Το μεταναστευτικό, είτε αρέσει είτε όχι, είτε ενδιαφέρει τους δημοσκόπους και τη κοινή γνώμη είτε όχι, έχει έρθει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας αλλά και της πολιτικής. Αυτό συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα κράτη της Ευρώπης με πολιτικά αποτελέσματα, σχεδόν, πανομοιότυπα. Αύξηση του ποσοστού των ακροδεξιών και ξενοφοβικών κομμάτων, δημόσια συζήτηση για το θέμα και, συνήθως, αυστηροποίηση των κανόνων της μεταναστευτικής πολιτικής. Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα ως έχουν με τη σειρά:

Η απόφαση της Γερμανίας για άμεσες απελάσεις και επιστροφή (fast track) των δικαιούχων ασύλου στις χώρες εισόδου τους, δεν ήρθε ξαφνικά. Είναι αποτέλεσμα μίας σειράς επεισοδίων που απασχόλησαν την γερμανική κοινή γνώμη και έδωσαν βούτυρο στο εκλογικό κοινό του ακροδεξιού AfD. Φυσικά και τα σπασμένα θα τα πληρώσουν, κυρίως, η Ελλάδα και η Ιταλία ως βασικές χώρες εισόδου στην ΕΕ. Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Μελόνι έκανε συμφωνία με την Αλβανία για μεταφορά αιτούντων άσυλο σε αυτή. Η Ελλάδα όμως τί μπορεί να κάνει για το ζήτημα αυτό;

Ο πρωθυπουργός κτύπησε το καμπανάκι κινδύνου στην Γερμανία για την, στην ουσία, κατάργηση της συμφωνίας της Σένγκεν. Όμως η γερμανική κυβέρνηση έχει από τον περασμένο Απρίλιο στην διάθεση της το νέο ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης που επιτρέπει στις χώρες της ΕΕ, να διαλέγουν μόνες τους το αν θα παραλάβουν πρόσφυγες από τις χώρες εισόδου. Γι’ αυτό και ο Όρμπαν γελά και λέει στην γερμανική κυβέρνηση, «welcome to the club» . Γιατί στην αναμπουμπούλα ο ακροδεξιός λύκος χαίρεται. Όπως το AfD που ζητεί να παρέχεται στους πρόσφυγες μόνο ψωμί και σαπούνι, αναπαράγοντας το ρατσιστικό στερεότυπο ότι οι ξένοι είναι πεινασμένοι και βρώμικοι.

Αυτό εξάλλου είναι και ένα από τα βασικά αιτήματα της απανταχού ακροδεξιάς, οι συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών δηλαδή, να είναι άθλιες ώστε αυτό να λειτουργεί αποτρεπτικά για τους όσους θέλουν να έρθουν. Ένα υπαρκτό πρόβλημα, κινδυνεύει να κάνει την Ελλάδα χαλάκι που θα κρύβονται τα προβλήματα των μεγάλων της Ευρώπης αλλά και να κάνει τις κοινωνίες να χάσουν την ανθρωπιά τους, πέφτοντας στο επίπεδο της ρατσιστικής ρητορικής.

***

Η υποκρισία των Γερμανών

Ο Νότης Μηταράκης, ο οποίος έχει χρηματίσει υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής και γνώρισε από πρώτο χέρι τις δυσκολίες και τις παγίδες του μεταναστευτικού, τα βάζει σήμερα με την Γερμανία και την πρόθεσή της να απελαύνει τους μετανάστες σε χώρες πρώτης υποδοχής, όπως είναι οι Ελλάδα.

Λέει λοιπόν «Υποκρισία της Γερμανίας να κατηγορεί την Ελλάδα συστηματικά για την προστασία των Ευρωπαϊκών συνόρων και την αποτροπή παράνομων αφίξεων και τώρα να θέλει να πράξει το ίδιο, θεωρώντας τον ανθρωπισμό αποκλειστική αρμοδιότητα των χωρών πρώτης υποδοχής, σαν την Ελλάδα.»

