η πριγκίπισσα Γκρέις και η πριγκίπισσα Στεφανί επέστρεφαν από το εξοχικό τους στο Roc Agel με ένα Rover P6 3500.
Το ποιος βρισκόταν πίσω από το τιμόνι είναι ένα ερώτημα που ακόμα ταλανίζει την κοινή γνώμη. Μια φήμη υποστηρίζει ότι οδηγούσε η Στέφανι και όχι η Γκρέις, κάτι που θα αποτελούσε πρόβλημα επειδή η Στέφανι δεν είχε δίπλωμα οδήγησης.
Ένας μάρτυρας ισχυρίστηκε ότι είχε δει τη Στέφανι να οδηγεί. Επιπλέον, η Στέφανι εξήχθη από την πλευρά του οδηγού του αυτοκινήτου, γεγονός που φούντωσε τις φήμες.
«Η πόρτα του συνοδηγού ήταν εντελώς σπασμένη», είπε η ίδια, σύμφωνα με τον Guardian. «Βγήκα από τη μόνη προσβάσιμη πλευρά, την πλευρά του οδηγού».
Η Στεφανί αρνείται μέχρι και σήμερα πεισματικά ότι οδηγούσε εκείνη.
Γιατί να οδηγούσε η πριγκίπισσα Γκρέις Κέλι;
Η Γκρέις Κέλι ήταν γνωστό ότι απεχθανόταν την οδήγηση. Μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα στο Μονακό τη δεκαετία του 1970, είχε ορκιστεί να μην οδηγήσει ποτέ ξανά και για αυτόν τον λόγο κυκλοφορούσε με σοφέρ.
Σύμφωνα με ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Rainier and Grace: An Intimate Portrait» που δημοσιεύτηκε στην Chicago Tribune, το πίσω κάθισμα του Rover ήταν γεμάτο με φορέματα και καπελιέρες, χωρίς να αφήνει χώρο για την Γκρέις Κέλι και την κόρη της.
Λέγεται ότι ο σοφέρ προσφέρθηκε μάλιστα να κάνει μια δεύτερη διαδρομή για τα ρούχα, οπότε τότε γιατί η Γκρέις επέμενε ότι θα οδηγούσε ούτως ή άλλως, ειδικά δεδομένου ότι ο δρόμος της επιστροφής ήταν μια πολύ δύσκολη κατάβαση στο βουνό;
Μήπως δεν έπιασαν τα φρένα;
Ένας μάρτυρας ισχυρίστηκε ότι είδε το αυτοκίνητο να κινείται ακανόνιστα και να κατεβαίνει το βουνό με «ανησυχητική ταχύτητα».
Η Στεφανί είπε αργότερα στην αδελφή της, Καρολίνα, ότι καθώς το αυτοκίνητο ξέφευγε από τον έλεγχο, η Γκρέις Κέλι φώναζε: «Τα φρένα δεν λειτουργούν. Δεν μπορώ να σταματήσω». Όμως, η British Leyland, η κατασκευάστρια εταιρεία του Rover P6 3500, εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είχε εφοδιαστεί με διπλό σύστημα φρένων.
Ένας μοτοσικλετιστής που βρισκόταν ακριβώς πίσω από το όχημα της Γκρέις παρατηρούσε για κάμποση ώρα ότι το αμάξι έκανε επικίνδυνους ελιγμούς δηλώνοντας ότι ο οδηγός του ήταν μεθυσμένος ή κοιμισμένος.
Μήπως η πριγκίπισσα Γκρέις μπέρδεψε το πεντάλ του φρένου με το γκάζι;
Η πριγκίπισσα Στεφανί έθεσε αυτό ακριβώς το ερώτημα: «Μήπως η μητέρα μου μπέρδεψε το πεντάλ του φρένου με το γκάζι; Δεν ξέρω». Ίσως να μην μάθουμε ποτέ την αλήθεια.
Τσακώνονταν μητέρα και κόρη την ώρα του δυστυχήματος;
Κάποιοι θεωρούν ότι η Γκρέις δεν είχε χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου, αλλά μάλλον των συναισθημάτων της. Εκείνο το καλοκαίρι, μητέρα και κόρη είχαν μια συνεχή διαφωνία σχετικά με τα σχέδια της δεύτερης να παντρευτεί τον τότε φίλο της, Πολ, γιο του Μπελμοντό.
Αν η διαφωνία είχε οξυνθεί εκείνη την ημέρα, αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει την «αλλοπρόσαλλη οδήγηση». Θα μπορούσε ακόμη και να εξηγήσει γιατί όποιος οδηγούσε μπορεί να μπέρδεψε το πεντάλ του φρένου με το γκάζι.
Η κηδεία της έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου 1982 στον Καθεδρικό Ναό της Αμώμου Συλλήψεως στο Μονακό, στον ίδιο που είχε γίνει και ο γάμος της το 1956, παρουσία 800 προσκεκλημένων επισκεπτών. 100 εκατομμύρια τηλεθεατές παγκοσμίως παρακολούθησαν την τελετή.
Σε μια συνέντευξη με τον Πιερ Σάλιντζερ, στις 22 Ιουνίου του 1982 η Γκρέις Κέλι θα έλεγε:
«Θα ήθελα να με θυμούνται ως έναν άνθρωπο που προσπαθεί να κάνει καλά τη δουλειά του. Ότι δείχνω κατανόηση και ότι είμαι ευγενική. Θα ήθελα να με θυμούνται ως αξιοπρεπή άνθρωπο και στοργικό».