***

Όταν ο Άδωνις συνάντησε τυχαίως τον Πολάκη

Όποιο πολιτικό, δημοσιογράφο, πολίτη κι αν ρωτήσετε ποιο είναι το πιο «οξύθυμο» ζευγάρι πολιτικών (με την έννοια ότι συνεχώς βρίσκονται σε αντιπαράθεση) στην παρούσα, αλλά και στην προηγούμενη Βουλή σίγουρα θα σας απαντήσουν οι Άδωνις και Πολάκης. Ουκ ολίγες φορές επιτέθηκε φραστικά ο ένας εναντίον του άλλου, ουκ ολίγες φορές βρίστηκαν δημοσίως (και από μικροφώνου), ακόμα και μηνύσεις έπεσαν και από τους δύο. Τι συμβαίνει όμως όταν ο Άδωνις και Πολάκης βρεθούν τυχαίως μπροστά σε μια ανοικτή πόρτα… ασανσέρ;

Η σκηνή που θα σας περιγράψω συνέβη στη Βουλή όταν οι Άδωνις Γεωργιάδης και Παύλος Πολάκης συναντήθηκαν μπροστά σε ένα ανελκυστήρα. Ο Άδωνις θέλησε να δείξει αυτό που λέμε… «πολιτικό πολιτισμό» (ίσως επειδή δεν υπήρχαν κάμερες) λέγοντας στον Πολάκη εάν θέλει να ανέβουν μαζί με το ασανσέρ. Ο Πολάκης τον κοίταξε περίεργα με αυτό το γνωστό του ύφος και δεν αποδέχθηκε την πρόσκληση λέγοντας «άστο καλύτερα, να μην μας γυρίσουν τα άντερα πρωί- πρωί…».

Έτσι ο Άδωνις στερήθηκε την συντροφιά για δύο ορόφους του «ορκισμένου εχθρού του». Όχι όμως για πολύ, γιατί κάτι πέταξε στην Ολομέλεια για τον Πολάκη, όταν ο τελευταίος ήταν αναπληρωτής υπουργός Υγείας και ο Πολάκης τον συνάντησε στο Εντευκτήριο και του ζητούσε αποδείξεις. Μια ωραία ατμόσφαιρα.

***

Τι συμβαίνει με τα emails της προεκλογικής περιόδου

Προεκλογική περίοδος σε δύο κόμματα της αντιπολίτευσης και επανέρχεται το θέμα των emails που στέλνουν οι υποψήφιοι Πρόεδροι επ’ αφορμή φημολογούμενων καταγγελιών κατά του Χάρη Δούκα στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Συνηθισμένο και συχνό φαινόμενο τέτοιες καταγγελίες από πολίτες, ιδίως σε περίοδο εκλογών, με πιο πρόσφατη την υπόθεση της πρώην ευρωβουλετή, Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου. Η Μισέλ έστειλε email σε απόδημους προτρέποντάς τους να ψηφίσουν επιστολικά, αποσύρθηκε από τη λίστα των υποψηφίων της ΝΔ στις ευρωεκλογές και έχει προσφύγει στο ΣτΕ κατά της απόφασης της Αρχής να της επιβάλει πρόστιμο 40.000 ευρώ.

Σαφώς, μου λένε οι γνωρίζοντες πρέπει να υπάρχουν κανόνες για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, αλλά στην πολιτική επικοινωνία ειδικά, αυτοί οι κανόνες πρέπει να εξετάσουν εάν οι υποψήφιοι και οι εν ενεργεία πολιτικοί μπορούν να αποστέλλουν email τουλάχιστον άπαξ! Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι επιτρέπεται ένας υποψήφιος να στείλει επιστολή σε πολίτες στην ταχυδρομική τους διεύθυνση (οπότε ξέρουν και που μένεις). Μήπως όμως αυτή η πρακτική είναι ξεπερασμένη στην ψηφιακή εποχή;

***

Ποια είναι η «ΕΥΝΟΜΙΑ;»

Ξεκίνησε χθες στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου (από τη Ρόδο και τη Μεγίστη έως την Κύπρο) η άσκηση «ΕΥΝΟΜΙΑ», η οποία θα έχει διάρκεια από 12 έως 18 Σεπτεμβρίου.

Μαθαίνω πως είναι μια αεροναυτική άσκηση μεταξύ των χωρών της Γαλλίας, Ελλάδος, Ιταλίας και Κύπρου. Διεξήχθη για πρώτη φορά το 2020 (κατόπιν πρωτοβουλίας των υπόψη κρατών) και από τότε επαναλαμβάνεται ετησίως. Δε χρειάζεται να τονίσω τη σημασία της εν λόγω δραστηριότητας/συνεργασίας.

Πρόθεση των 4 χωρών όπως έχει διακηρυχθεί, είναι η εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θαλάσσης (United Nations Convention On the Law of the Sea, UNCLOS) η προστασία της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας (Freedom of Navigation) και η διατήρηση της σταθερότητας και ασφαλείας στη Μεσόγειο Θάλασσα. Συνεπώς, τη δεδομένη χρονική στιγμή με έναν «ταραξία» στην ευρύτερη περιοχή, ο οποίος έχει και αναθεωρητικές βλέψεις, εκπέμπεται μήνυμα ηχηρό.

***

Η δουλειά μυρμηγκιού και οι Νταντάδες της Γειτονιάς

Καλά, φαίνεται πως πήγε το πρωτοποριακό πρόγραμμα « Νταντάδες της Γειτονιάς» και εκεί που στο Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας είχαν βάλει τον πήχη στα 400 συμφωνητικά στη φάση του πιλοτικού προγράμματος βρέθηκαν διπλάσια! Πώς έγινε, θα πείτε αυτό; Περίπου 1310 επιμελητές και επιμελήτριες έχουν εγγραφεί και βρίσκονται στη διάθεση των νέων γονέων ενώ συνολικά τα συμφωνητικά που έχουν υπογραφεί είναι ήδη 802 στους 62 δήμους που μετέχουν πιλοτικά.

Η αρμόδια υπουργός Σοφία Ζαχαράκη ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι διασφαλίστηκαν 100 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ ώστε το πρόγραμμα να γίνει πανελλαδικό. Στο τέλος Οκτωβρίου θα δημοσιευτεί η νέα πράξη για την υλοποίηση σε όλους τους δήμους. Κάτι μικρά προβλήματα που παρουσιάστηκαν με τις καταβολές στους επιμελητές ξεπεράστηκαν και αυτή την εβδομάδα θα λάβουν τα προβλεπόμενα ποσά. Το ποσό του voucher είχε ήδη διπλασιαστεί κατά την πιλοτική φάση και έχει διαμορφωθεί σε 500 ευρώ από 250 μηνιαίως εφόσον ο γονιός είναι μισθωτός ή ελεύθερος επαγγελματίας ή αυτοαπασχολούμενος και 300 ευρώ από 150 ευρώ μηνιαίως, εφόσον είναι άνεργος ή μερικής απασχόλησης ή παίρνει κάποιο άλλο voucher για συμμετοχή σε βρεφονηπιακούς σταθμούς ή αντίστοιχες δομές.

Τη Σοφία Ζαχαράκη την αποκαλούν… «μυρμήγκι» για τη δουλειά της, εντοπίζοντας γρήγορα το πρόβλημα και πως αυτό θα λυθεί. Υπενθυμίζω ότι είχε εισηγηθεί από την πιλοτική φάση να αυξηθεί η αμοιβή και να δοθεί η δυνατότητα σε παππούδες και γιαγιάδες να μπουν στο πρόγραμμα. Η εξέλιξη φαίνεται πως τη δικαίωσε και προχώρησε στην επόμενη νικηφόρα μάχη ένταξης του προγράμματος στο ΕΣΠΑ και πανελλαδική εφαρμογή από το 2025!